အခ်စ္ကို နားလည္ေသာ ...

ဟိုးတစ္ခ်ိန္က ကၽြန္းေလးတစ္ကၽြန္းမွာ ခံစားခ်က္ေတြ အားလံုး ေနထုိင္ၾကတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ေၾကကြဲမႈ၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ အသိပညာ စသျဖင့္ေပါ႔။ အခ်စ္လည္း
ေနပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူတုိ႔ စုေပါင္းေနၾကတဲ့ ကၽြန္းဟာ မၾကာခင္မွာ
ပင္လယ္ထဲကို ျမဳပ္ေတာ့မယ္လို႔ သတိေပးေၾကျငာခ်က္ ထြက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ
အားလံုးကိုယ္စီကိုယ္စီ ေလွေတြ လုပ္ၾကၿပီး အဲဒီကၽြန္းကေန
ထြက္ခြာသြားၾကေတာ့တယ္။ အခ်စ္က လြဲလို႔ေပါ႔။

သူက ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးတယ္ေလ။ ကၽြန္းႀကီးတစ္ခုလံုး
ျမဳပ္ခါနီးၿပီဆိုမွ အခ်စ္က သူ႔ကိုလာကယ္ဖို႔ အကူအညီ ေတာင္းမယ္လို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

ခ်မ္းသာျခင္းကို ေလွနဲ႔ ျဖတ္သြားတာ ျမင္လိုက္ေတာ့ အခ်စ္က
"ဗ်ဳိ႕ ... ကိုခ်မ္းသာ၊ က်ေနာ့္ကို ခင္ဗ်ားနဲ႔ အတူလိုက္ခြင့္ ေပးပါလား။"
လို႔ လွမ္းအကူအညီ ေတာင္းလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ခ်မ္းသာျခင္းက
"ဝမ္းနည္းပါတယ္ အခ်စ္ရာ။ ေလွေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ေရႊေတြ ေငြေတြနဲ႔
ျပည့္ေနတယ္။ မင္းအတြက္ ေနရာမရွိဘူး။" လို႔ ျငင္းလိုက္တယ္။
ေဘးနား ေရာက္လာတဲ့ မာနကို လွမ္းအကူအညီေတာင္းေတာ့လည္း အေျဖက မထူးဘူး။
"ကိုယ္ မင္းကို မကူညီႏိုင္ဘူး အခ်စ္။ မင္း တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ရႊဲလို႔
ငါေလွ ပ်က္သြားလိမ့္မယ္။ မျဖစ္ပါဘူး။"

ေၾကကြဲမႈကို လွမ္းျမင္လိုက္ေတာ့ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။ "ေၾကကြဲမႈ၊
က်ေနာ့္ကိုလည္း ေခၚသြားပါဦး။"
"အို ... အခ်စ္၊ ငါ တအား ဝမ္းနည္းေနလို႔ပါကြာ။ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေအးေဆး
ေနပါရေစ။" လို႔ ပူေဆြးေနတဲ့ အသံနဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေဘးနားက ျဖတ္သြားတာ ျမင္ေတာ့ လွမ္းေခၚလိုက္ေပမယ့္ သူ႔ဖာသာ
အေပ်ာ္လံုးနဲ႔ စို႔ေနေတာ့ ေခၚေနတာေတာင္ မၾကားႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။

အဲဒီလို အားကိုးရာမဲ့လို႔ အားငယ္ေနခ်ိန္မွာ ႐ုတ္တရက္ ဆိုသလို "လာ အခ်စ္။
ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့။" ဆိုတဲ့ အသံတစ္သံ ထြက္လာတယ္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ အသက္ေတာ္ေတာ္
ႀကီးေနပါၿပီ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ။ အခ်စ္ခမ်ာ တအား ေပ်ာ္သြားၿပီး ေလွေပၚ
ခုန္တက္လိုက္တယ္။ ကယ္တင္ရွင္ေတြ႕ၿပီ ဆိုၿပီး အေပ်ာ္လြန္လိုက္တာ
အဘိုးအိုကို ဘယ္သြားမလို႔လဲ ဆိုတာေတာင္ မေမးလုိက္မိဘူး။ ေနာက္ ကမ္းေျခ
တစ္ေနရာလည္း ေရာက္ေရာ အခ်စ္ကို ခ်ၿပီးၿပီးခ်င္း ဘာမွ မေျပာဘဲ
ေလွေလွာ္ၿပီး ထြက္သြားေလရဲ႕။

ေက်းဇူးတင္ခ်င္တာေတာင္ ဘယ္သူ႔ တင္ရမွန္း မသိတဲ့ ဘဝ။ ဒါနဲ႔ တျခားအဘိုးအို
တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးပညာကို သြားေမးေတာ့တယ္။
"က်ေနာ္ကို ဘယ္သူ ကူညီသလဲဆိုတာ သိလား အဘ"
"အဲဒါ အခ်ိန္ ကြဲ႕" လို႔ အဘိုးအို ျပန္ေျဖေတာ့ "အခ်ိန္" လို႔ ပါးစပ္ကေန
ေရရြတ္ရင္း စဥ္းစားေနမိတယ္။ အခ်စ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာ အမူအရာကို အကဲခတ္မိတဲ့
ဘိုးပညာက တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
"ေအးကြဲ႕။ ေလာကမွာ အခ်စ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိတာ အခ်ိန္ပဲ
ရွိတယ္မဟုတ္လား အေမာင္ရဲ႕"

xxxxxx ဝဝဝဝဝဝ xxxxxx

ဒီ ပံုျပင္ေလး ဖတ္ၿပီးသြားေတာ့ အေတာ္ေလး ေတြးေနျဖစ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္
အခ်စ္နဲ႔ ဒုကၡပင္လယ္ ေဝေနခ်ိန္မွာ ဘာကမွ အေဖာ္မျပဳႏိုင္ဘူး ဆိုတာကို
ေကာင္းေကာင္းႀကီး သ႐ုပ္ေဖာ္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ကၽြန္းေပၚမွာသာ
သူ႔လိုပဲ ေနာက္ထပ္ အခ်စ္ တစ္ေယာက္ ထပ္ရွိေနရင္ေကာလို႔ ေတြးမိျပန္တယ္။
ဒါဆိုလည္း ဒီကၽြန္းေပၚမွာပဲ ေရနစ္ၿပီး ေသခ်င္ေသပါေစလို႔
ေျပာင္းေတြးသြားမလား ဆိုတာလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပဲေနာ္။ အခ်စ္အေၾကာင္းကို
ဖတ္ရတိုင္း စဥ္းစားမိတိုင္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာခဲ့တာကို
အမွတ္သြားသြား ရေနမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ စကားေလးကို အေတြးပြားႏိုင္ဖုိ႔ တင္ျပရင္း
.....
"အခ်စ္ဆိုတာ ၾကက္သြန္ လွီးတဲ့အခါ က်တဲ့ မ်က္ရည္လိုပဲ။ လွီးေနတုန္းေတာ့
က်ေနမွာေပါ႔ကြာ။ လွီးၿပီးသြားေတာ့လည္း ဘယ္က်ေတာ့မလဲ။ လွီးၿပီးတဲ့အခ်ိန္
မ်က္ရည္က်တဲ့ အေၾကာင္းကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ရယ္ခ်င္စရာႀကီးကြ။
ထပ္လွီးၾကည့္ ထပ္က်ဦးမွာပဲ။ လံုးဝ မက်ခ်င္ရင္ေတာ့ မလွီးနဲ႔ေပါ႔ကြာ။"

ႏုပ်ိဳေအာင္ ဘယ္လိုေနမလဲ

1. အေရးမပါတာေတြကို ေဘးဖယ္ထားလိုက္ပါ။ အဲဒီ အေရးမပါတာေတြဆိုတဲ့

အရာေတြထဲမွာ အသက္ရယ္၊ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ရယ္၊ အရပ္အျမင့္ရယ္လည္းပဲ

ပါ၀င္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြရွိတာပဲ။ ဒီကိစၥအတြက္ ပူေနစရာ မလိုပါဘူးဗ်ာ။

ဒါေၾကာင့္လည္း ဆရာ၀န္ေတြကို မ်ားမ်ားေလးေပးရတာေပါ့ေလ။



2. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပဲ ေပါင္းပါ။ တစ္ခ်ိန္လံုး

ညည္းညဴေနျခင္းက သင့္ကိုဖ်က္ဆီးေနရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ သင္ကိုယ္တိုင္လည္း

ညည္းညဴေနတတ္သူတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ဒီအခ်က္ကေလးကို သတိရလိုက္ပါေနာ္။







3. အၿမဲတမ္း သင္ယူေလ့လာေနပါ။ ကြန္ပ်ဴတာအေၾကာင္း၊

ဥယ်ာဥ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္းအေၾကာင္း၊ လက္မႈပညာအေၾကာင္း၊ ဘာကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္

သင္ယူေလ့လာေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ အနားမေပးပါနဲ႔။

စကားပံုေတာင္ ရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား.. ဘာတဲ့ An idle mind is the devil's

workshop တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ကေတာ့ The devil's name is Alzheimer's!

ပဲေပါ့



4. ရိုးရိုးေလးေတြနဲ႔ပဲ ေနတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ။



5. ရယ္ေမာပါ၊ အၾကာႀကီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ကို ရယ္ေမာပလိုက္ပါ။

ရယ္လြန္းလို႔ ပင့္သက္ရိႈက္ရတဲ့အထိကိုေပါ့။ သင့္မွာ သင့္ကို

ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္သာရွိမယ္ဆိုရင္

သူနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနလိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။







6. သင္ခ်စ္တတ္တဲ့ အရာေတြသင့္အနားမွာ ရွိေနပါေစ။ သင့္မိသားစု၊ သင္ခ်စ္တဲ့

တိရစၦာန္၊ သင္၀ါသနာပါတဲ့အလုပ္၊ သင္ႏွစ္သက္တဲ့ သီခ်င္းေတြ ဘာပဲျဖစ္ေန

ျဖစ္ေန ဒါေတြနဲ႔အတူ ရွိေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ သင္နားခိုဖို႔ ေနရာတစ္ေနရလည္း

ရွိေနရမယ္ေနာ္။ ေနာက္ၿပီး ဘုရားသခင္နဲ႔လည္း တည့္ေအာင္ေနေပါ့ဗ်ာ။



7. မ်က္ရည္က်ေလာက္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ႀကံဳလာခဲ့ရင္.. ႀကံ့ႀကံ့ခံပါ၊

၀မ္းနည္းပူေဆြးေနလိုက္ပါ၊ ၿပီးရင္ေတာ့ စိတ္ထဲကေန ထုတ္လိုက္ပါေတာ့။

ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုယ္နဲ႔အတူရွိေနမွာက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲေလ။ ဒီေတာ့

ကိုယ္အသက္ရွင္ေနစဥ္အတြင္းမွာ ရွင္သန္ေအာင္ ေနထိုင္ပါ။



8. ကိုယ့္အသက္ကိုယ္ တန္ဘိုးထား ျမတ္ႏိုးပါ။ က်န္းမာေရး မေကာင္းရင္

ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမွာေပါ့။ မၾကာခဏေနမေကာင္း ျဖစ္ေနရင္လည္း

ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္တတ္ရမယ္ေလ။ အင္း.. ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဘယ္လိုမွ

မကယ္ႏိုင္တဲ့ အဆံုးေတာ့ တစ္ျခားသူေတြရဲ႕ အကူအညီကို ယူရေတာ့မွာပါပဲ။



9. မသြားခ်င္တဲ့ ခရီးေတြကို မသြားနဲ႔ေလ။ ေမာလ္ေတြကို ေရွာ့ပင္ထြက္ပါ။

အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကို သြားလည္ပါ။ ေနာက္.. တစ္ျခားေသာ ႏိုင္ငံျခား

တိုင္းျပည္ေတြထိေတာင္ ေရွာ့ပင္ထြက္လိုက္ပါအံုး။ ဒါေပမယ့္.. စိတ္လြတ္

ကိုယ္လြတ္မဟုတ္တဲ့.. စႏိုးစေနာင့္ ခရီးမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ေလ။





10. ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူေတြကို အသက္ရွင္ေနတုန္း၊ အခြင့္အေရးရတုန္းမွာ

ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာလိုက္ပါ။

သ၀န္တိုၿခင္း

-အခ်စ္ရဲ႕ အတိမ္အနက္ၿပ သေကၤတ အၿဖစ္ သ၀န္တိုမႈကို
ခ်စ္သူမ်ားကေဖာ္ၿပေလ့ရွိသည္ကိုသိရသည္။
ခ်စ္သူ မိန္းကေလးသည္ ေယာက်္ားေလးအေပၚ
အၿခားမိန္းကေလးနွင့္ပတ္သတ္ၿပီး၊သ၀န္တိုမႈမ်ားေလေလ
အခ်စ္ၾကီးေလေလဟုယူဆၾကသည္။
ေယာက်္ားေလးကလည္းသ၀န္တိုၿခင္းသည္ သူ႔ကိုခ်စ္ၿခင္းေၾကာင့္ၿဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္...။

-ဤသေဘာထားသည္ လြဲမွားသည့္သေဘာထားၿဖစ္၏။
အမွန္စင္စစ္အားၿဖင့္ သ၀န္တိုသူတို႔၏ အခ်စ္သည္ အားနည္းသည့္အခ်စ္သာလွ်င္ၿဖစ္သည္။
အခ်စ္ၾကီးၿခင္းေၾကာင့္ သ၀န္တိုၿခင္းကားမဟုတ္၊ရင့္က်က္ေသာ
စိတ္မရွိၿခင္းေၾကာင့္သာ သ၀န္တိုၿခင္းၿဖစ္သည္။
တစ္နည္းအားၿဖင့္ သ၀န္တိုအခ်စ္သည္ အတၱအခ်စ္ပင္ၿဖစ္သည္။

-သ၀န္တိုတတ္သူတို႔တြင္ မုန္းတီးစိတ္နွင့္ အၿပစ္စြဲစိတ္မ်ားရွိေနတတ္သည္။
ထိုစိတ္မ်ားကို ခ်စ္သူအေပၚထင္ဟပ္ၿပီး စြပ္စြဲေနၿခင္းၿဖစ္သည္။အခ်စ္စိတ္
ေလ်ာ့နည္းလာၿခင္းသည္ သူမဟုတ္ ခ်စ္သူသာလွ်င္ၿဖစ္သည္ဟု သူထင္မွတ္ေနသည္။
သူ႕စိတ္တြင္ရွိေနသည့္ ခ်ဳိ႕တဲ့သည့္စိတ္ထားမ်ားကို ခ်စ္သူအေပၚ
ထင္ဟပ္လာသည့္ အခါတြင္၊သူ႔တြင္ မနာလို ၀န္တိုသည့္စိတ္မ်ား ေပၚေပါက္လာေတာ့သည္။

-လြဲမွားသည့္စိတ္ထားမ်ားသည္လည္း သ၀န္တိုသူတို႔တြင္ရွိေနတတ္သည္။
သူသည္ ခ်စ္စရာမေကာင္းေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို သူ႕ခ်စ္သူက နွစ္နွစ္ကာကာ
မခ်စ္ဟု ယုံၾကည္တတ္ၾကသည္။သူသည္ မုန္းစရာေကာင္းသူ ၿဖစ္သည္ဟုလည္း
ယူဆတတ္သည္။အခ်ဳိ႕မွာ သူတို႔တြင္ရွိေနသည့္ မုန္းတီးစိတ္ကို မနာလို
သ၀န္တိုစိတ္အၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲနိုင္မွသာ အခ်စ္စိတ္ေပၚေပါက္လာနိုင္ၾကသည္။

-သ၀န္တိုတတ္သူတို႔မွာ အလိုအေလ်ာက္ ခ်စ္တတ္ၾကသူမ်ားမဟုတ္ၾက၊ၿပိဳင္ဘက္
တစ္ဦးဦးေပၚေပါက္လာမွသာ အၿခားသူအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈရွိလာ
နိုင္သူမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။သူတို႔၏ဆက္ဆံေရးကို ၿခိမ္းေၿခာက္မႈ မရွိေသးသ၍
ခ်စ္စိတ္ ခင္စိတ္ေပၚေပါက္လာနိုင္မည္မဟုတ္ေပ....။
သူငယ္ခ်င္းအားလုံး စစ္မွန္ေသာအခ်စ္၊ သ၀န္တိုၿခင္းကင္းေသာအခ်စ္ ရရွိၾကပါေစ။ ။

စိတ္၏ အကြာအေဝး

တစ္ေန႔တြင္ ဆရာက ေက်ာင္းသားမ်ားကို 'လူေတြက ဘာျဖစ္လို႔ ေဒါသထြက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာ္ျပီး ေျပာၾကတာလဲ' ဟု ေမးေလသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားက အခ်ိန္အၾကာၾကီး စဥ္းစားေနၾကသည္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က 'စိတ္တည္ျငိမ္မႈေတြ ေပ်ာက္ကုန္လို႔ ေအာ္တာပါ ဆရာ' ဟု ေျဖသည္။

ဆရာက 'ဒါေပမ့ဲ တစ္ဘက္လူက ကိုယ့္ေဘးမွာ ရွိေနတာကို ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာလို႔ရပါလွ်က္နဲ႔ ဘာလို႔ ေအာ္ေျပာၾကတာလဲ' ဟု ျပန္ေမးသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျဖၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေက်နပ္ေသာ အေျဖကို ဆရာ မရခဲ့ပါ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဆရာက ရွင္းျပသည္။

'လူႏွစ္ေယာက္ စိတ္တို ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္ဟာ အရမ္းကြာေဝးေနတယ္။ အဲဒီေဝးေနတဲ့ အကြာအေဝးေၾကာင့္ ေအာ္မွ ၾကားႏိုင္မယ္ထင္ျပီး ေအာ္ၾကတယ္။ ေအာ္ေလေလ ေဒါသပိုထြက္ေလေလ၊ ေဒါသထြက္ေလေလ စိတ္ရဲ႔ အကြာအေဝးဟာ ေဝးေလေလ၊ စိတ္ကြာေဝးေလေလ ေအာ္ၾကေလေလပဲ' ဆရာက ဆက္ျပီး....

'လူႏွစ္ေယာက္ သမီးရည္းစားျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုျဖစ္တတ္ၾကလဲ သိလား... အခုလို႔ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ေပါ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ရည္းစားျဖစ္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္ေတြက အရမ္းနီးေနတယ္။ စိတ္တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုဟာ ထပ္တူနီးနီးက်ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ရည္းစားျဖစ္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ဟာ စကားေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ တီးတိုးတီးတိုးပဲ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္အကြာအေဝး နီးေလေလ၊ ပိုခ်စ္ၾကေလေလ။ ေနာက္ဆံုး စကားေျပာစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘဲ အမႈအရာခ်င္း၊ မ်က္လံုးခ်င္း အခ်စ္ေတြကို ဖလွယ္ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္အကြာအေဝးဆိုတာ လံုးလံုး မရွိေတာ့ဘူး။ တစ္ထပ္တည္းက်သြားျပီ'

'လူႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခံု၊ ရန္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ စိတ္ေတြကို မကြာေဝးေစနဲ႔။ စိတ္ကြာေဝးေစတဲ့ စကားမ်ဳိး မေျပာသင့္ဘူး။ စိတ္ေတြေျပၾကမွ စိတ္ရဲ႔ကြာေဝးမႈ မရွိေတာ့မွ ျပႆနာကို ေျပေျပလည္လည္ ေဆြးေႏြးၾကေပါ့' ဟု ဆရာက ေနာက္ဆံုး ရွင္းျပခဲ့သည္။

အခ်စ္နဲ႔ခင္မင္မႈ ရဲ့ စကားေျပာျခင္း

တစ္ရက္ အခ်စ္က ခင္မင္မႈ နဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ " ဒီကမာၻမွာ ငါ႐ွိေနၿပီပဲ နင္ဘာလို႔႐ွိေနေသးတာလဲ"

ခင္မင္မႈက ရီၿပီး

"အခ်စ္က လူကို မ်က္ရည္က်ေစၿပီး ခင္မင္မႈကေတာ့ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေပးတယ္…

တစ္ခါတစ္ရံ မင္းအတြက္ စိတ္ပူတယ္၊ ဂ႐ုစိုက္တယ္၊ ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္၊ ျဖဴစင္တဲ့ေမတၱာနဲ႔ ပါ….. နာက်င္ခံစားေနခ်ိန္မွာ ငါ့ကို ရင္ဖြင့္လုိ႔ရတယ္…. သူသာတယ္ကိုယ္နာတယ္ဆိုတာ မ႐ွိဘဲ ေခၚခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေခၚလို႔ရတယ္…. ဖ်ားနာရင္လည္း အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါ… ဘာပဲလုပ္လုပ္ မေမ့ပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ… ဒီေလာက္တင္လံုေလာက္ပါၿပီ…………………"

သူတို႔ေျပာတဲ့ အခ်စ္

(၁) လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ရမယ္။ ကိုယ့္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္သလို သူ႔အ
တြက္လဲ ေပ်ာ္ရမယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့လူဟာ အလွပဆံုးျဖစ္တယ္။ ဆဲြေဆာင္မူ အ
ရွိဆံုးျဖစ္တယ္။ ေယာက္်ားေလးေတြ အသက္ရွင္တာ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းကို လက္
ကိုင္ထားလို႔။ မိန္းကေလးေတြ အသက္ရွင္တာ မွတ္သားျခင္းကို လက္ကိုင္
ထားလို႔။ ............Socrates

(၂) လင္မယားဆိုတာ ကပ္ေၾကးတစ္လက္နဲ႔တူတယ္။ ထက္ျမက္တဲ့ အသြား
ႏွစ္ခုဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မခဲြဘူး။ ဆန္႔က်င္ဖက္ ျဖစ္ေနပါေစ ၾကား၀င္လာတဲ့
ပစၥည္းကိုေတာ့ အသြားႏွစ္ဖက္ေပါင္းျပီး ညွပ္ပစ္လိုက္ႏိုင္တယ္။..S. Smith

(၃) လူငယ္ေတြရဲ႔ အိပ္မက္ဟာ အခ်စ္၊ ေငြေၾကးနဲ႔ က်န္းမာေရးတဲ့။ ဒါေပမဲ့
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္းမာေရး၊ ေငြေၾကးနဲ႔ အခ်စ္လို႔ ေျပာင္းလဲသြားတာကို
သူတို႔ သတိျပဳမိၾကလိမ့္မယ္။.....Paul Jiruidi

(၄) မိန္းကေလးေတြဟာ စကားေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို လ်စ္လ်ဴရွဴထား
တဲ့ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ေျပာရင္ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေျပာတယ္။ သူတို႔ကို ေပ်ာ္
ေအာင္ စိတ္လွဳပ္ရွားေအာင္လုပ္တဲ့ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ဆိုရင္ အသံတိုးတိုးနဲ႔
ေျပာတယ္။ သူတို႔တကယ္ခ်စ္တဲ့ ေယာက္်ားေလးနဲ႔က်ေတာ့ အသံတိတ္ေန
တတ္တယ္။......George Eliot

(၅) ေယာက္်ားေလးေတြအတြက္ လက္ထပ္ျခင္းဆိုတာ သူတို႔ရဲ႔ လြတ္လပ္မူ
နဲ႔ ေလာင္းကစားလုပ္တာပဲ။ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔
ေလာင္းကစားလုပ္တာပဲ။....W. Somerset Maugham
အဂၤလိပ္စာေရးဆရာ W. Somerset Maughamနဲ႔ အခ်ဳိ႔စာေရးဆရာရဲ႔ စာ
အခ်ဳိ႔ကို ဒီထဲမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါေသးတယ္။

(၆) အခ်စ္ဆိုတာ မီးတအိမ္နဲ႔ တူတယ္။ အတြင္းစိတ္မွာရွိတဲ့ ဆီနဲ႔ ထြန္းညွိ
မွသာ မီးရဲ႔ အလင္းေရာင္ဟာ မမွိန္ႏိုင္ဘူး။ မညိမ္းႏိုင္ဘူး။
Henry H. Hansa

(၇) ေယာက္်ားေလးေတြ စီးကရက္တလိပ္ ေသာက္ျပီး စိတ္ေျဖတာဟာ မိန္း
ကေလးေတြ တခါေလာက္ အားရပါးရ ငိုလိုက္တာနဲ႔ ညီမွ်တယ္။
Edwards.Mbowe Reighton

(၈) မိန္းကေလးေတြရဲ႔ ႏုပ်ဳိတဲ့ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ကို ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္ျပီ။ အဲဒါ
ကေတာ့ အသက္လိမ္ျခင္းပဲ။........ Shakespeare

(၉) အခ်စ္ကို မ်က္စိနဲ႔ မခံစားဘူး။ အခ်စ္ကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားတာ။
Shannon Fafe

(၁၀) မိန္းကေလးတိုင္း ေရြးခ်ယ္မူတခုကို ရင္ဆိုင္ရမွာပဲ။ လူခ်စ္လူခင္ေပါတဲ့
ေယာက္်ားေလးကိုလက္ထပ္ရင္ စိတ္မခ်ဘူး။ လူခ်စ္လူခင္နည္းတဲ့ေယာက္်ား
ေလး က်ျပန္ေတာ့ စိတ္မပါဘူး။..........Mark Twain

(၁၁) အခ်စ္ဆိုတာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေဘးမွာ ေပါက္ေနတဲ့ ပန္းတပြင့္နဲ႔တူတယ္။
အဲဒီပန္းကို ခူးဖို႔ရာ သတၱိေတြရွိရမယ္။......Shakespeare

(၁၂) အခ်စ္ဟာ ဘ၀ကို ေလာင္ျမိဳက္ေစတယ္။
အခ်စ္ဟာ ရွင္သန္ျခင္းကို စိုေျပေစတယ္။.....Johann W. Goethe

(၁၃) လူေတြရဲ႔ အခ်စ္ကို မခံရတာ ၾကီးမားတဲ့ ေ၀ဒနာဆိုးတရပ္ ခံရတာနဲ႔တူ
တယ္။ လူေတြကို မခ်စ္ႏိုင္တဲ့သူဟာ ရွင္လွ်က္နဲ႔ ေသေနတာနဲ႔ တူတယ္။
Gelinbeier

(၁၄) အခ်စ္ကို နားမလည္ခင္မွာ မိန္းကေလးဟာ မိန္းကေလး မဟုတ္သလို
ေယာက္်ားေလးဟာလဲ ေယာက္်ားေလးမဟုတ္ဘူး။.....History Myers

(၁၅) ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာဆိုတာ လူ႔ဘ၀မွာ ပ်ံ႔ႏွ႔ံေနတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမရွိရင္
ဘာသာ၊ သမိုင္း၊ စိတ္ကူးယဥ္မူနဲ႔ အႏုပညာဆိုတာလဲ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။
Honore de Balzac

(၁၆) ေငြေၾကးေၾကာင့္ လက္ထပ္တဲ့လူေလာက္ ယုတ္မာတာ မရွိဘူး။
အခ်စ္တခုတည္းအတြက္နဲ႔ လက္ထပ္တဲ့လူေလာက္ မိုက္မဲတာ မရွိဘူး။
Johnson

(၁၇) သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္မွာ တူညီတဲ့ခံစားမူေတြ
ရွိရမယ္။ တေယာက္လြတ္လပ္မူကို တေယာက္က ၀င္မစြက္ဖက္ရဘူး။ေပါင္း
ဖက္ရျခင္းကို တန္ဖိုးထားရမယ္။ ခ်စ္ခင္မူကို ထိန္းသိမ္းရမယ္။ ဒီအခ်က္ေတြ
ကို လက္ကိုင္ထားရင္ လက္ထပ္ျခင္းဆိုတာ ေယာက္်ားေလးနဲ႔ မိန္းကေလး
အတြက္ အလွဆံုးနဲ႔ အေရးပါဆံုးျဖစ္မယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ယံုၾကည္တယ္။
Bertrand Russell

(၁၈) အခ်စ္ကို ပိုင္ဆိုင္ဖူးသလို အခ်စ္ကို ဆံုးရွံဳးဖူးတာက တခါမွ မခ်စ္ဖူးတာ
ထက္စာရင္ ေကာင္းေသးတယ္။ Alfred Tennyson

(၁၉) အိမ္ဆိုတာ လူေတြရဲ႔ အဆိုးအျပစ္နဲ႔ က်ဆံုးျခင္းေတြ သို၀ွက္ထားတဲ့
တခုတည္းေသာ ေနရာျဖစ္သလို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ခ်ဳိျမိန္မူေတြကို သိုေလွာင္
ထားတဲ့ ေနရာလည္းျဖစ္တယ္။ Bernard Shaw

(၂၀) လူ....လူ...လူ...လူဆိုတာ ရယ္ေမာျခင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ၾကားက ခ်ိန္သီးတစ္
လံုးျဖစ္တယ္။ Lord Byron

အခ်စ္.....အခ်စ္.....အခ်စ္ရဲ႔ ရင္ခုန္သံဟာ အေကာင္းဆံုး အိပ္ရာ၀င္ေတး
တစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္။

Answer...???

ညေနခင္းေလးတစ္ခု... လွပတဲ့ ဆည္းဆာေနေရာင္က ေလာကတစ္ခြင္ကို ျဖန္႔ၾကက္ထားတယ္။ ရွည္လွ်ားတဲ့ လမ္းမထက္က စက္ဘီးေလး တစ္စီးေပၚမွာ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို တင္နင္းထားတယ္။

"ငါ့ကုိ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ခ်စ္မွာလဲ! "

ေကာင္ေလးခါးကို ေပြ႔ဖက္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးေက်ာကို မွီျပီး ခပ္တိုးတိုးေလး ေမးတယ္။ ေကာင္ေလးရဲ႕အေျဖက ေကာင္မေလး စိတ္ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ အမွတ္ျပည့္အေျဖ မဟုတ္မွန္း ေကာင္မေလးသိေနခဲ့တယ္။

"ခ်စ္စရာ စကားေလးေတြနဲ႔ ေျဖဖို႔ အခြင့္အေရးေပးမယ္" ေကာင္မေလးက ခဲြ်ႏဲြ႔ျပီးေျပာေတာ့ ေကာင္ေလးက စိတ္ပါလက္ပါ စဥ္းစားလိုက္တယ္။

မီးနီေနတုန္း ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို လက္"တစ္"ေခ်ာင္းေထာင္ျပျပီး အေျဖေပးလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက ဝမ္းသာအားရ "တစ္သက္လံုး! " လို႔ ေျပာတယ္။

ေကာင္ေလးရီလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ အေျပာမွန္သြားလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္မေလးဆီက အေပ်ာ္ေတြ ကူးစက္သြားလို႔ျဖစ္တယ္။ မီးစိမ္းေတာ့ ေကာင္ေလးက စက္ဘီးကိုဆက္နင္းျပီး ေကာင္မေလးကို တိုးတိုးေလး ေျပာတယ္။

"နင့္ကိုငါ ဒီလိုအေျဖမ်ဳိးေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုအေျဖမ်ဳိးက လူတိုင္းေျဖတတ္တဲ့အတြက္ မစစ္မွန္သလိုပဲ... ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါအုန္း"

ေကာင္ေလးစကားကို ေကာင္မေလးက ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံရင္း "ဒီလိုဆိုရင္ တစ္ရက္လား?"

"ဟား..ဟား ငါတို႔ခ်စ္တာေတာင္ ႏွစ္လေက်ာ္ေနျပီ။ တစ္ရက္၊ တစ္ပတ္၊ တစ္လဆိုတဲ့ အေျဖမ်ဳိးက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ"

ေကာင္ေလးအေျပာမွာ ေကာင္မေလးေရာေယာင္ ရီရင္း " တခဏေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူးေနာ္" လို႔ အသံက်ယ္ၾကီးနဲ႔ ေမးတယ္။

ေကာင္မေလးအေျပာေၾကာင့္ စက္ဘီးလဲမတတ္ ေကာင္ေလးေအာ္ရီမိတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ဒီလို ရြတ္ေနာက္ေနာက္အေျပာနဲ႔ ၾကည္လင္တဲ့ ရယ္သံေတြကို ေကာင္ေလး အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕လက္ကို ေကာင္ေလးတင္းတင္းေလး ဆုတ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။

"ဒီလိုဆိုရင္ တစ္ႏွစ္လား?" ေကာင္ေလး ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္။

"ဒီလိုဆိုရင္ ႏွစ္တစ္ရာကြာ... ငါ့ကို ႏွစ္တစ္ရာခ်စ္ရင္ ရျပီ" ေကာင္မေလးက စိတ္မရွည္ဘဲ ေျပာေနေပမယ့္ မ်က္ႏွာေပၚမွာ အေပ်ာ္ရိပ္ေတြ သမ္းေနခဲ့တယ္။

"ႏွစ္တစ္ရာ! မတိုလြန္းဘူးလားကြာ.. ႏွစ္တစ္ရာနဲ႔ ငါနင့္ကို ခ်စ္လို႔ မဝႏိုင္ဘူး" ေကာင္ေလးရဲ႕ စကားလက္နက္က ေကာင္မေလးရဲ႕ႏွလံုးသားထဲ စူးစူးနစ္နစ္ ထိုးစိုက္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ တိုးညႇင္းညႇင္းရီသံက ေကာင္ေလးကို မီးနီျဖတ္ေမာင္းရဲတဲ့ အင္အားေတြ ေပးခဲ့တယ္။

"အေျဖကို သိခ်င္ျပီလား?" ေကာင္ေလး ေျဖခ်င္ေနျပီ။

"ငါ့ကို ဘယ္အခ်ိန္ထိ ခ်စ္မွာလဲ?" ေကာင္မေလးလည္း အေျဖကို ၾကားခ်င္ေနျပီ။

ေကာင္ေလးက လက္တစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပရင္း "နင္ငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့တ့ဲ တစ္ေန႔အထိ ငါခ်စ္ေနမယ္"

ေကာင္ေလးစကားေၾကာင့္ ေကာင္မေလး ေငးငိုင္သြားခဲ့ရတယ္။

နင္ငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့တ့ဲ တစ္ေန႔အထိ ငါခ်စ္ေနမယ္!

အဲဒီတစ္ေန႔က ဘယ္ေလာက္ၾကာႏိုင္မလဲ? တိုႏိုင္သလို ၊ ရွည္ႏိုင္တယ္။ ထာဝရ၊ တခဏလဲ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ တိက်တဲ့ အေျဖျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

လီမြန္တီး

ေကာ္ဖီဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ စံုတဲြတစ္တဲြ မုန္တိုင္းထန္ ေနတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႔ မ်က္၀န္းမွာ တိမ္ေတြ ညိဳေနတယ္။ ေကာင္ေလးက ေလထန္ေနတယ္။ ခဏေနေတာ့ ေလျငိမ္သြား တယ္။ မိုးေတြ တရေဟာ ရြာခ်ပါေလေရာ.... ေကာင္မေလးက စိတ္တိုတိုနဲ႔ ေရွ႔မွာ ခ်ထားတဲ့ လီမြန္တီးကို အားနဲ႔ ေမႊပစ္လိုက္တယ္။ အခြံပါတဲ့ လီမြန္က ေကာင္မေလးရဲ႕ ေဒါသဇြန္းေအာက္မွာ မြမြေၾကလို႔.. ေကာက္ေသာက္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ လီမြန္တီးက ခါးသက္သက္... စားပဲြထိုးတစ္ေယာက္ကို လက္ျပလိုက္တယ္။ စကားမေျပာဘဲ စူပုပ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာအမႈအရာနဲ႔ လီမြန္တီးကို ေမးဆတ္ျပလိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ခြက္လဲေပးဆုိတဲ့ အမႈအရာနဲ႔... လီမြန္တီး ေနာက္တစ္ခြက္ လာခ်ျပန္တယ္။ အခြံပါတဲ့ လီမြန္က ေကာင္မေလးရဲ႔ ေဒါသကို ျပန္ဆြေပးလိုက္တယ္။ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေဒါသကို စားပဲြထိုးဆီ ဦးတည္လိုက္တယ္။ "အခံြမပါတဲ့ လီမြန္ထည့္ပါလို႔႔ ေျပာလိုက္တာ မင္း မၾကားဘူးလား" စားပဲြထိုးက ေကာင္မေလးကို ေသခ်ာၾကည့္တယ္။ ျပီးေတာ့... " အစ္မေလး.. မေလာနဲ႔ေလ... အခြံပါတဲ့ လီမြန္က တီးထဲ ေပ်ာ္၀င္ျပီး ခ်ဳိျမျမ အရသာနဲ႔ ေသာက္သူကို လန္းဆန္းေစႏိုင္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာ အစ္မလိုေနတဲ့ အရသာမ်ဳိးေပါ့။ လီမြန္ကို အခ်ိန္တိုအတြင္း တီးထဲေပ်ာ္၀င္ေအာင္ဆိုျပီး သြားမေမြ၊ မဖိလိုက္နဲ႔။ အဲဒီလိုလုပ္ရင္ ခါးတဲ့ အရသာေတြပဲ ထြက္လာျပီး တီးကိုလဲ ေနာက္ေစတယ္" ေကာင္မေလး တစ္ခ်က္ေတြသြားတယ္။ စားပဲြထိုးကို ျပန္ၾကည့္ျပီး... "ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေစာင့္မွ လီမြန္ရဲ႔အရသာေတြက တီးထဲ ေပ်ာ္၀င္ေစမလဲ"
"၁၂ နာရီ.... စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ၁၂ နာရီေလာက္ေစာင့္မွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အေကာင္းဆံုး အရသာကိုရမွာ" စားပဲြထိုးက ျပံဳးျပီးေျဖတယ္။ ဆက္ျပီး...
"တကယ္ဆိုရင္ တီးေဖ်ာ္တာတင္ မဟုတ္ဘူး။ ဘ၀မွာ စိတ္ညစ္စရာေတြ ၾကံဳရင္လဲ အခ်ိန္ယူျပီး သည္းခံ ေစာင့္စားလိုက္ရင္ စိတ္ညစ္စရာေတြက ကိုယ္ထင္သေလာက္ မၾကီးက်ယ္ပါဘူး" "မင္းဘာကို ဆိုလိုခ်င္သလဲ" ေဒါသမ်က္ေစာင္းက ဟုန္းခနဲ... " ကြ်န္ေတာ္က အစ္မကို လီမြန္တီး ေဖ်ာ္နည္းေလး ေျပာျပတာပါ။ တီးေဖ်ာ္နည္းနဲ႔ ဘ၀ကိုလည္း ေကာင္းတဲ့ တီးတစ္ခြက္ျဖစ္ေအာင္ ေဖ်ာ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ေျပာျပတာပါ" ေဒါသ မ်က္ေစာင္းေအာက္မွာ ျပာက်သြားမွာ စိုးလို႔ စားပဲြထိုးက ကိုယ္ကို ကိုင္းညႊတ္ျပီး ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေရွ႔မွာေတာ့ လီမြန္တီးရဲ႔ မ်က္ႏွာျပင္က ျငိမ္သက္လို႔...
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လီမြန္တီးတစ္ခြက္ကို သူေဖ်ာ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ၀ိုင္းစက္စက္ လီမြန္ကို လွီးျပီး တီးထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ လီမြန္ေတြ ဖန္ခြက္ေအာက္ တျဖည္းျဖည္း နစ္၀င္သြားတယ္။ အသက္႐ွဴသလို လီမြန္ဖတ္ေတြ တီးထဲမွာ ေပ်ာ္၀င္ေနတာကို ျငိမ္ျငိမ္ေလး ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ လီမြန္မွ်င္ေလးေတြမွာ တီးေတြ တဲြခိုေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လီမြန္ရဲ ႔ အရသာေတြ၊ ၀ိညာဥ္ေတြ တီးထဲ ေပ်ာ္၀င္ကုန္တယ္။ ၁၂ နာရီ ၾကာေတာ့ တီးကို သူ ေသာက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူတစ္ခါမွ မေသာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ လီမြန္တီးရဲ ႔ အရသာက လွ်ာကို လာထိတယ္။ ဒါဟာ လီမြန္ရဲ ႔ ၀ိညာဥ္ေတြ တီးထဲ အကုန္ေပ်ာ္၀င္လို႔ ထြက္ေပၚလာတဲ့ အရသာဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ လီမြန္တီးကို အရသာခံ ေသာက္ေနတုန္း လူေခါင္းဘဲလ္က ျမည္လာတယ္။ တံခါးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းဆီပန္းေတြ ေပြ႔ထားတဲ့ ေကာင္ေလးကို တံခါး၀မွာ ေတြ႔လိုက္တယ္။ "၀င္ခဲ့လို႔ ရလား" ...."အင္း" ေကာင္မေလး ေခါင္းညိတ္ျပီး ျပံဳးျပလိုက္တယ္။ လီမြန္တီးကို ေကာင္ေလးေရွ႕တြန္းပို႔ေပးလိုက္ရင္း... "ဘယ္လို စိတ္ညစ္စရာပဲ ေတြ႔ေတြ႔ ေနာက္ဆို ငါတို႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ စိတ္မဆိုး၊ စိတ္မေကာက္ၾကဘဲ ဒီလီမြန္တီး ရဲ ႔ အတုကို ငါတို႔ယူၾကရေအာင္ေနာ္" ...." ဘာျဖစ္လို႔ လီမြန္တီး ကိုအတုယူရမလဲ" ေကာင္ေလးက သေဘာမေပါက္ဟန္နဲ႔ ေမးတယ္။ "ဒီလို ေကာင္းတဲ့ အရသာကို ရဖို႔ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သည္းခံျပီး ေစာင့္ရလို႔ေပါ့" ေနာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက လီမြန္တီးေဖ်ာ္နည္း လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ကို ဘ၀ထဲ သယ္လာခဲ့တယ္။ ျပႆနာ တစ္ခုကို ကမူးက႐ူး မဆံုးျဖတ္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ စိတ္ရွည္သည္းခံျပီး ေစာင့္ခဲ့တယ္။ လီမြန္တီးရဲ႔ အေကာင္းဆံုး အရသာကို ေသာက္ရင္း ဘ၀ရဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အရသာကိုလည္း ျမည္းစမ္းေနခဲ့တယ္။ စားပဲြထိုး ေကာင္ေလးေျပာတဲ့ စကားကိုေတာ့ သူဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ခဲ့ပါဘူး။

"လီမြန္ကို အခ်ိန္တိုအတြင္း တီးထဲ ေပ်ာ္၀င္ေအာင္ဆိုျပီး သြားမေမြ၊ မဖိလိုက္နဲ႔။ အဲဒီလိုလုပ္ရင္ ခါးတဲ့ အရသာေတြပဲ ထြက္လာျပီး တီးကိုလဲ ေနာက္ေစတယ္"

တစ္ခါပဲျဖစ္ခြင့္ရတဲ့ ဘ၀မွာ လုပ္ခြင့္ရတဲ့ အခြင့္အေရးဟာလဲ တစ္ခါပဲရွိတယ္...

ပန္းက တစ္သက္မွာ တစ္ခါပဲပြင့္ျပီး ပန္းပြင့္ခ်ိန္ ၄. ၅ နာရီသာ
ၾကာျမင့္တဲ့ ပန္းမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ တစ္သက္မွာတစ္ခါ ဖူးပြင့္ရတဲ့
တိုေတာင္းခ်ိန္ကို သူဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ဖူးပြင့္ရဲတဲ့ အစြမ္းသတိၱကိုပဲ
သူထုတ္ျပခဲ့တယ္။

ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့ လူနဲ႔ဆံုတဲ့အခါ သူနဲ႔တစ္သက္သာ လက္တဲြႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားပါ။
သူမရွိေတာ့ရင္ အရာအားလံုးက ေႏွာင္းသြားလိမ့္မယ္။

ကိုယ္ယံုၾကည္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သင့္ျမတ္ေအာင္
ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားပါ။
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ ကိုယ္နဲ႔သေဘာထားခ်င္း တိုက္ဆိုင္သူနဲ႔ ဆံုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္လွဘူး။

ကိုယ့္ဘ၀ကို ကူညီတဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သူ႔ေက်းဇူးကို မွတ္ထားပါ။
သူဟာ ကိုယ့္ဘ၀ကို လွည့္ေျပာင္းေပးခဲ့သူ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ျပံဳးျပျပီး ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ အခ်စ္ကို ပိုနားလည္ေစခဲ့လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္မုန္းခဲ့ဖူးတဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ျပံဳးျပျပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုၾကံ့ခိုင္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္နဲ႔အတူေနေနတဲ့၊ ကိုယ့္ကို အေဖာ္ျပဳေနသူကို လံုး၀ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏႈးမႈနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ကိုယ္ရေနလို႔ပါပဲ။

ကိုယ့္ကို သစၥာေဖာက္သြားသူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ေခၚေျပာႏႈတ္ဆက္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ ေလာကၾကီးအေၾကာင္းကို ကိုယ္နားလည္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္တိတ္တခိုးခ်စ္ခဲ့ဖူးသူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သူေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ ေတာင္းဆုျပဳပါ။
သူ႔ကို ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့စဥ္က သူေပ်ာ္ေနတာကိုပဲ ကိုယ္ျမင္ခ်င္ခဲ့လို႔ပါ။

ကိုယ့္ကို ထားခဲ့တဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာပါ။
ကိုယ့္ဘ၀မွာ အမွတ္တရ အတိတ္ေျခရာေလးေတြ ထင္က်န္ေအာင္ သူ နင္းေလွ်ာက္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

တစ္ခါပဲျဖစ္ခြင့္ရတဲ့ ဘ၀မွာ လုပ္ခြင့္ရတဲ့ အခြင့္အေရးဟာလဲ တစ္ခါပဲရွိတယ္။