Girls...???

When a girl is quiet ... millions of things are running in her mind.

When a girl is not arguing ... she is thinking deeply.

When a girl looks at you with eyes full of questions ... she is wondering how long you will be around.

When a girl answers ' I'm fine ' after a few seconds ... she is not fine at all.

When a girl stares at you ... she is wondering why you are lying.

When a girl lay on your chest ... she is wishing for you to be hers 4ever.

When a girl wants to see you everyday... she wants to be yours 4ever. When a girl says ' I love you ' ... she means it.

When a girl says ' I miss you ' ... no one in this world can miss you more than that.

မက်ိန္းေသတဲ့ေနာက္ဘ၀ကုိ ငါမေမွ်ာ္ပါဘူးမနက္ျဖန္ နင္ငါ႔ကုိခ်စ္ေနဖို႔ေတာင္ ငါမွာမနည္းဆုေတာင္းေနရတာ ေနာက္ဘ၀ဆိုတာေ၀းလြန္းပါတယ္

ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး...

ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ဘာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြက သူ႔ဆီဖုန္းဆက္ေစခ်င္တာလဲ စာေလးေတြပို႔ေစခ်င္တာလဲဆိုတာကို…
ေကာင္မေလးေတြက ဖြဲ႔ႏြဲ႔ေနတဲ့စကားလံုးေတြကို လိုလားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္ေလးဘယ္ေလာက္အလုပ္႐ႈပ္ေနပါေစ ေကာင္မေလးကို သတိရေနပါတယ္ဆိုတာကို သိခ်င္ေနတာပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ေကာင္မေလးေတြဘာေၾကာင့္ အစားသြားစားမယ္လို႔ေျပာတာကို…
ေကာင္မေလးေတြကတကယ္စားခ်င္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္ေလးနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ စားေနရတဲ့အခ်ိန္ကို ၾကည္ႏူးလို႔ပါ။ ႏွစ္ေယာက္ထဲကမာၻမွာေနခ်င္လို႔ပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ေကာင္မေလးေတြဘာေၾကာင့္လက္ေဆာင္လုိခ်င္တာလဲ….
ေကာင္မေလးေတြကေတာင္းဆိုလိုက္တဲ့အရာကို ေကာင္ေလးေတြ၀ယ္ေပးမွာလား မ၀ယ္ေပးဘူးလားဆိုတာကို သိခ်င္တာပါ။ အဓိကေတာ့ ေကာင္မေလးအတြက္ ေကာင္ေလးဒီပိုက္ဆံကိုျဖဳန္းေပးႏိုင္လားဆိုတာကိုသိခ်င္တာပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ေကာင္မေလးေတြဘာေၾကာင့္ေကာင္ေလးကိုအလုပ္ႀကိဳးစား ခုိုင္းတာလဲဆိုတာကို….ေကာင္မေလးေတြက ေကာင္ေလးလာေတာင္းမဲ့ေန႔ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတာပါ။ အလုပ္ေတြ အဆင္ေျပမွ သူတို႔ေ႐ွ႕ေရးေအးရေအာင္လို႔ပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ေကာင္မေလးေတြဘာေၾကာင့္ တတြတ္တြတ္႐ြတ္ေနတာလဲ.ေကာင္မေလးေတြလဲ အဘြားႀကီးတေယာက္အသြင္မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္ေလးအေပၚ ဂ႐ုစိုက္တာေတြ စိတ္ပူတာေတြက အတိုင္းထက္လြန္သြားတာပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ဘာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြစိတ္တိုရင္ လမ္းခြဲမယ္လို႔ေျပာတာလဲေကာင္မေလးေတြတကယ္လမ္းခြဲခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္ေလးရဲ့ ယုယမႈေတြ အခ်စ္ေတြကို သူတို႔ေတြ ျပန္႐ွာယူတာပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ဘာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြ လမ္းခြဲၿပီးေနာက္ ေကာင္ေလးကို သူငယ္ခ်င္းအသြင္နဲ႔ ဂ႐ုစိုက္ေနေသးတာလဲ…ေကာင္မေလးေတြ တကယ္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ျပန္ဟန္ေဆာင္ရတာရင္ေမာလွပါတယ္။ ေကာင္မေလးက သူတို႔ရဲ့အခ်စ္ကို ျပန္ေစာင့္စားေမွ်ာ္လင့္မိတာပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ဘာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြ လမ္းခြဲၿပီးေနာက္ ညတိုင္းငိုေနရတာလဲ….
ေကာင္မေလးေတြသိတယ္ ဒီညတာငိုေၾကြးတာနဲ႔ မအိပ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ သူလြမ္းလို႔အိပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ဘာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြ သူတို႔ကို ေ႐ွာင္တာလဲဆိုတာ
ေကာင္မေလးေတြက ေကာင္ေလးကို မေတြ႔ခ်င္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ေတြ႔လိုက္ရင္ သူ႔ခံစားခ်က္ေတြ ေပၚလာၿပီး အေျခအေနေတြ ဆိုးရြားသြားမွာကိို မလိုလားလို႔ပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ဘာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြစိတ္ေကာက္ရတာလဲ….
ခ်စ္တဲ့သူကိုသာစိတ္ေကာက္တာပါ… ခ်စ္တဲ့သူကို အေရးလုပ္လို႔… သူ႔ကိုနားလည္ေစခ်င္လို႔ပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ဘာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြ စိတ္လဲမေကာက္ရန္လဲမျဖစ္ပဲ တိတ္ဆိတ္ေနရတာလဲဆိုတာ…ေကာင္မေလးခံစားေနရတာဘယ္ေလာက္နာက်င္ေနပါေစ..တခါတခါ ေကာင္ေလးေတြရဲ့စိတ္ကို သူတို႔ေျပာင္းလဲလို႔ရတာမဟုတ္လို႔ ေကာင္မေလးက သူ႔ရဲ့စိတ္ကို ၿငိမ္သြားေအာင္ တိတ္တိတ္ေနလိုက္တာပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ဘာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြအရင္ရည္းစားကို ေမးေမးေေနတာလဲဆိုတာ…
ေကာင္မေလးေတြက အရင္ရည္းစားလို သူ႔ကိုခ်န္ထားခဲ့မွာစိုးရိမ္ေနလို႔ပါ။

----ေကာင္ေလးေတြမသိဘူး ဘာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးေတြကေကာင္ေလးရဲ့႐ွင္းျပခ်က္ေတြကို နားေထာင္ေပးတာလဲ….ေကာင္မေလးေတြ စိတ္မတိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေကာင္ေလးရဲ့ ႐ွင္းျပခ်က္ထဲကေန သူအေရးႀကီးတာလား တျခားသူအေရးႀကီးတာလားဆိုတာကို သိခ်င္လို႔ ေသခ်ာနားေထာင္ေပးေနတာပါ။


ကဲ.......ေကာင္ေလးသူငယ္ခ်င္းေတြ...ကိုယ္႕ေကာင္မေလးေတြကို ဒီ႕ထက္ပိုျပီး နားလည္နိုင္ပါေစ...

Good story

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ မိဘုရားေလးေယာက္ ရွိၿပီး သိပ္ကို ခ်မ္းသာႀကြယ္၀တဲ့
ဘုရင္ႀကီးတစ္ပါး ရွိသတဲ့။ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕ စတုတၳေျမာက္ မိဘုရားကိုေတာ့
အခ်စ္ဆံုးျဖစ္ၿပီး အေကာင္းဆံုး၊ အႏူးညံ့ဆံုး၊ အခ်ိဳမိန္ဆံုး ဆက္ဆံပါသတဲ့။
တတိယေျမာက္ မိဘုရားကိုလည္း ခ်စ္တာပါပဲ။ အိမ္နီးခ်င္း
တိုင္းျပည္ေတြကိုလည္း တတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ၾကြားေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
ဒီမိဘုရားဟာ သူ႔ကို တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ထားသြားခဲ့မွာကိုေတာ့ သူ
စိုးရိမ္ေနတတ္ပါတယ္။

ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ခ်စ္တာက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး.. အဲဒီ မိဘုရားကို သူ႔ရဲ႕
တိုင္ပင္ေဖာ္၊ တိုင္ပင္ဖက္၊ ယံုၾကည္အားကိုရာအျဖစ္ ဘုရင္ႀကီးက မွတ္ယူတယ္။
ျပသနာေတြ ျဖစ္လာတိုင္းမွာ ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားနဲ႔တိုင္ပင္ေလ့ရွိၿပီး
မိဘုရားကလည္း အၿမဲကူညီ ေျဖရွင္း ေပးပါတယ္။ ပထမဦးဆံုး မိဘုရားကေတာ့
ဘုရင္ႀကီး အေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္သစၥာ ရွိပါတယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းေတြမွာ ပါ၀င္ကိုင္တြယ္ေပးၿပီး ဘုရင္ႀကီးကိုလည္း
ႏွစ္ႏွစ္ကာကာကို ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရင္ႀကီးကေတာ့
သူ႔ကိုတစ္ျခား မိဘုရားေတြေလာက္ မခ်စ္ပါဘူး။

တစ္ရက္မွာေတာ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ အသည္းအသန္ကို နာမက်န္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဘ၀
သက္တမ္း ကုန္ဆံုးေတာ့မွာကို သိေနတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ သူ႔ရဲ႕
ခ်မ္းသာႀကြယ္၀မႈေတြ၊ ဇိမ္ရွိရွိ ေနခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းကို
ျပန္လည္စဥ္းစားမိၿပီး "ငါ့မွာ မိဘုရားေလးေယာက္ ရွိတယ္.. ဒါေပမယ့္
ငါေသရေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲပါလား" လို႔ေတြးမိေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့
သူကသူ႔ရဲ႕စတုတၳေျမာက္မိဘုရားကိုေခၚၿပီးေမးလိုက္တယ္..။

"အခ်စ္ေရ.. ကိုယ္မင္းကို အခ်စ္ဆံုးပဲ ဆိုတာ မင္းသိတယ္ေနာ္..
မင္းကိုေကာင္းေပ့၊ လွေပ့ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ၊ အသံုးအေဆာင္ေတြကို
ခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္၊ မင္းကိုလည္း ငါ အရမ္း ဂရုစိုက္ခဲ့တယ္.. မင္း ငါနဲ႔
အတူတူ လိုက္ေသႏိုင္မလား" ။ မိဘုရားက "လံုး၀ပဲ" လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။
ေနာက္ထပ္ စကား တစ္လံုး တေလမွ မေျပာပဲ လွည့္ထြက္သြားခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕
အေျဖစကားဟာ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ဓါးနဲ႔မႊန္းသလိုပဲ ခံစား ရေစပါတယ္။

၀မ္းနည္းသြားတဲ့ ဘုရင္ႀကီးဟာ ဒုတိယေျမာက္ မိဘုရားကို ေခၚျပန္တယ္။
"ငါဟာမင္းကို ငါ့ဘ၀နဲ႔ ခ်ီၿပီး ခ်စ္ခဲ့တယ္။ ခုေတာ့ ငါေသရေတာ့မယ္.. မင္း
ငါနဲ႔တူတူ လိုက္ေသႏိုင္မလား"။ "မေသႏိုင္ပါဘူးရွင္... ဘ၀ဆိုတာ
ေကာင္းတာေတြကို ခံစားဖို႔ ျဖစ္လာတာ.. ရွင္ေသရင္ ကၽြန္မ ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔
လက္ထပ္မွာေပါ့" လို႔ ေျဖလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားဟာ ေအးစက္
ေတာင့္တင္း သြားေလရဲ႕။

ေနာက္ေတာ့ တတိယေျမာက္ မိဘုရားကိုလည္း ေခၚလိုက္တယ္။ "ငါဟာ အျမဲတမ္းပဲ
မင္းရဲ႕ အကူအညီေတြကို ယူခဲ့တယ္.. မင္းကလည္း ျပသနာေတြကို ငါနဲ႔အတူတူ
ရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ ငါနဲ႔ တူတူ လိုက္ေသႏိုင္မလား အခ်စ္ရယ္"။
"၀မ္းနည္းပါတယ္ရွင္.. ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္မ ရွင့္ကို မကူညီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး..
အဲ ဒါေပမယ့္ ရွင့္ရဲ႕ အသုဘကိုေတာ့ ကၽြန္မ လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္.. ရွင့္ရဲ႕
အုတ္ဂူဆီသို႔လည္း ကၽြန္မ လာပါ့မယ္"လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ
အေတာ္ေလးကို စိတ္ဆင္းရဲသြားတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ "ကၽြန္မ ရွင္နဲ႔ အတူတူ လိုက္ေသမယ္.. ရွင္ဘယ္သြားသြား
ရွင့္ေနာက္က ကၽြန္မလိုက္ဖို႔ အသင့္ပါပဲ" ဆိုတဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္။
ဘုရင္ႀကီးဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေခါင္းေထာင္ ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုး
မိဘုရားကို သူ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သူမဟာ အေတာ္ေလးကို ပိန္လွီးေနၿပီး
ေ၀ဒနာခံစားေနရပံု ေပါက္ေနတယ္။ ဘုရင္ႀကီးဟာ ေနာက္ဆံုး အေနနဲ႔ သူမကို
ေျပာလိုက္တယ္ "ငါ မင္းကို ပိုဂရုစိုက္ခဲ့သင့္တာ.. ေနာက္ ဘ၀မွာ အခြင့္အေရး
ရွိမယ္ဆိုရင္ ငါ ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္" လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။

ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲဗ်ာ။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ
ဇနီးေလးေယာက္ ရွိပါတယ္..။ စတုတၳေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕
ကိုယ္ခႏၶာပါပဲ.. သူ႔ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းေကာင္း ေကၽြးေမြး
ျပဳစုခဲ့ပါေစ.. ေသသြားတဲ့ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ထားခဲ့ရတာပါပဲ။ တတိယေျမာက္
ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြပါ။ ကိုယ္ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ
တစ္ပါးသူ လက္ထဲ ေရာက္သြားတာပဲေလ။ ဒုတိယေျမာက္ ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕
မိသားစုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့။ အသက္ရွင္ေနစဥ္မွာ အနားမွာရွိၿပီး
ဘယ္ေလာက္ပဲ ေကာင္းခဲ့ ေကာင္းခဲ့၊ သူတို႔ေတြ ကိုယ့္အတြက္ အမ်ားဆံုး
လုပ္ေပးႏိုင္တာကေတာ့ ကိုယ္ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ အသုဘ လိုက္ပို႔မယ္..
ေနာက္ေတာ့ အုတ္ဂူေလးဆီ လာၾကမယ္.. ဆုေတာင္းေပးၾကမယ္။ အဲ. ပထမဆံုး
ဇနီးကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြရဲ႕ .. စိတ္(ကုသိုလ္စိတ္-အကုသိုလ္စိတ္)
ပဲေပါ့ဗ်ာ။ သူ တစ္ခုတည္းကသာ ေသသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ္သြားရာ ေနာက္ကို
လိုက္ႏိုင္တဲ့ သူေတြေပါ့။

အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ လုပ္သင့္တာက ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊
စိတ္အင္အားကို ခုကတည္းက ေတာင့္တင္း ခိုင္မာေအာင္ လုပ္ၾကဖို႔ပါပဲ။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေသခ်ိန္မွာ ဘ၀ကူးေကာင္းေအာင္ ခုကတည္းက ျပင္ဆင္
ထားသင့္တာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ က်င္လည္ရာ သံသရာမွာ သူကသာ အဓိကျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအတြက္ အဆင္သင့္နဲ႔ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေနမွာပဲေပ့ါ။

Sorry...!!!

ေကာင္ေလးနဲ႔ေကာင္မေလး ကငယ္တုန္းကတည္းက သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့….ေရကန္ေဘးမွာ ပုဇြန္ေတြအတူတူသြားဖမ္းၾကတယ္… ေကာင္ေလးအမ်ားႀကီးရေပမဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေကာင္မွ မမိခဲ့ဘူး။ ေကာင္မေလး ၀မ္းနည္းစြာနဲ႔ အိမ္ျပန္လာတယ္… မေပ်ာ္ႏိုင္ဘူး။ ညေန ေကာင္ေလးလာ႐ွာတယ္။ ေကာင္ေလးကိုေတြ႔ေတာ့ စိတ္ဆိုးစြာနဲ႔ လွည့္ထြက္လာေတာ့ ေကာင္ေလးက “sorry ငါနင့္ဖမ္းမဲ့ပုဇြန္ေတြကို ငါဖမ္းလိုက္မိတယ္။ ေရာ့ … ကန္ထဲမွာေမြးထားလိုက္” ေကာင္မေလး ၿပံဳးသြားတယ္။
ျဖဴစင္လြန္းတဲ့ sorry
ေကာင္မေလးစိတ္ဆိုးၿပီး ေကာင္ေလးကအၿမဲလိုက္ေခ်ာ့လိုက္နဲ႕ သူတို႔ ႀကီးျပင္းလာၾကတယ္။
ေကာင္မေလးရဲ့ အေအာ္အေငါက္ေတြကို ခံရင္း စလုိက္ေခ်ာ့လိုက္နဲ႕ ….
ေကာင္ေလးအရမ္းကို ခ်စ္မိေနၿပီ…..ေကာင္မေလးရဲ့ စက္ဘီးေလကိုေလ်ာ့ၿပီး ေကာင္မေလးနားမွာေနခြင့္ ရေအာင္ ေကာင္ေလးဖန္တီးခဲ့တယ္….
ေကာင္ေလးစက္ဘီးေလးကို တြန္းရင္း ေကာင္မေလးက ၿငီးျငဴတယ္….
ဒါနဲ႔ ေကာင္ေလးက “sorry ပါ.. ငါမွားပါတယ္….”
ေကာင္မေလးက ေနာက္ဆိုဒီလိုမလုပ္ဖို႔ေျပာတယ္…ေကာင္ေလးေခါင္းကေလးကိုညိမ့္ၿပီး သူတို႔ရဲ့ အျပံဳးနဲ႕ ေန႔ရက္ေတြကို ျဖတ္သန္းတယ္…
ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္းရဲ့ sorry
ေက်ာင္းလဲၿပီး ႏွစ္ေယာက္လံုးအလုပ္ေတြရေတာ့ ေတြ႕ဖို႔ အခ်ိန္ေတြနည္းလာတယ္….
ေကာင္မေလးနဲ႔ ပထမအၾကိမ္ရန္ျဖစ္ၾကတယ္… ေကာင္ေလးက အလုပ္အတြက္လို႔ေျပာေတာ့ ေကာင္မေလးအေလ်ာ့ေပးလိုက္တယ္… ဒီလိုနဲ႔ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရန္ျဖစ္လိုက္ ျပန္ေခၚလိုက္နဲ႔…..
ေကာင္မေလးရဲ့ေမြးေန႔ကို အတူတူျဖတ္သန္းမယ္လို႔ကတိေပးခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလးဟာ ေကာင္မေလး ေစာင့္တာ မနက္ေရာက္ေတာ့ မ်က္ရည္စက္နဲ႔အတူ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္…
မ်က္ရည္စက္နဲ႔ အိပ္ေမာေနတဲ့ ေကာင္မေလးကို သူအရမ္းသနားသြားတယ္….
“sorry ငါ့ကိုလက္ထက္ခြင့္ေပးပါလား”
ခ်ိဳျမန္တဲ့တာ၀န္ယူမႈရဲ့ sorry
လက္ထက္ၿပီးေနာက္ ေကာင္ေလးအလုပ္အကိုင္ေတြအရမ္းေအာင္ျမင္လာတယ္… အၿမဲတမ္း ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ ညစာစားလိုက္နဲ႔ အိမ္မွာျပင္ထားတဲ့ ထမင္းေတြကိုသြန္ပစ္လိုက္ရတဲ့ အထိ….
ေကာင္မေလး ေစ်းကေန ပုဇြန္းေလးေတြ ၀ယ္လာၿပီး ငယ္စဥ္ကို ေအာက္ေမ့ၿပီး ေမြးထားတယ္…
ဒီလိုနဲ႔ ေကာင္ေလးျပန္လာရင္ ေရေမြးနံ႕ေတြပါပါလာတယ္….
ေကာင္မေလးေမးတာကို ေကာင္ေလးက “ဟာ…ဧည့္သည္ေတြမ်ားလို႔ပါ…”
ေကာင္မေလး အဲဒီကေနစၿပီး စကားသိပ္မေျပာေတာ့ဘူး….အရင္တုန္းက ေကာင္မေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူး…
ကိုးရီးယားဇာတ္ကားေတြကို ၾကည့္ရင္း ခံစားရင္း ငိုရင္း နဲ႕ ……
ေကာင္ေလးျပန္လာရင္လဲမေမးေတာ့ဘူး..
ဒါနဲ႔ ေကာင္ေလးက “အလုပ္အရမ္းမ်ားေတာ့ ထမင္းသြားသြားစားေနရတယ္ အလုပ္သေဘာေတြေပါ့.. sorryပါ”
လိမ္ညာျခင္းရဲ့ sorry
ဒီလုိနဲ႕ ေကာင္ေလးမျပန္လာတဲ့ညေတြမ်ားလာတယ္။ အိမ္ျပင္မထြက္.. တစ္ေယာက္ထဲ အထီးက်န္ေနတယ္….. ေကာင္ေလးကို ဖုန္းဆက္ေပးေတာ့…
“sorry အလုပ္အရမ္း႐ႈပ္ေနတယ္” ေကာင္မေလးဖုန္းခ်လိုက္ရတယ္…. ဒါနဲ႔ ေကာင္ေလးဘယ္အခ်ိန္ျပန္လာမွာကို သူဖုန္းဆက္မေမးေတာ့ဘူး။
ဖုန္းကြယ္ျခင္းရဲ့ sorry
ေကာင္မေလး ႐ုပ္႐ွင္ထဲကလို အလွေတြျပင္လာတယ္.. ေအာ္ ေကာင္ေလး သူ႔အေပၚ ၿငီးေငြ႕ေနတာမ်ားလားေပါ့။ သူ႔ရဲ့ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကို သူဖန္တီးယူမယ္။ ဒါနဲ႔ သူတစ္ခါမွာမသြားဘူးတဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ ႐ံုးကိုသြားခဲ့တယ္။ ေကာင္ေလးရဲ့ေအာင္ျမင္မႈေတြကို သူတအံ့တၾသနဲ႕ ၾကည့္ရင္း ေကာင္ေလး႐ံုးခန္းဆီကို သူဦးတည္သြားခဲ့တယ္….ေကာင္ေလးအံ့ၾသသြားေအာင္ တံခါးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္လိုက္တယ္…
သူေတြ႕တာေတာ့ ပုဇြန္ေတြကို လာေပးတဲ့ အရင္ကေကာင္ေလးမဟုတ္ဘူး….
အျခားေကာင္မေလးနဲ႕ ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့…. အသိတရားမ႐ွိေတာ့တဲ့ လူကို သူေတြ႕ေတာ့ … ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္သြားတယ္…
အေတာ္ၾကာမွ ေကာင္ေလးသတိထားမိသြားတယ္… ေကာင္မေလးထြက္ေျပးသြားတယ္… ေကာင္ေလးအရမ္းလန္႔ၿပီး ေကာင္မေလးေနာက္ေျပးလိုက္တယ္….
ေကာင္ေလးေအာ္ေနတာကို မၾကားႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေျပးသြားတယ္
“sorry ငါနင့္ကိုပဲခ်စ္တာပါ sorry ပါ”
နာက်င္မႈေတြေပးတဲ့ sorry
ေကာင္ေလးေကာင္မေလးကို အဲဒီအခ်ိန္ကေနစၿပီး ႐ွာမေတြ႕ေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္ေလးလဲ မစားႏိုင္မေသာက္ႏိုင္ အလုပ္ေတြမလုပ္ႏိုင္ျဖစ္ကုန္တယ္။ ဖုန္းကို ၂၄ ဖြင့္ထားၿပီး ေကာင္မေလးဆီက ဖုန္းလာတာကို ေမွ်ာ္တာ ႏွစ္၀က္႐ွိသြားၿပီ…
တရက္မွာ ေကာင္ေလးဘူးတစ္ခုလက္ခံရ႐ွိတယ္…
ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … ပုဇြန္ပံုေတြကို မ်ိဳးစံုပါပဲ….. ေဘးနားမွာ စာတစ္ေစာင္ကိုေတြ႕တယ္။
“ ငါနင့္ကို ေတြ႕ဖို႔ မ၀ံ့ရဲဘူး။ ငါဘက္က ေပ်ာ့ညံ့လြန္းတယ္။ ငါနင့္ကို မေတြ႕ခ်င္တာလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္။ နင္ကေတာ့ ခါတိုင္းလိုပဲထင္တယ္။ နင္မ႐ွိတဲ့ေန႔ရက္ေတြကို ငါျဖတ္သန္းႏိုင္စြမ္း႐ွိသြားၿပီ။ ငါရပ္တည္ႏိုင္ၿပီ။ ေန႔တိုင္း နင္ျပန္လာမဲ့အခ်ိန္ကိုေစာင့္ရင္း ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ေန႔ရက္ေတြကေန ငါလြတ္ေျမာက္လာခဲ့ၿပီ။ ငါဖုန္းလဲမကိုင္ေတာ့ဘူး။ နင့္အတြက္နဲ႔ ငါဖုန္းမပိတ္ပဲ နင့္ဖုန္းကိုေမွ်ာ္ေနရတဲ့ညေပါင္း…. ခုေတာ့ ငါကိုယ္ကို တန္ဖိုးထားတတ္သြားၿပီ။ ငါနင့္ကို ေမ့သြားႏိုင္မွာပါ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ငါ့ရဲ့ႏွလံုးသားကို ျပန္ဆက္လုိ႔မရေအာင္ အစိတ္စိတ္အျမႊာျမြာခြဲေခ်ခဲ့တယ္။ ငါ့အခ်စ္ေတြ ျပာက်သြားၿပီ။
ကြာ႐ွင္းစာခ်ဳပ္လဲထည့္ေပးလုိက္တယ္ လက္မွတ္ထိုးၿပိး ဒီလိပ္စာအတိုင္းျပန္ပို႔ေပးလိုက္ပါ။”
Sorry ငါပင္ပန္းသြားၿပီ”


နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္တဲ့ sorry
ေကာင္ေလးေမွ်ာ္လင္႕ရင္း........ ....
ေကာင္မေလး အထီးက်န္ျဖတ္သန္းရင္း..............


သင္တို႔လဲ သင္တို႔ အမွန္တကယ္ျမတ္ႏိုးသင့္တဲ့သူကို ေတြ႕ၿပီထင္တယ္။ ျမတ္ႏိုးၾကပါ။
Sorry ဆိုတဲ့ စကားတိုင္း က “ဘာမွမျဖစ္ဘူး” ဆိုတဲ့ စကားကို လဲယူလို႔ရတာမဟုတ္ဘူး။
ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ၀မ္းမနည္းေစပါနဲ႔။
ဒါႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္လံုးမေကာင္းဘူး ……

သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး ခ်စ္သူကို sorry အလြယ္တကူမေျပာမိေစဖို႕ ရည္ရြယ္ပါတယ္.....

ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀ ၾကည္ျမတဲ့ဘ၀င္ ရႊင္လန္းတဲ့စိတ္

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက အင္မတန္မွ စိတ္တုိစိတ္ဆတ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ရွိသတဲ့။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ သူ႕အေဖက ေကာင္ေလးကို အိမ္ရုိက္သံတစ္ထုပ္ေပးလိုက္ၿပီး ေျပာပါေတာ့တယ္။ မင္း တစ္ခါစိတ္တိုတိုင္း သံတစ္ေခ်ာင္းကို ေနာက္ေဖးက ၀င္းထရံတိုင္မွာ သြားရိုက္ေခ်ကြာတဲ့။

အေဖက အဲ့ဒီလိုေျပာၿပီး သံထုပ္ကိုေပးလုိက္တဲ့ ပထမေန႔မွာ ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံတိုင္မွာ သံေပါင္း ၃၇ေခ်ာင္းရိုက္သြင္းျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ သူစိတ္တိုတိုင္း သံေလးေတြကို ၀င္းထရံမွာ ရိုက္ရင္းရိုက္ရင္း ေကာင္ေလးဟာ သူစိတ္သူထိန္းႏိူင္လာသတဲ့။ သံရိုက္ခ်က္ေတြဟာလည္း တစ္ေန႕ထက္တစ္ေန႕ က်ဲလာခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ေကာင္ေလးဟာ ၀င္းထရံမွာ သံေျပးရိုက္တာထက္စာရင္ ေဒါသျဖစ္ေနတဲ့စိတ္ကို ထိန္းရတာပိုလြယ္လာမွန္း သေဘာေပါက္လာေတာ့တယ္။

အဆံုးမွာ ေကာင္ေလးဟာ စိတ္မတိုပဲေနႏိူင္တဲ့ေနကို ေရာက္လာေရာ။ ေကာင္ေလးကေျပးၿပီး သူအေဖကို သတင္းသြားပို႔တယ္.. အေဖေရ.. သားေတာ့ စိတ္ကို
ထိန္းႏိူင္သြားၿပီဗ်..

အဲ့ဒီလိုက်ေတာ့ သူအေဖက တစ္မ်ိဳးခိုင္းျပန္ေရာ.. မင္းကိုယ္မင္း ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ တစ္ေနကုန္ထိန္းႏိူင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အဲ့ဒီသံေတြကို ျပန္ႏွုတ္ဦးကြာ။ တစ္ေန႔ ထိန္း ႏိူင္ရင္ ညအိပ္ခါနီး တစ္ေခ်ာင္းႏွုန္းနဲ႕ ႏွုတ္ေနာ္လို႔ မွာလိုက္သတဲ့။ ရက္ေတြၾကာလာေတာ့ ေကာင္ေလးက သူအေဖကို ေျပာႏိူင္သြားတယ္။ အေဖေရ.. သားရိုက္ခဲ့တဲ့ သံေတြအားလံုးကို ႏႈတ္ၿပီး သြားၿပီ တစ္ေခ်ာင္းမွ မက်န္ေတာ့ဘူး။

သည္အခါအေဖလုပ္တဲ့သူက သားရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး သားရိုက္ခ့ဲတဲ့၀င္းထရံဆီကို ေခၚသြားတယ္။ ေတာ္တယ္ငါ့သား လို႕လညး္ဆိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ သား ေသခ်ာၾကည့္စမ္း။ ၀င္းထရံတိုင္မွာ အေပါက္ေတြျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒီ၀င္းထရံတိုင္ေတြက အရင္တုန္းကလို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆုိတာ သားျမင္တယ္ မဟုတ္လား။ ေအး.. သားကစိတ္တိုတိုနဲ႕ ပါးစပ္ကေျပာခ်လိုက္တဲ့အခါ တစ္ဖက္သားဆိုတဲ့၀င္းထရံတိုင္မွာ အခုလိုအမာရြတ္ေတြထင္က်န္ရစ္ခဲ့

တတ္တယ္ သားရယ္။
အဲ့ဒီလိုပဲလူတစ္ေယာက္ကို သားကဓါးနဲ႕ထိုးလိုက္တယ္။ ၿပီးရင္ဓါးျပန္ႏွုတ္ၿပီး ရွိခိုးေတာင္းပန္တယ္ဆိုပါစို႔။ သားဘယ္ႏွစ္ခါပဲရွိခိုးေတာင္းပန္ပါေစ။ ဒဏ္ရာနဲ႕ အမာရြတ္ကေတာ့ မလြဲမေသြက်န္ခဲ့မွာပဲ ငါ့သားရယ္..တဲ့။
တကယ္ေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာ အဖိုးတန္တဲ႕ရတနာေတြပါပဲ။ သူတို႔ဟာ ငါတို႔ေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာေစတယ္။ အားေပးကူညီတယ္။ ဒုကၡ၊သုခေတြကိုလည္း မွ်ေ၀ခံစားၾကတယ္။ ရင္ဖြင့္သမွ်ကို ဂရုစိုက္နားေထာင္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္တစ္ခုခုဆိုစိတ္လိုက္မာန္ပါမလုပ္နဲ႕။ သူတို႕ကိ ုသံႏွုတ္ရာက်န္ခဲ့တဲ့ ၀င္းထရံေတြအျဖစ္မေရာက္ပါေစနဲ႕။

ခြက္ပဲ့့ေလး တစ္လံုး

အဘြားအိုတစ္ဦးဟာ တုန္ခ်ည့္ခ်ည့္လက္အစံုနဲ႔ အနားပဲ့ ပန္းကန္တစ္လံုးကို
ေကာက္ယူလိုက္ျပီး သက္ျပင္းအခါခါ ခ်ေနမိတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ကစျပီး ေခြ်းမျဖစ္သူက ဒီအနားပဲ့ ပန္းကန္နဲ႔ပဲ
အဘြားအိုကို ထမင္းထည့္ ေကြ်းခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ေကြ်းတဲ့ဟင္းက အခ်ဥ္တည္ထားတဲ့
ဟင္းရြက္တစ္ခ်ဳိ႕ျဖစ္ျပီး စားပဲြဝိုင္းမွာ ထမင္းအတူ မစားေစခဲ့ဘူး။
ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္တိုင္း အဘြားအိုဟာ ကိုယ့္အခန္းထဲမွာ အဟာရမရွိတဲ့
အစာတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႔ အထီးက်န္မႈေတြကိုပဲ ဝါးမ်ဳိေနခဲ့ရတယ္။

ခ်ေကြ်းတဲ့အစာကို စားျပီး အဘြားအိုဟာ မျမင္မစမ္းနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ
သြားျပီး ကိုယ္စားတဲ့ ခြက္ပဲ့ကို ေဆးေက်ာရျပန္တယ္။ ဒါဟာ အဘြားအိုရဲ႕
ေန႔စဥ္အလုပ္ျဖစ္တယ္။ ေခြ်းမက ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီခြက္ပဲ့ကို ေဆးေက်ာ
မေပးခဲ့ဘူး။

"ေမေမ.. ဘြားဘြားက မ်က္စိလည္း မျမင္ေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ သူ႔ပန္းကန္ကို
ေဆးမေပးရတာလဲ။ ပဲ့ေနတဲ့ ပန္းကန္ကို ဘာျဖစ္လို႔ အသစ္မလဲေပးတာလဲ?"

အေမကို ေမးေနတဲ့ ေျမးမေလးရဲ႕ အသံကို အဘြားအို ၾကားလိုက္မိတယ္။

"ကေလးက ကေလးေနရာမွာ ေနစမ္း။ အသက္ ၇ဝေက်ာ္ မ်က္စိကန္းေနတဲ့ အဘြားၾကီးကို
အိမ္ေပၚ တင္ေကြ်းထားတာ မလံုေလာက္ေသးဘူးလား? သူစားတဲ့ခြက္ကို ငါက
ေဆးေပးရဦးမွာလား? အဲဒီခြက္သံုးလို႔ ရေသးတာပဲ ဘာအသစ္လဲေနစရာ လိုလို႔လဲ။
အသစ္လဲေပးလို႔ မျမင္မစမ္းနဲ႔ က်ကဲြသြားရင္ ထပ္ဝယ္ေပးေနရဦးမယ္။ ပိုက္ဆံက
အလကား ရတာမဟုတ္ဘူး" အသံျမင့္ျပီး ေျပာတဲ့ ေခြ်းမရဲ႕စကားကို အဘြားအို
အလြတ္ရလုနီးေနပါျပီ။ မ်က္စိေထာင့္က စိမ့္ထြက္လာတဲ့ မ်က္ရည္ကို အဘြားအို
ပြတ္သုတ္လိုက္တယ္။

အဘြားအေပၚ ဆက္ဆံတဲ့ အေမရဲ႕အျပဳအမႈကို သမီးျဖစ္သူက မၾကည့္ခ်င္ေပမယ့္
ျပန္မေျပာရဲခဲ့ဘူး။ အိမ္မွာရွိတဲ့ သူေတြအားလံုး အေမ့စကားကို နာခံၾကရတယ္။
အေဖျဖစ္သူကလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ။ အေမ့မ်က္ႏွာ အရိပ္အကဲနဲ႔
ရွင္သန္ေနရသူျဖစ္တယ္။

ပန္းကန္ေဆးျပီး အျမင္အစမ္းနဲ႔ ကိုယ့္အခန္းထဲ အဘြားအို ျပန္ဝင္ခဲ့ျပီး
ကုတင္ေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ ေျမးမေလးက အဘြားေနာက္ လိုက္ဝင္လာျပီး "
ဘြားဘြား .. ေမေမကို မမုန္းဘူးလားဟင္" လို႔ေမးလိုက္တယ္။

"ေျမးေလးရယ္... အဘြားက နာတာရွည္ ေရာဂါသည္ လူပိုတစ္ေယာက္ပါ။ ထမင္းတစ္လုပ္
စားခြင့္ရတာပဲ ျပည့္စံုေနပါျပီ။ အမုန္းဆိုတာ မရွိသင့္ဘူး။ ေျမးေမေမ
တတြတ္တြတ္ရြတ္တာကို ဒီႏွစ္ေတြအတြင္းမွာ အဘြားက်င့္သားရေနပါျပီ" ေျမးကို
ေျပာေနတဲ့ စကားသံေတြထဲမွာ အဘြားအိုရဲ႕ ျပင္းသက္ခ်က္သံက မသိမသာ ေရာေနတယ္။

"ဟဲ့ .. ဒီေကာင္မ.. ဘယ္သြားေနတာလဲ? ကိုယ့္အခန္းထဲ ဝင္ေနစမ္း" ေခြ်းမရဲ႕
ေအာ္ဟစ္သံေၾကာင့္ ေျမးမေလး အဘြားအိုအနားက ထြက္ေျပးသြားခဲ့တယ္။ ကုတင္ေပၚ
အဘြားအို လဲခ်လိုက္တယ္။ အသက္အရြယ္ေၾကာင့္လား မသိ အဘြားအိုအတြက္
ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္တဲ့ညေတြ နည္းလာခဲ့တယ္။ ကုတင္ေပၚ
လဲေလ်ာင္းရင္း သြားေလသူ အဘိုးအိုကို သတိရလိုက္မိတယ္။

အဘိုးအိုက ကုမၸဏီတစ္ခုက ပိုင္ရွင္ျဖစ္တယ္။ သားက အဲဒီကုမၸဏီက
မန္ေနဂ်ာျဖစ္ျပီး ေခြ်းမက စာရင္းကိုင္ျဖစ္တယ္။ ကုမၸဏီတစ္ခုထဲမွာ လုပ္တဲ့
သားနဲ႔ ေခြ်းမတို႔ ခ်စ္ၾကိဳက္ညားခဲ့ၾကတယ္။ ေခြ်းမက လက္ထပ္ျပီးစမွာ
ေယာကၡမကို ရိုေသကိုင္းရိုင္းသလို မယားဝတၱရားလည္း ေက်ပြန္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ သားျဖစ္သူက မယားကိုခ်စ္လြန္းလို႔ ဘာမဆို အေလ်ာ့ေပးခ်င္တယ္။
မယားေျပာသမွ် ေခါင္းညိတ္ နာခံသူျဖစ္ခဲ့တယ္။

မျမင္ႏိုင္တဲ့ ကံၾကမၼာရိုင္းကို ဘယ္သူေရွာင္လဲြလို႔ ရႏိုင္မလဲ? အဘိုးအို
ဦးေႏွာက္ေသြးေက်ာျပတ္ ေသဆံုးသြားျပီးေနာက္ ျငိမ္းခ်မ္းတဲ့ မိသားတစ္စုထဲ
ၾကမၼာဆိုးက ဝင္ေရာက္ခဲ့တယ္။ အဘိုးအို ဆံုးျပီးမၾကာဘူး အဘြားအိုရဲ႕
မ်က္လံုးကြယ္ခဲ့ရတယ္။ ပိုဆိုးတာက လိမၼာတယ္ဆိုတဲ့ ေခြ်းမရဲ႕
ဗီဇရုပ္ေပၚလာတာပါပဲ။ မ်က္မျမင္ အဘြားအိုကို ျပဳစုရတာ တာဝန္တစ္ခုလို႔
ထင္မွတ္ျပီး အျပစ္ရွာလာခဲ့တယ္။ အဲဒီကစလို႔ နဂိုကတည္းက အေမွာင္ေပ်ာက္ေနသူ
အဘြားအိုဟာ ေမွာင္မဲမဲ ကိုယ့္အခန္းငယ္ထဲမွာပဲ အထီးက်န္စြာ
ရွင္သန္ခဲ့ရတယ္။

အဘြားအို အနားမွာ ရွည္လွ်ားတဲ့ ေန႔ရက္ေတြနဲ႔ ခြက္ပဲ့ေလးတစ္လံုးက လဲြရင္
ေနေရာင္ျခည္၊ ရယ္ေမာသံ ကင္းမဲ့ေနခဲ့တာ ရက္ေပါင္း ၇ဝဝေက်ာ္ ရွိေနခဲ့ပါျပီ။

စစစစစစစစစစစစစစစစစစစ စစစစစစစစစစစစစစစစစစစစစစစစစစစ

ေနအိမ္မွာ က်င္းပမယ့္ ညစာစားပဲြအတြက္ သားနဲ႔ေခြ်းမ အလုပ္မ်ားေနခဲ့ၾကတယ္။
ဧည့္သည္ေတြ မလာခင္မွာ ေခြ်းမက သားကို " ခဏေန ဧည့္သည္လာရင္
အျပင္မထြက္ခဲ့ပါနဲ႔လို႔ ရွင့္အေမကို မွာထားအုန္း.. ဒီေန႔လာမဲ့
ဧည့္သည္ေတြက လူၾကီးလူေကာင္းေတြ.. မ်က္ကန္းအဘြားၾကီးေၾကာင့္ ကြ်န္မ
အရွက္မကဲြေစနဲ႔၊ ရွင့္နာမည္ မပ်က္ေစနဲ႔ေနာ္" လို႔ မွာတယ္။ မယားစကား
နာခံသူသားမွာ ဘာမွေစာဒက မတက္ရဲခဲ့ဘူး။ ဧည့္သည္ေတြ မျပန္မခ်င္း အစာအိမ္
ေဟာင္းေလာင္းနဲ႔ အခန္းထဲမွာပဲ အဘြားအို ေအာင္းေနခဲ့ရတယ္။
အားလံုးျပီးစီးမွ ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ ထည့္ထားတဲ့ ခြက္ပဲ့နဲ႔ အေမ့အခန္းထဲ
သားဝင္လာခဲ့တယ္။

ခုတစ္ေလာ ျမိဳ႕မွာေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ သားအၾကီး ေက်ာင္းပိတ္လို႔
အိမ္ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ သားကိုခ်စ္တဲ့ အေမတို႔ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း သားအတြက္
အသား၊ ငါး ဟင္းမ်ဳိးစံုကို ကိုယ္တိုင္ခ်က္ေကြ်းေတာ့တယ္။

"ရျပီ.. ေမေမရဲ႕ သားဒီေလာက္ မစားႏိုင္ဘူး" သားပန္းကန္ထဲ
ဟင္းေတြထည့္ေပးေနတဲ့ အေမကို သားက ေလသံနဲ႔ "ေမေမ .. ဘြားဘြားကိုလည္း
သားတို႔နဲ႔ အတူတူစားခိုင္းပါလား? သားတို႔ မိသားစု လက္စံု စားၾကရေအာင္ေလ"
လို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္။

"သူက ကန္းေနျပီ အျပင္ထြက္စားဖို႔ အဆင္မေျပဘူး။ ဘယ္နားစားစား အတူတူပဲေလ
သား။ အခန္းထဲမွာစားတာ သူက်င့္သားရေနပါျပီ"

အဘြားအေပၚထားတဲ့ အေမရဲ႕ သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲဖို႔ သူဆံုးျဖတ္လိုက္မိတယ္။

နနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနန နနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနနန

သူငယ္ခ်င္းဆီက ရခဲ့တဲ့အၾကံ အဘြားကို ေျပာျပေတာ့ အဘြားက ပ်ာပ်ာသလဲ ျငင္းတယ္။

"သားတို႔က ဘြားဘြားေကာင္းဖို႔အတြက္ပါ သားတို႔ေျပာသလိုသာ လုပ္ပါ ဘြားဘြား"
လို႔ ေျမးအၾကီးက ေတာင္းဆိုတယ္။

"ဆရာမက ေျပာတယ္ "လူၾကီးမိဘေတြကို ရိုေသေလးစားရမယ္" တဲ့။ ေမေမ လုပ္ပံုက
မဟုတ္ေသးဘူး။ ဘြားဘြားကို သူဒီလို မဆက္ဆံသင့္ဘူး။ သမီးတို႔ ေျပာသလို
လုပ္ပါေနာ္ ဘြားဘြား" ေျမးမေလးက ဝင္ေထာက္ျပန္တယ္။

"ကိုယ့္ကို မရိုေသတဲ့ ေခြ်းမတစ္ေယာက္ကို ဘြားဘြားလက္ခံႏိုင္ေပမယ့္
ေယာကၡမကို မရိုေသတဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္ကို သားတို႔ မလိုလားဘူး။ သားတို႔
ေျပာသလို လုပ္ပါေနာ္ ဘြားဘြား" အတင္းေတာင္းဆိုေနတဲ့ ေျမးကို အဘြားအို
ေခါင္းညိတ္မိလိုက္တယ္။

ညစာ ထမင္းစားဝိုင္းမွာ ထံုးစံအတိုင္း အဘြားအို မပါဝင္ခဲ့ဘူး။ ေျမးၾကီးက
တိုင္ပင္ထားတဲ့အတိုင္း ေၾကြဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ မသိမသာ
ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ ဇြန္းကဲြစေတြက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ျပန္႔လို႔...
ဇြန္းက်သံေၾကာင့္ အဘြားအိုဟာ တုန္တုန္ရီရီနဲ႔ ခြက္ပဲ့ေလးကို ကိုင္ျပီး
အခန္းထဲကေန ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒါကို ေခြ်းမက ျမင္ေတာ့ အဘြားအိုကို
ေအာ္ဟစ္လိုက္တယ္။

"ဘာျဖစ္လို႔ ထြက္လာရတာလဲ? အခုခ်က္ခ်င္း ျပန္ဝင္စမ္း"

ေခြ်းမရဲ႕ ေအာ္သံကိုၾကားေတာ့ အဘြားအိုဟာ လက္ထဲက ခြက္ပဲ့ကို
လြတ္ခ်လိုက္တယ္။ ၾကမ္းျပင္ေပၚ က်သြားတဲ့ ခြက္ကဲြသံထက္ ေခြ်းမရဲ႕ အသံက
ပိုက်ယ္ေလာင္ ေနပါတယ္။

"ၾကည့္စမ္း .. ဒီအဘြားၾကီး ကိုယ့္ခြက္ကိုေတာင္ ပစ္ခ်ရဲတယ္။ ေအး.. ဒီည
ထမင္းစားရဖို႔ မစဥ္းစားနဲ႔ေတာ့"

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေျမးၾကီးက "အဘြားကလဲကြာ.. ပန္းကန္ကို
လုပ္ခဲြလိုက္ရတယ္လို႔။ ဒါထမင္း ထည့္စားတဲ့ ပန္းကန္ေလ အဘြားရဲ႕"
ေျပာရင္းဆိုရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ က်ေနတဲ့ ပန္းကန္စကို ေကာက္ယူျပီး အေမဖက္ကို
အသံျမင့္ လွည့္ေျပာလိုက္တယ္။

"ေမေမ စိတ္တိုတယ္ ဆိုရင္လည္း တိုသင့္တယ္ ဘြားဘြား။ ဒီပန္းကန္က
အရမ္းအေရးပါတာ။ ဒီပန္းကန္ကို အဘြားလုပ္ကဲြလိုက္ရင္ ေနာင္ေနာက္
ေမေမအိုလာတဲ့အခါ ေမေမ့ကို သားတို႔ ဘာပန္းကန္နဲ႔ ထည့္ေကြ်းရမလဲ?"

သားရဲ႕စကားကို ၾကားျပီး အေမမွာ ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ ေခါင္းကိုသာ
ငုံ႔ထားမိတယ္။ အဲဒီေနာက္ ထမင္းစားပဲြဝိုင္းကေန မသိမသာ ထသြားခဲ့တယ္။
အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ေခြ်းမရဲ႕ အျပစ္တင္သံကို အဘြားအို
မၾကားခဲ့ရေတာ့ဘူး။ အဘြားအိုအေပၚထားတဲ့ ေခြ်းမရဲ႕ အျပဳအမႈေတြလည္း
ေျပာင္းလဲလာခဲ့တယ္။ မိသားတစ္စုရဲ႕ မနက္ျဖန္တိုင္းဟာ ေနေရာင္ျခည္ေတြနဲ႔
ေႏြးေထြးလာခဲ့ပါတယ္။

ရည္းစား နဲ႔ ခ်စ္သူ ကြာဟခ်က္...

ရည္းစား .....♥♥♥

ရည္းစားဆိုတာတစ္ခဏတာလက္တဲြရတဲ့

သူ...........လို႔
္ဘာသာျပန္ခ်င္တယ္......
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ရည္းစားဘဝကရည္ရြယ္ခ်က္မရိွဘူး.......
တာဝန္မရိွဘူး.........သူ႔အနာဂတ္မွာလည္းသူမရိွဘူး......
ကိုယ့္အနာဂတ္မွာလည္းသူလံုးဝမရိွပါဘူး........
သူျပတ္ရင္ကိုယ္ျပတ္လို႔ရတယ္.....အတားအဆီးမရိွဘူး........
ရည္းစားထားတယ္ဆိုတာသူငယ္ခ်င္းေတြေရွ့မွာေမာ္ၾကြားယံု........
ပန္းျခံေတြေလွ်ာက္လည္ယံုေလာက္နဲ႔တင္အဆံုးသတ္သြားပါျပီ............
ေျပာရရင္သူနဲ႔ကိုယ္အတြယ္အတာဘာမွမရိွပါဘူး........
ဒီတစ္ေယာက္ျပတ္ရင္ေနာက္တစ္ေယာက္ပါ........
တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရည္းစားဘဝမွာတင္ဘဝကိုစေတးလိုက္ရတာေတြရိွပါတယ္......
အင္း.......ရည္းစားထားျပီဆိုရင္ေတာ့ရည္းစားကို
ရည္းစားနဲ႔တူေအာင္ထားဖို႔ေတာ့လိုအပ္တာေပါ့ေနာ္...........
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ရည္းစားအဆင့္နဲ႔ေတာ့ဘဝကို
တည္ေဆာက္လို႔မရတာေတာ့ေသခ်ာတယ္.......
ရည္းစားမွာအဆံုးသတ္မရိွဘူး......ၾကိဳက္သေလာက္ထားၾကတယ္.......♥♥♥

ခ်စ္သူ.........♥♥♥

လူတစ္ေယာက္ကဘယ္ေလာက္ပဲရည္းစားထားခဲ့ပါေစ......
ေနာက္ဆံုးေတာ့သူတစ္ကယ္ခ်စ္တာခ်စ္ခဲ့တာတစ္ေယာက္ပဲရိွပါတယ္........
ခ်စ္သူကိုေတာ့တစ္ဘဝလံုးအတြက္ပံုအပ္ျပီးလက္တဲြရမယ့္သူလို႔
ေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့သူကိုခ်စ္သူလို႔ဘာသာျပန္ပါရေစ........
ရင္ထဲကအခ်စ္စစ္....၊အခ်စ္မွန္.....၊ျမတ္ႏိုးတြယ္တာမူေတြနဲ႔
တည္ေဆာက္ထားတယ္........သူ႔မွာေတာ့ရည္ရြယ္ခ်က္ရိွလာျပီ.....
အနာဂတ္ရိွလာျပီ........သူနဲ႔ကိုယ္လက္ထပ္ျပီးရင္ဘာလုပ္ၾကမွာလဲ.......
ဘယ္လိုေနမွာလဲ.......အမ်ားၾကီးေပါ့...........
သူကအဆက္ျဖတ္သြားရင္ေတာင္ကိုယ့္မွာအနာဂတ္ေပ်ာက္သြားႏိူင္တယ္.......
ဘဝဆံုးျပီးအသက္ပါဆံုးသြားတတ္တယ္............
ခ်စ္သူမွာလွတာမလွတာမရိွဘူး.......ဂုဏ္မရိွဘူး.....မာန္မာနကင္းမဲ့တယ္........
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္နားလည္မူအျပည့္ရိွတယ္........
ဘာဆိုဘာမွမရိွဘူး.......သူ႔ကိုခ်စ္္ေနရရင္ပဲေက်နပ္ႏိူင္တယ္......
သူကိုလည္းျပန္ခ်စ္ေစခ်င္တယ္....ကိုယ္ခ်စ္သေလာက္ေပါ့.........
သံေယာဇဥ္ေတြေမတၱာေတြတြယ္တာမူေတြတမ္းတမူေတြ
သတိရမူေတြအားလံုးပါဝင္ေနတယ္..........
ခ်စ္သူအျဖစ္တစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေရြးခ်ယ္လိုက္ျပီဆိုရင္ေတာ့
သူနဲ႔ပတ္သတ္ရင္အရာရာကိုရင္ဆိုင္ႏိူင္ရမယ္..........
သူဘာပဲလုပ္ခဲ့.....လုပ္ခဲ့ခြင့္လႊတ္ႏိူင္ရမယ္......
ခြင့္လႊတ္ႏိူင္ေလာက္တဲ့အတိုင္းအတာထိေပါ့ဗ်ာ.........
သူကိုေပ်ာ္ရြင္မူေတြေပးရမယ္.......သူနဲ႔ေတြ႕ရင္ရင္ေတြခုန္ေနတာေပါ့.......
သူ႔ကိုတန္ဖိုးထားတတ္ရမယ္........တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုခ်စ္သူနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့
အရာအားလံုးကိုအခ်ိန္...နာရီ....မိနစ္.....စကၠန္႔ေတာင္မလဲြေအာင္
တန္ဖိုးထားတတ္ၾကတယ္......ေနာက္ဆံုးေတာ့
ခ်စ္သူအျဖစ္ကေနလက္တဲြျပီးဘဝကိုတည္ေဆာက္ၾကတာေပါ့.......♥♥

ဆားခတ္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္

သူနဲ႔သူမ ကုမၸဏီရဲ႔ ညစာစားပဲြတစ္ခုမွာ ဆံုၾကတယ္။ ပညာတတ္၊
ရုပ္ေခ်ာႏုပ်ဳိတဲ့ သူမက ကုမၸဏီမွာ သတင္းေမႊးတယ္။ သူက
သာမန္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္။ ပိုးပန္းသူေတြ မနည္းလွတဲ့ သူမကို သူလည္း
စိတ္၀င္စားေနတာ ၾကာပါျပီ။ ညစာစားပဲြ အျပီးမွာ သူမကို ေကာ္ဖီတိုက္ဖို႔
သူဖိတ္ေခၚခဲ့တယ္။ ရုတ္တရက္ ဖိတ္ေခၚမႈကို သူမ အံ့ၾသသြားေပမဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကို
မလြန္ဆန္ခ်င္တဲ့ သူမ ေခါင္းညိတ္လက္ခံခဲ့တယ္။


ေကာ္ဖီ၀ိုင္းမွာ သူတို႔ ေျပာစရာစကား မရွိျဖစ္ေနတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လံုး
ရႈိးတိုးရွန္႔တန္႔ျဖစ္ေနတယ္။ ျမန္ျမန္ လက္စသတ္ျပီး ထျပန္ဖို႔
သူမစိတ္ေလာေနမိတယ္။ စားပဲြထိုး ေကာ္ဖီလာခ်ေတာ့ သူက ရုတ္တရက္
"ေက်းဇူးျပဳျပီး ဆားေပးပါ။ ကြ်န္ေတာ္က ေကာ္ဖီေသာက္ရင္ ဆားထည့္ေသာက္တဲ့
အက်င့္ရွိလို႔" လို႔ ေျပာေတာ့ သူမ အံ့ၾသရံုတင္မက စားပဲြထိုးပါ
ေၾကာင္သြားတယ္။ သူ႔စကားၾကားတဲ့ လူေတြရဲ႔ မ်က္လံုးက သူအေပၚ လာစုေနၾကတယ္။
သူ႔မ်က္ႏွာ နီျမန္းသြားေတာ့တယ္။

စားပဲြထိုးေပးလာတဲ့ ဆားကို ေကာ္ဖီထဲထည့္ေဖ်ာ္ျပီး သူေျဖးေျဖးခ်င္း
ေသာက္ေနတယ္။ "ဘာျဖစ္လို႔ ဆားထည့္ေသာက္တာလဲ" သိခ်င္စိတ္ကို
မေအာင့္ႏိုင္တဲ့အဆံုး သူမေမးလိုက္မိတယ္။ သူခဏေလာက္ မွင္သက္သြားတယ္။
ျပီးမွ တစ္လံုးခ်င္း "ကြ်န္ေတာ္တို႔က ပင္လယ္ေဘးမွာ ေနတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္တုန္က ပင္လယ္ထဲ အျမဲ ေရဆင္းကူးတယ္။ လိႈင္းပုတ္ရင္
ခါးသက္သက္ ပင္လယ္ေရငန္ေတြက ပါးစပ္ထဲ၀င္လာေရာ့။ အခု အိမ္မျပန္ျဖစ္တာ
ၾကာျပီဆိုေတာ့ အိမ္ကိုလြမ္းတိုင္း ေကာ္ဖီထဲ ဆားထည့္ေသာက္မိတယ္။
အိမ္ရဲ႔အကြာအေ၀းကို ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ နီးေအာင္ ဆဲြလိုက္သလိုေပါ့"

သူ႔စကားက သူမကို ခံစားမိေစခဲ့တယ္။ ဒါဟာ ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္
အိမ္ကိုလြမ္းတယ္လို႔ ေျပာတာကို သူမ ပထမဆံုး ၾကားဖူးျခင္းပါပဲ။
အိမ္ကိုလြမ္းတဲ့ ေယာက္်ားေလးက အိမ္ကို ဂရုစိုက္တတ္တဲ့လူ၊ မိသားစုကို
ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္တဲ့လူလို႔ သူမထင္ခဲ့မိတယ္။ သူေျပာတဲ့
မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာေ၀းတဲ့ ေနရာေလးတစ္ခုအေၾကာင္းကို သူမနားေထာင္ခ်င္စိတ္
ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ေအးစက္စက္ သူတို႔ရဲ႔ စကား၀ိုင္းက
တေျဖးေျဖးေႏြးေထြးလာခဲ့တယ္။ သူတို႔စကားေတြ အၾကာၾကီးေျပာျဖစ္ခဲ့သလို
သူမရဲ႔ အျပန္ကို သူလိုက္ပို႔ခြင့္ရခဲ့တယ္။

အဲဒီေနာက္ပိုင္း သူတို႔မၾကာခဏ ခ်ိန္းေတြ႔ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူဟာ သေဘာထားၾကီးသူ၊
ဂရုစိုက္တတ္သူ၊ ၾကင္နာတတ္သူ ျဖစ္ေၾကာင္း သူမသတိထားမိတယ္။ သူဟာ
သူမလိုခ်င္တဲ့ အခ်က္အားလံုးနဲ႔ ကိုက္ညီေနတယ္။ သူ႔ဖိတ္ေခၚမႈကို
မလြန္ဆန္ခဲ့မိလို႔ အခုလို သူနဲ႔သိခြင့္ရခဲ့တဲ့အတြက္လည္း
သူမ၀မ္းသာေနမိတယ္။ သူ႔ကိုေခၚျပီး ျမိဳ႔အႏွံ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ သူတို႔
ထိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဆိုင္မွာထိုင္တိုင္း "ဆားေပးပါေနာ္။ ကြ်န္မ မိတ္ေဆြက
ေကာ္ဖီထဲ ဆားထည့္ေသာက္တတ္တဲ့ အက်င့္ရွိလို႔ပါ" လို႔ သူမေတာင္းဆိုတတ္တယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ ရာဇ၀င္ပံုျပင္ထဲကလို ေနာက္ဆံုးမွာ မင္းသားနဲ႔မင္းသမီး
ညားၾကေလသတည္း ဆိုတဲ့အတိုင္း သူတို႔ မဂၤလာေဆာင္ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့
ဘ၀ခရီးကို ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကတယ္။ ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ခရီး အႏွစ္(၄၀)အၾကာမွာ
သူနာမက်န္းျဖစ္ျပီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္။ ပံုျပင္က ဒီမွ်ပါပဲလို႔
အဆံုးသတ္မယ္ဆဲဆဲ သူထားခဲ့တဲ့ စာတစ္ေစာင္ကို သူမေတြ႔လိုက္တယ္။

သူ မဆံုးခင္ သူမအတြက္ ေရးထားတဲ့ စာတစ္ေစာင္ပါ။ စာက ဒီလိုေရးထားပါတယ္။

"နင့္ကိုေတာက္ေလွ်ာက္ လိမ္လာခဲ့တဲ့ ငါ့ကို ခြင့္လြတ္ေပးပါ။ ပထမဆံုးအၾကိမ္
ငါတို႔ ေကာ္ဖီအတူတူ ေသာက္ခဲ့ၾကတာကို နင္မွတ္မိေသးလား။ အဲဒီတုန္းက
ငါဘာေျပာလို႔ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘာအေတြးေတြ ရျပီး
စားပဲြထိုးကို ဆားယူခိုင္းမိလိုက္သလဲ မသိဘူး။ ေကာ္ဖီထဲ ဆားထည့္ေသာက္တဲ့
အက်င့္ မရွိေပမဲ့ နင့္ကိုငါ လိမ္ညာခဲ့တယ္။ အဲဒီလိမ္ညာျခင္းကို
နင္စိတ္၀င္စားခဲ့လို႔ ဆားထည့္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီကို ဘ၀ထက္၀က္ဆာေလာက္
ငါေသာက္ခဲ့ရတယ္။ အျဖစ္မွန္ကို ေျပာျပဖို႔ ငါအၾကိမ္ၾကိမ္
ၾကိဳးစားခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ နင္စိတ္ဆိုးမွာ၊ နင္ငါ့ကို ခဲြသြားမွာ
ငါအရမ္းေၾကာက္ခဲ့မိတယ္။

အခု ငါသြားရေတာ့မယ္။ နင္စိတ္ဆိုးမွာကို ငါမေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ ေသသြားတဲ့လူကို
အလြယ္တကူ ခြင့္လြတ္ေပးႏိုင္မယ္ မဟုတ္လား.. ဒီဘ၀မွာ နင္နဲ႔
ေပါင္းဖက္ခြင့္ရတာ ငါအတြက္ အၾကီးမားဆံုးေသာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ။
ေနာင္ဘ၀သာရွိမယ္ဆိုရင္ နင္နဲ႔ငါ ထပ္ဆံုခ်င္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆားခတ္ထားတဲ့
ေကာ္ဖီကိုေတာ့ ငါမေသာက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဆားခတ္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီက ေသာက္ရ
ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ဆိုတာ နင္မသိဘူး မဟုတ္လား... ဒါေပမဲ့ နင့္ကို
ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ေကာ္ဖီထဲ ငါဆားထည့္ေသာက္ခဲ့မိတယ္"

စာကိုဖတ္ျပီး သူမ တုန္လႈပ္သြားခဲ့မိတယ္။ အလိမ္ညာ ခံလိုက္ရပါလားလို႔လဲ
ခံစားမိတယ္။ သူ မၾကားႏိုင္ေတာ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းကို သူမ တိုးတိုးေလး
ေရရြတ္လိုက္မိတယ္။ " ကြ်န္မကို ခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ သူ႔ကိုယ္သူ
ဒီလိုလိမ္ညာခဲ့တယ္။ ကြ်န္မ ေက်နပ္ပါတယ္"

ျပီးပါျပီ

ဆားခတ္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ထဲမွာ အခ်စ္ဘယ္ႏွစ္စ ပါေနသလဲ... ? အခ်စ္ဆိုတာ
တိုင္းတာခ်ိန္တြယ္လို႔ ရတဲ့အရာ မဟုတ္ပါဘူး။ လိမ္ညာျခင္းဆိုတာ
ခြင့္မလြတ္ႏိုင္တဲ့ အျပစ္တစ္ခုတဲ့။ တစ္ခ်ဳိ႔လိမ္ညာျခင္းက ဘ၀တစ္ခုကုိ
ပ်က္သုန္းေစခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႔လိမ္ညာျခင္းက ဘ၀တစ္ခုကို အေပ်ာ္ေတြနဲ႔
ျပီးဆံုးေစခဲ့တယ္။ သင္ေကာ ဘာေတြလိမ္ညာခဲ့သလဲ.. ဘာေတြ
အလိမ္ညာခံခဲ့ရဖူးသလဲ..

Secret of 1 - 10 letters

Dear... do u know


The most selfish 1 letter
"I"
Avoid It.

Most Satisfactory 2 letters
"WE"
Use It.

Most Poisonous 3 letters
"EGO"
Kill It.

Most used 4 letters
"LOVE"
Value It.

Most Pleasing 5 letters
"SMILE"
Keep It.

Fastest Spreading 6 letters
"RUMOUR"
Ignore It.

Hard Working 7 letters
"SUCCESS"
Achieve It.

Most Enviable 8 letters
"JEALOUSY"
Distance It.

Most Essential 9 letters
"PRINCIPLE"
Have It.

Most Divine 10 Letters
"FRIENDSHIP"
Maintain It.

တကယ္သာဘ၀ကုိအစကျပန္စခြင့္ရၾကမယ္ဆုိရင္....

တစ္ေန႔မွာ က်ေနာ္ထူးထူးဆန္းဆန္းအေတြးတစ္ခု၀င္လာတယ္။ ဒါနဲ႔
က်ေနာ့္ေဘးမွာအျမဲရွိေနတတ္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေလးကုိ ေမးၾကည့္မိတယ္။
မင္းသာ မင္းရဲ့ ဘ၀ ကုိအစကအားလံုးျပန္စခြင့္ရမယ္ဆုိရင္ မင္းဘာလုပ္မလဲ ?????
သူကမေျဖပါဘူး ခ်က္ခ်င္းဘဲ က်ေနာ့္ကုိျပန္ေမးတယ္ဗ်။
မင္းသာ ဆုိရင္ေကာတဲ့။
က်ေနာ္ အတန္ၾကာဆြံ႔အသြားတယ္။
ေမးခြန္းပုိင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ဘဲ ဒီအေျဖကုိ
ခ်က္ခ်င္းမေျဖဆုိနုိင္ခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ရဲ့ သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ ဒီေမးခြန္းအတြက္
အေျဖေတြအမ်ားၾကီးဘဲ ျပန္ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
အင္း... က်ေနာ္သာ ဘ၀ ကိုးအားလံုး တစ္ကျပန္စခြင့္ရမယ္ဆုိရင္..........
ပထမဆံုး... က်ေနာ္ အားလုံးကုိအေကာင္းျမင္ေပးမယ္။
(2) ေတြေ၀ေငးေမာျပီး ကုန္မွန္းမသိကုန္သြားတဲ့အခိ်န္ေတြ
ကုိပို္င္ပုိင္နိဳင္နိဳင္ၾကီးျပန္လည္ရယူမယ္။
(3) ဘ၀ ဟာတကယ္ကုိေနေပ်ာ္ပါတယ္လုိ႔ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ ေျပာနိဳင္ေစရမယ္။
(4) ဘာဘဲလုပ္လုပ္ သတိ ကုိေရွ႔ကထားျပီးလုပ္ေတာ့မယ္။
(5) က်ေနာ့္အတြက္နဲ႔ ဘယ္သူ႔ ကုိမွ မထိခိုက္မနစ္နာေစရေတာ့ဘူး။
(6) ေရာင့္ရဲလြယ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရွင္သန္သြားမယ္။
(7) ဆန္႔က်င္ကလန႔္တုိက္ေနမယ့္အစား နာယူလက္ခံလြယ္ေအာင္ၾကိဳးစားေနထုိင္သြားမယ္။
(8) ျဖဳန္းတီးေလလြင့္ေစတဲ့ လူတန္းစားအျဖစ္ကေရွာင္ခြာမယ္။
(9) သူေတာ္ေကာင္းေတြမွ တစ္ပါး အျခားသူေတြရဲ့ ကဲ့ရဲ့ျခင္းကုိ မတုန္လွုဳပ္ေတာ့ဘူး။
(10) မေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ေလာင္ကြ်မ္းခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ေတြကုိ
ေတြးေတာၾကံစည္ျခင္းနဲ႔ ကုန္ဆံုးေစမယ္။
(11) မေကာင္းတာေတြလုပ္ျပီး ဒါမွေယာက္်ားကြ လုိ႔မေၾကြးေၾကာ္ေတာ့ဘူး။
(12) ကုိယ့္ type တစ္ခုကုိေျပာင္းမရလုိ႔ စိတ္အပင္ပန္းခံမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။
(13) ေပါ့တန္တဲ့လူတစ္ေယာက္အျဖစ္သတ္မွတ္လာရင္ အသာတၾကည္လက္မခံေတာ့ဘူး။
(14) ဘာသာေရး ဆုိတာထက္ (အမွန္တရားကုိရွာေဖြျခင္း) မွာ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ
လံုး၀ျမွဳပ္နွံ ထားမယ္။
(15) မ်ားမ်ားေျပာဆုိမယ့္အစား မ်ားမ်ား နာယူမွတ္သားခ်င့္ခိ်န္မယ္။
(16) သူငယ္ခ်င္းေတြဆီက free ရတဲ့ ေဆးလိပ္ ဘီယာ အရက္ေတြ ကုိ အသာတၾကည္လက္မခံေတာ့ဘူး
က်ေနာ္ ၀မ္းသာအားရ အေျဖေတြတန္းဆီျပီး ေျပာျပလုိက္တယ္။ ဒီေတာ့..
က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းကေျပာတယ္ "မင္းအေျဖေတြကမ်ားလွခ်ည္လား ဒါေတြအားလံုးက
မင္းဘ၀ကုိအစကျပန္စရမွလား အခုဆုိရင္ေကာတဲ့"
က်ေနာ္ ဒုတိယ အၾကိမ္ ဆြံ႔အသြားရျပန္ပါတယ္။
ုုခုေတာ့ က်ေနာ္က ဒီစာေလးဖတ္မိၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကုိျပန္ေမးမယ္။
သူငယ္ခ်င္းတုိ႔ေကာဘယ္လုိလဲ အေျဖေတြကုိယ္စီရွိၾကရဲ႔လား???????????
အခုဆုိရင္ေကာ???
သူငယ္ခ်င္းတုိ႔သာအေျဖေတြကုိ comment အေနနဲ႔ေပးသြားရင္ အရမ္းေက်းဇူးတင္မွာဘဲ။ အုိေက
အားလံုးဘဲ အခုကစနိုဳင္ၾကပါေစ။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း

တစ္ခါက လူေတြကို အရမ္းကူညီတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေသဆံုးျပီးေနာက္ ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္ျပီး နတ္သားျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ နတ္သားျဖစ္သြားသည့္တိုင္ သူဟာ လူ႔ျပည္ကိုဆင္းျပီး လူေတြကို အကူအညီေတြ ေပးခဲ့ျပန္တယ္။ လူေတြဆီကေန ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရနံ႔ေတြ ႐ႈ႐ႈိက္ႏိုင္ဖို႔ သူေမွ်ာ္လင့္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔မွာ နတ္သားဟာ အခက္အခဲၾကံဳေနပံုရတဲ့ လယ္သမားတစ္ဦးနဲ႔ ဆံုခဲ့တယ္။ လယ္သမားက နတ္သားကိုေတြ႔တာနဲ႔ "ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ကကြ်ဲ ေသသြားလို႔ လယ္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ဆက္မထြန္ႏိုင္ျဖစ္ေနပါတယ္" လို႔ ရင္ဖြင့္တယ္။

လယ္သမားစကားကို ၾကားေတာ့ နတ္သားက သန္မာတဲ့ ကဲြ်တစ္ေကာင္ ဖန္ဆင္းေပးလိုက္တယ္။ လယ္သမားဆီကေန ေပ်ာ္ရႊင္ရနံ႔ကို နတ္သား႐ႈ႐ႈိက္လိုက္မိတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာ နတ္သားက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ထိုင္ေငးေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုျပန္တယ္။ နတ္သားကုိေတြ႔ေတာ့ အဲဒီလူက "ကြ်န္ေတာ္ေငြေတြ လူလိမ္လို႔ ကုန္ျပီဗ်ာ၊ ရြာျပန္ဖို႔ လမ္းစရိတ္မရွိလို႔ပါ" လို႔ ေျပာေတာ့ နတ္သားက သူ႔အတြက္ လမ္းစရိတ္ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီလူဆီက ေပ်ာ္ရႊင္ရနံ႔က နတ္သားဆီကို လြင့္လာခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔မွာ နတ္သားဟာ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးကို ေတြ႔ျပန္တယ္။ ကဗ်ာဆရာက ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိ ေခ်ာေမာျပီး၊ ေငြေၾကးလည္း ျပည့္စံုသလို၊ လွပတဲ့ဇနီးတစ္ဦးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီကဗ်ာဆရာ မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။

ကဗ်ာဆရာကို နတ္သားက "ဘာေၾကာင့္မေပ်ာ္သလဲ? ဘာမ်ားကူညီရမလဲ?" လို႔ေမးေတာ့ ကဗ်ာဆရာက "ကြ်န္ေတာ့္မွာ ဘာမဆိုရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုပဲ လိုအပ္ေနတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ေပးႏိုင္မလား?" လို႔ နတ္သားကို ျပန္ေမးတယ္။

"ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အလိုရွိတာ ေတာင္းဆိုပါ" လို႔ နတ္သားဆိုေတာ့

"ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ကြ်န္ေတာ္လိုအပ္ေနတယ္" လို႔ ကဗ်ာဆရာက ေျပာပါတယ္။

ကဗ်ာဆရာ စကားေၾကာင့္ နတ္သားအခက္ေတြ႔သြားခဲ့တယ္။ တေအာင့္ၾကာမွ "ေကာင္းျပီ" ဆိုျပီး ကဗ်ာဆရာပိုင္ဆိုင္သမွ် အားလံုးကို ယူေဆာင္သြားခဲ့တယ္။

ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို ယူသြားတယ္၊ ဥစၥာပစၥည္းေတြကို ယူသြားတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ရုပ္ရည္ကို ယူသြားတယ္၊ ဇနီးေခ်ာရဲ႕ အသက္ကိုယူျပီး နတ္သားထြက္သြားခဲ့တယ္။ တစ္လၾကာျပီးေနာက္ ကဗ်ာဆရာဆီ နတ္သားျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကဗ်ာဆရာက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းျပီး ဆာေလာင္လို႔ ေသလုေမ်ာပါး ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ နတ္သားက ကဗ်ာဆရာကို အရာအားလံုးျပန္ေပးျပီး ထြက္သြားခဲ့တယ္။

လဝက္ေလာက္ေနျပီ ကဗ်ာဆရာကို နတ္သားသြားၾကည့္ျပန္တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကဗ်ာဆရာက ဇနီးသည္ကို ေပြ႔ဖက္ျပီး နတ္သားကို ေက်းဇူးတင္ေနခဲ့တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြကို သူရခဲ့လို႔ပါပဲ....

အထီးက်န္ဆန္ခဲ့ဖူးသလား?
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အရသာကို ခံစားခဲ့ဖူးသလား?
အထီးက်န္တယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆိုတာ ႏိႈင္းယွဥ္မႈေတြကိုျပတဲ့ နာမဝိေသသနေတြျဖစ္တယ္။ အထီးက်န္တာကို မခံစားဖူးရင္ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အရသာကို ဘယ္လာခံစားတတ္မလဲ? လူေတြကလည္း လူေတြပါပဲ.. လက္လြတ္ရခါနီးမွ၊ လက္လြတ္သြားမွ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း သိေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ကိုယ္နဲ႔အနီးဆံုး ေနရာမွာ အျမဲရွိေနခဲ့ပါတယ္။

ဗိုက္အရမ္းဆာတဲ့အခ်ိန္ ေခါက္ဆဲြေျခာက္ေလးတစ္ထုပ္ ရွိတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ
အရမ္းေမာပန္းႏြမ္းနယ္တဲ့အခ်ိန္ ေက်ာခင္းစရာ ေနရာေလးတစ္ခုရွိတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ
အားရပါးရ ငိုေနတဲ့အခ်ိန္ ေဘးမွာရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က တစ္ရူးေလးတစ္ရြက္ ကမ္းေပးလာတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ

မနက္ႏိုးလာတာနဲ႔ လွပတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကို ေတြ႔ႏိုင္တာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပါပဲ။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမွာ တိက်တဲ့ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ မရွိခဲ့ဘူး။ သာမန္ကိစၥေလး တစ္ခုလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ေပးေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ေပ်ာ္ရႊင္သလဲ? ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕ အတိုင္းအတာကို ကိုယ့္ရဲ႕ေရာင့္ရဲတဲ့စိတ္နဲ႔ပဲ ခန္႔မွန္းဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕ စိတ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ျပည့္ေနခဲ့ျပီလား? ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ပ်က္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့သလား?

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ တံခါးလာေခါက္တဲ့အခါ ကိုယ့္ရင္ခြင္တံခါးကို က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ထားေပးပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲ အလံုးအရင္းနဲ႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ပါေစ....

အဖိုးတန္ဆုံးအခ်ိန္

"လူတစ္ေယာက္က အျခားလူတစ္ေယာက္ကို ေပးႏိုင္တဲ့ အေကာင္းဆံုး လက္ေဆာင္က ဘာလဲ"
ဒီေမးခြန္းကို သေဘာက်လို႔ သိတဲ့ လူအခ်ဳိ႕ကိုလည္း ေမးခဲ့ဖူးတယ္။
အေျဖေတြအမ်ားၾကီးထဲက တစ္ခ်ဳိ႕အေျဖဟာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းေနတယ္။ ဥပမာ
"သစၥာ၊ ခ်ီးက်ဴးစကား၊ ဂတိ၊ အၾကင္နာ၊ ဗဟုသုတ၊ ေလးစားမႈ၊ ခြင့္လြတ္မႈ၊
အခ်စ္၊ ဂ႐ုစိုက္မႈ.... " စတာေတြျဖစ္တယ္။ အေျဖေတြထဲက ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့တဲ့
ေကာင္မေလး ေျဖခဲ့တဲ့ "အခ်ိန္" ဆိုတဲ့အေျဖကုိ အခုထက္ထိ အမွတ္ရေနမိတယ္။
ခ်စ္သူနဲ႔ကဲြစ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို စိတ္ေျပေအာင္ ကြ်န္မတို႔
သူငယ္ခ်င္းတစ္သိုက္ အျပင္ေခၚထုတ္ျပီး လည္ပတ္စားေသာက္ၾကတယ္။
တစ္ပတ္ေနျပီးေနာက္ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲက တစ္ေယာက္က သူ႔ကို "နင္စိတ္ေျပေအာင္
လည္ပတ္စားေသာက္ခဲ့တဲ့ billေတြအားလံုး အဲဒီလူကို ပို႔ေပးလိုက္၊ ပိုက္ဆံကို
သူ႐ွင္းပါေစ"လို႔ စေနာက္လိုက္တယ္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"လမ္းခဲြခေလ"
"ဟင္း....သူေလ်ာ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး.. ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ငါ့ရဲ႕
အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္၊ တန္ဖိုးအ႐ွိဆံုး အခ်ိန္ေတြကိုေတာင္ သူ႔ကိုေပးခဲ့တာပဲ။
သူေလ်ာ္ႏိိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး" လို႔ သူက ျပန္ေျဖ႐ွာတယ္။
(၂)
ေန႔တိုင္း အခ်ိန္ေတြကို အလုပ္မွာပဲ ျမဳပ္ႏွံထားျပီး အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔
အရြယ္လြန္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို သူ႔အိမ္က စိတ္ပူစျပဳလာတယ္။
သူ႔အတြက္ သင့္ေတာ္မယ့္ မိန္းကေလးကို လိုက္႐ွာ၊ လိုက္စပ္ေပးနဲ႔
အလုပ္႐ႈပ္ေနၾကတယ္။ "ဘယ္လိုမိန္းကေလးမ်ဳိးကို ၾကိဳက္လဲ၊ ကိုယ္ၾကိဳက္တာ
တစ္ခုခုကို ေျပာမွ လူေတြက နင့္အတြက္ ႐ွာေပးရ အဆင္ေျပမွာေပါ့" လို႔ သူ႔ကို
ကြ်န္မေမးေတာ့...
"သူ႔အတြက္ ငါ့အခ်ိန္ေတြကိုေပးႏိုင္မယ့္ မိန္းကေလးကိုပဲ ငါလိုခ်င္တယ္"
လို႔ သူက ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။
(၃)
အခ်စ္ေၾကာင့္ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ အၾကီးအက်ယ္ ထိခိုက္ခဲ့တဲ့
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ႏွစ္ေတြၾကာခဲ့ေပမယ့္ မေပ်ာ္ရႊင္တဲ့
စိတ္ျပတင္းေပါက္ကို မဖြင့္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အခ်စ္သစ္ မ႐ွာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ လူေတြက
သူ႔ကိုထားသြားခဲ့သူကို မေမ့ႏိုင္လို႔၊ ေစာင့္ေနေသးတယ္လို႔ ထင္ေနၾကတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီလူ သူ႔ကိုျပန္ဆက္ဖို႔ ထပ္ၾကိဳးစားခ်ိန္မွာ
သူျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။
"သူ႔ကို ကြ်န္မ ေမ့မရလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္မႏွေျမာတာက ဟိုးအရင္သူနဲ႔အတူ
႐ွိခဲ့ဖူးတဲ့ အခ်ိန္ေတြကိုပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိး
ကြ်န္မတို႔အတြက္ ထပ္႐ွိလာႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး"
(၄)
"အဆံုးမဲ့ အခ်ိန္နယ္ပယ္တြင္းမွာ ေစာတယ္၊ ေနာက္က်တယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။
အခ်ိန္မီ ေရာက္လာတာပဲရွိတယ္"
ေစာေစာမုန္းတဲ့ အမုန္းပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေနာက္က်မွ မုန္းတဲ့ အမုန္းပဲျဖစ္ျဖစ္
အမုန္းဆိုတာ စိတ္ညစ္၊ ၀မ္းနည္းစရာေတြျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အမုန္းကို ဥေပကၡာ
ျပဳလိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။
မွန္တဲ့အခ်ိန္မွာေတြ႔တဲ့ အခ်စ္ရဲ႕႐ုပ္ပံုကမွ လွပသတဲ့။ (right time, right person)
မွန္တဲ့အခ်ိန္မွာ မွားတဲ့အခ်စ္နဲ႔ ေတြ႔ရင္ ခံစားရတယ္။ (right time, wrong person)
မွားတဲ့အခ်ိန္မွာ မွန္တဲ့အခ်စ္နဲ႔ေတြ႔ရင္ ၀မ္းနည္းရတယ္။ (wrong time, right person)
ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကို ေပးႏိုင္မယ့္ လူတစ္ေယာက္ကို႐ွာယူပါ။ သူ႔အခ်ိန္ေတြ
ကိုယ့္အတြက္ေပးႏိုင္မယ့္ လူတစ္ေယာက္ကို ႐ွာယူပါ။ ကိုယ့္အတြက္
စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ ေပးႏိုင္တဲ့ လူကိုတန္ဖိုးထားပါ။ အေကာင္းဆံုး
လက္ေဆာင္ဆိုတာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူအတြက္ ကိုယ့္အခ်ိန္ေတြကို
ေပးႏိုင္တာပဲျဖစ္တယ္။
သြားအတူ၊ လာအတူ၊ စားအတူ၊ အတူေဆြးေႏြးတယ္၊ အတူဆိုညည္းတယ္၊
အတူကဗ်ာစပ္ၾကတယ္၊ အတူကာရံေတြညႇိၾကတယ္... အတူ..... အတူ.... တစ္ေယာက္တည္း
ျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ "အေပ်ာ္"ဆိုတာ မ႐ွိေတာ့ဘူး။ တကယ္လို႔ ကြ်န္မကို
"အေကာင္းဆံုး လက္ေဆာင္က ဘာလဲလို႔" ေမးခဲ့ရင္ "အခ်ိန္" လို႔ပဲ
ကြ်န္မေျဖမိမွာပါ။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ခ်စ္ေန၊ ခံစားေနပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေလးစားျမတ္ႏိုးေနပါေစ...
အဲဒီအခ်စ္၊ ျမတ္ႏိုးမႈေတြက ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အနားမွာေနခြင့္ရတဲ့
"အခ်ိန္" န႔ဲ မႏိႈင္းသာပါဘူး။
................................................
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီကရတဲ႕ေမးလ္ကိုၿပန္တင္ထားတာပါ.......
သူငယ္ခ်င္းတုိ႕ အားလုံးလဲကိုယ္႕ ရဲ႕
အဖိုးတန္တဲ႕အခ်ိန္ေတြကိုတန္ဖိုးထားႏိုင္ပါေစ...........

ခ်စ္သူတို႔ ခ်စ္သက္တမ္းပိုရွည္ၾကာေအာင္ ဖတ္ရႈသင္႔သည္႔ အခ်က္အလက္မ်ား

1. နာမည္ေခၚေ၀ၚ သံုးစြဲတာ မလုပ္ပါနွင့္
2. ခ်စ္သူရဲ႕ ခႏၱာကိုယ္အေလးခ်ိန္ နဲ႔ အျခားအစိတ္အပိုင္း မ်ားကို အေလွာင္ပါနွင့့္
3. အျပဳအမူကိုပဲေ၀ဖန္ျပီး အက်င္႔စာရိတၱကို မေ၀ဖန္ပါနွင့္
4. စကားေျပာေနစဥ္ အျခားသူတစ္ဦး နာမည္ကို မၾကာခဏမေျပာမိပါေစနွင္႔
5. စိတ္ေကာက္ေနစဥ္ အျခားသူတစ္ေယာက္နွင္႔ လံုး၀မတြဲျပပါနွင္႔
6. ဘာမဟုတ္သည့္ ကိစၥကို မျငင္းပါနွင့္
7. ျဖစ္ျပီးသား ျပသနာမ်ားကို ျပန္မေျပာျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ
8. ျဖစ္ပ်က္သမွ် ကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို မေျပာပါနွင္႔
9. သူၾကိဳက္သည္႔အရာမ်ားကို မမုန္းပါနွင္႔
10.အခ်ိဳ႕ကိစၥမ်ားကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပါ
11. ေဒါသနဲ႔ စကားမေျပာပါနွင္႔
12. စကားမ်ားတိုင္း သူေျပာတာကို နားေထာင္ေပးျပီး စဥ္းစားပါ
13. သူစကားေျပာေနစဥ္ မၾကာခဏ ျဖတ္မေျပာပါနွင့္
14. ကိစၥရပ္တစ္ခုကို ျပီးဆံုးသည္အထိ မေျဖရွင္းပဲမေနပါနွင္႔
15. ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ မေအာ္ပါနွင္႔
16. သူသာ သင့္အတြက္ အလိုအပ္ဆံုးဆိုတာ သူသိပါေစ
17. ခ်စ္သူက ေခ်ာလား၊လွလား ေမးတိုင္း ျပံဳးသာ ျပလိုက္ပါ
18. အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တိုင္း သင္ကသာ ေငြရွင္းလိုက္ပါ
19. သူ၏ေရွ႕ေမွာက္တြင္ အျခားသူမ်ားကို သိသိသာသာလုိက္မၾကည္႔ပါနွင္႔
20. အမွတ္တရ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို သတိရတိုင္းေျပာပါ
21. ျဖစ္နုိင္လွွ်င္ ခ်စ္သူ၏ ေမြးေန႔ နွင္႔ ရည္းစားစျဖစ္သည္႔ေန႔ကို မွတ္ထားပါ(ျပန္ေမးတတ္လို႔ပါ)
22. တကယ္အေရးၾကံဳမွ ပိုက္ဆံေခ်းပါ
23. ျဖစ္ပ်က္သမွ်အားလံုးကို သင္ကဦးေအာင္ေတာင္းပန္လိုက္ပါ
24. အခြင္႔အေရးရတိုင္း မယူပါနွင့္
25. လက္ေဆာင္အေသးအမႊားေလးမ်ား မၾကာခဏေပးပါ။ ။

‌ေသျခင္းတရား

လူတစ္ေယာက္ သစ္ေတာထဲက ျဖတ္ေလွ်ာက္လာတုံး ရုတ္တရက္ အစာေရစာငတ္မြတ္ေနတဲ့
က်ားႀကီးတစ္ေကာင္နဲ႔တုိးမိတယ္။ က်ားႀကီးကတစ္ခ်က္ဟိန္းၿပီး
ခုန္အုပ္လုိက္တယ္။ သူကအျမန္ဆုံးႏႈန္းနဲ႔ လွည့္ ေျပးပါေတာ့တယ္။
အစြမ္းကုန္ေျပးေနေပမဲ့ က်ားကလည္း ထက္ခ်ပ္မကြာေျပးလုိက္လာေနတယ္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေတာင္ကမ္းပါးအစပ္နားထိ ေရာက္လာ တယ္။
ေျပးစရာေျမမရွိေတာ့ဘူး။
" ဒီက်ားရဲ႕ အဖမ္းခံရရင္ အရွင္လတ္လတ္အစားခံရမယ္။
ေခ်ာက္ထဲခုန္ခ်လုိက္တာကမွ ကံေကာင္းရင္ ရွင္ႏုိင္ ေသးတယ္" လုိ႔ေတြးၿပီး
ေတာင္ကမ္းပါးကေန လႊားကနဲခုန္ခ်လုိက္ေတာ့တယ္။ သိပ္ကုိကံေကာင္းသြားတယ္။
သစ္ပင္တစ္ပင္ေပၚမွာ သြားတင္ေနတယ္။ ဒီအပင္က
ကမ္းပါးျပတ္တစ္ေနရာမွာေပါက္ေနတဲ့ ဆီးပင္။ ဆီးသီးေတြ ပင္လုံးျပည့္
သီးေနေလရဲ႕။ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ အားရအားတက္ေနဆဲမွာပဲ ကမ္းပါးျပတ္ေအာက္
ဟုိးအေ၀းဆီက ျခေသၤ့တစ္ေကာင္ရဲ႕ ေဟာက္သံကုိၾကားလုိက္ရတယ္။
ငုံ႔ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေအာက္က သူ႔ကုိေမာ့ၾကည့္ေနတာ အတုိင္းသား
ျမင္လုိက္ရတယ္။ ရင္ထဲ "ဖုိကနဲ"
တုန္သြားတယ္။ တစ္ခ်က္ျပန္ေတြးၾကည့္ျပန္ေတာ့ က်ားပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ျခေသၤ့ဘဲျဖစ္ျဖစ္ သားရဲတိရိစာၦန္ဘဲ။ ဘယ္အေကာင္ရဲ႕ အစားခံရခံရ အတူတူဘဲ
ဘာမွမထူးဘူးလုိ႔ ေတြးမိသြားျပန္တယ္။ စိတ္ႏွလုံး
ဒုံးဒုံးခ်လုိက္ႏုိင္ခ်ိန္မွာဘဲ အသံတခ်ဳိ႕ ၾကားရျပန္တယ္။ ၾကြက္ႏွစ္ေကာင္က
ဆီးကုိင္းကုိ ကုိက္ေနတဲ့ အသံဘဲ။ ရုတ္တရက္ တစ္ခ်က္ျပာသြားေပမဲ့
ခ်က္ျခင္းျပန္ၿပီး ၿငိမ္သက္သြားတယ္။ သစ္ကုိင္းကုိ ၾကြက္ကုိက္လုိ႔
အကုိင္းက်ဳိးက်ၿပီးေသတာက ျခေသၤ့ကုိက္စားလုိ႔ေသတာထက္ေတာ့
ေတာ္ေသးတယ္လုိ႔ေတြးမိ သြားတာကုိး။ စိတ္ျပန္လည္ၿငိမ္သက္သြားေတာ့
ေဘးပတ္ပတ္လည္မွာ ဆီးသီးမွည့္ေတြခ်ည္းပဲဆုိတာ ေသခ်ာျမင္မိေတာ့ တယ္။
ဒါနဲ႔ဆီးသီးေတြကုိခူးၿပီး စားေနေတာ့တယ္။ သူ႔တစ္သက္မွာ ဒီေလာက္အရသာရွိတဲ့
ဆီးသီးမ်ဳိး မစားခဲ့ဖူးဘူးလုိ႔ သူခံစားမိတယ္။
သုံးေထာင့္သ႑ာန္ရွိတဲ့သစ္ပင္ခြၾကားေကာင္းေကာင္းတစ္ခုရွာၿပီး ေသခ်ာ
ထုိင္ေတြးရင္း စဥ္းစားတယ္။
" အေႏွးနဲ႔အျမန္ ေသရေတာ့မဲ့အတူတူ မေသခင္ တစ္ေရးတစ္ေမာ
ေကာင္းေကာင္းအိပ္ပစ္လုိက္မယ္"
ဒါနဲ႔ သစ္ကုိင္းကုိမွီၿပီး တေခါေခါ အိပ္ေမာက်သြားေတာ့တယ္။
အိပ္ရာကႏုိးလာေတာ့ ၾကြက္အျဖဴနဲ႔အမဲႏွစ္ေကာင္းလုံးကုိမေတြ႕ရေတာ့ဘူး။
က်ားနဲ႔ျခေသၤ့ကုိလည္း မေတြ႕ရေတာ့ဘူး။ သူက သစ္ကုိင္းေတြကုိ အသာအယာဆြဲရင္း
ကမ္းပါးထိပ္ကုိ ခဲရာခဲဆစ္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း
တြယ္တက္လာခဲ့တယ္။ေနာက္ဆုံးေတာ့ အသက္အႏၱရာယ္ေဘးက သီသီေလးလြဲလာခဲ့ေတာ့တယ္။
ျဖစ္ပုံက သူအိပ္ေပ်ာ္သြားတုံး ဆာေလာင္လြန္းတဲ့ က်ားက
ဘယ္လုိမွမေအာင့္မေစာင့္ႏုိင္ေတာ့တဲ့အဆုံး ကမ္းပါးေပၚက ဟိန္းေဟာက္ရင္း
လုိက္ၿပီးခုန္ခ်သြားတယ္။ ၾကြက္အျဖဴနဲ႔အမဲႏွစ္ေကာင္က က်ားဟိန္းသံေၾကာင့္
ေၾကာက္လန္႔ၿပီးထြက္ေျပးကုန္ၾကတယ္။ ကမ္းပါးေပၚက ခုန္ခ်လုိက္တဲ့က်ားနဲ႔
ကမ္းပါးေအာက္က ျခေသၤံ့တုိ႔ တုိက္ပြဲအႀကီးအက်ယ္ျဖစ္ပြားၿပီး ႏွစ္ေကာင္လုံး
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ေမာဟုိက္ ထြက္ခြာသြားၾကၿပီ။ လူေတြက အမိ၀မ္းက
ကၽြတ္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး
အက်ပ္အတည္းအခက္အခဲေတြဟာ က်ားႀကီးလုိဘဲ တစ္ေကာက္ေကာက္
ေနာက္ကမျပတ္လုိက္ေနတယ္။ ျခေသၤ့နဲ႔တူတဲ့ ေသျခင္းတရားဟာလည္း
ကမ္းပါးေအာက္ကလည္တဆန္႔ဆန္႔နဲ႔ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနတယ္။ ေန႔လယ္ေနခင္းနဲ႔
ညဥ့္နက္သန္းေကာင္တုိ႔နဲ႔တူတဲ့ ၾကြက္အျဖဴနဲ႔အမဲတုိ႔ဟာ ခဏတာဘ၀ရဲ႕
ခႏၵာကုိယ္ကုိ တစ္လွည့္စီကုိက္ျဖတ္ေနတယ္။ တေန႔ေန႔မွာေတာ့ ျခေသၤ့ႀကီး
ခံတြင္းထဲ က်ေရာက္မွာကေတာ့ ဧကန္ပါဘဲ။လူ႕ဘ၀ရဲ႕ အဆုိးဆုံးအျခင္းအရာဟာ
ေသျခင္းဘဲဆုိတာ သိေနမွေတာ့ တစ္နည္းဘဲရွိတယ္။ ေသာကကင္းကင္းနဲ႔ သစ္ပင္ေပၚက
အသီးကုိ ဇိမ္ခံတတ္ဖုိ႔ဘဲ။ ၿပီးေတာ့ ေသာကကင္းကင္းနဲ႔ တစ္ေရး၀ေအာင္
အိပ္ပစ္လုိက္ဖုိ႔ဘဲ။
အဲဒီလုိရႈတ္ေထြးမႈကင္းတဲ့စိတ္မ်ဳိးထားႏုိင္မွသာ ဘ၀ရဲ႕
ခ်ဳိၿမိန္တဲ့"ဆီးသီး"ရဲ႕ အရာသာ ခ်ဥ္ၿပဳံးၿပဳံးကုိ ခံစားရမွာပါ။

အရည္အခ်င္းႏွင့္ လက္ေတြ႔

လူငယ္တစ္ဦးသည္ ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ အလုပ္စ၀င္ေလသည္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ထဲတြင္
သူသည္ ပညာအရည္အခ်င္း အျမင့္ဆံုးျဖစ္သည္။

တစ္ေန႔တြင္ သူသည္ နားခိုရာ အေဆာင္ေနာက္ရွိ ငါးကန္တြင္ ငါးသြားမွ်ားေလသည္။
သူ၏ လက္ယာႏွင့္ လက္၀ဲဘက္တြင္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ႏွစ္ဦးက သူ႔ထက္
ေရာက္ႏွင့္ေနသည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးကို ေခါင္းညိတ္ျပံဳးျပျပီး စိတ္ထဲတြင္
"ရိုးရိုးဘဲြ႔ရထားတဲ့ လူေတြနဲ႔ ငါ့မွာ ေဆြးေႏြးစရာအေၾကာင္းမရွိ" ဟု
စဥ္းစားမိသည္။

တေအာင့္ၾကာေသာ္ လက္ယာဖက္လူက ခါးေၾကာဆန္႔ရင္း ငါးမွ်ားတံကို ခ်ကာ
ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္ျပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရွိ စည္းရိုးျခားထားေသာ
နားေနေဆာင္သို႔ အေပါ့အပါးသြားေလသည္။ ထိုလူ ေရေပၚေလွ်ာက္သြားသည္ကို
ၾကည့္ျပီး လူငယ္မွာ ကိုယ့္မ်က္စိကိုယ္ မယံုႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္မိသည္။
အျပန္တြင္ သူသည္ ထိုနည္းအတိုင္း ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္ျပီး ျပန္လာသည္။
လူငယ္မွာ ဘာေၾကာင့္ ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္သည္ကို ေမးခ်င္ေသာ္လည္း
"ငါကသူတို႔ထက္ ပညာတတ္တယ္" ဆိုျပီး ပညာမာန္ႏွင့္ သြားမေမးခဲ့ေခ်။

တေအာင့္အၾကာတြင္ လက္၀ဲဘက္လူကလည္း ထိုနည္းအတိုင္း ေရေပၚလမ္းေလွ်ာက္ျပီး
အေပါ့အပါး သြားေလသည္။ "သိုင္းတတ္တဲ့ ကုမၸဏီထဲ ငါေရာက္ေနပါလား..
မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးေလ" လူငယ္မွာ မူးေမ့မတတ္ အံ့ၾသမိသည္။

ခဏအၾကာတြင္ လူငယ္မွာ အေပါ့အပါးသြားခ်င္လာသည္။ ငါးကန္ကိုပတ္ျပီး
နားေနေဆာင္သို႔ (၁၀)မိနစ္ခန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ရဦးမည္။ ထိုသူႏွစ္ဦးကိုလည္း
မေမးခ်င္။ ေအာင့္ႏိုင္သမွ် ေအာင့္ျပီး မေအာင့္ႏိုင္သည့္အဆံုး လူငယ္သည္
"သူတုိ႔ေတာင္ လုပ္ႏိုင္ေသးရင္ ငါက ဘာလို႔ မလုပ္ႏိုင္ရမလဲ" ဟု ေတြးျပီး
ေရေပၚသို႔ ေျခလွမ္း လွမ္းလိုက္သည္။ လွမ္းလိုက္သည္ႏွင့္ ေရထဲသို႔
ျပဳတ္က်သြားေလသည္။ ေဘးက လူႏွစ္ေယာက္က အျမန္ဆယ္ျပီး ဘယ္လို႔
ေရထဲခုန္ခ်ရသလဲဟု ေမးေလသည္။

"ခင္ဗ်ားတို႔က်ေတာ့ ေရေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္တယ္ ဘာလို႔လဲဟင္"
လူငယ္ႏွစ္ဦးမွာ ရယ္ရင္း "ငါးကန္ထဲမွာ တံတားတစ္ခုရွိတယ္။ ေရွ႔ႏွစ္ရက္က
မိုးရြာလို႔ တံတားျမဳပ္သြားခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က တံတားေနရာကို သိလို႔
အခုလို ေလွ်ာက္သြားႏိုင္တာပါ။ ဘာျဖစ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို မေမးတာလဲဗ်ာ"
ဟု ျပန္ေျဖေလသည္။

ေက်ာင္းျပီးလို႔ ျပင္္ပအလုပ္ စ၀င္ျပီခ်ိန္တြင္ ဘာႏွင့္ပဲ
ေက်ာင္းျပီးခဲ့ျပီးခဲ့ အလုပ္အေတြ႔အၾကံဳ၏ စိန္ေခၚျခင္းကို
ရင္ဆိုင္ရစျမဲပင္။ ထိုအေတြ႔အၾကံဳမ်ားသည္ ေက်ာင္းသခၤန္းစာထဲတြင္ သင္ယူလို႔
မရႏိုင္ေပ။ ထိုအေတြ႔အၾကံဳမ်ားသည္ အျမဲမျပတ္ သင္ယူေလ့လာျခင္း၏
ရလဒ္ပင္ျဖစ္သည္။

"သူတို႔ထက္ငါ ရာထူးပိုၾကီးတယ္။ သူတို႔ထက္ ငါဘဲြ႔ဘယ္ႏွစ္ခု ရထားတယ္။
သူတို႔ထက္ ငါစာပိုဖတ္တယ္။ ပိုေတာ္တယ္။ ........" စသည္ျဖင့္ ပညာမာန္
တက္ေနရာမလိုေပ။ အေတြ႔အၾကံဳရွိသူကို ေလးစားျပီး ပညာရွိသူကို
ခ်ည္းကပ္ရမည္ပင္။

ဘ၀ဟူေသာအိမ္

အသက္ႀကီးရင့္ၿပီ ျဖစ္တဲ့ လက္သမားဆရာႀကီးဟာ သူ႔အလုပ္ကေန ရပ္နားဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ အိမ္ေဆာက္တဲ့ အလုပ္ကေန ရပ္နားၿပီး သူ႔မိန္းမနဲ႔အတူ မိသားစုဘ၀ကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖတ္သန္းေတာ့မယ့္အေၾကာင္း သူ႔ရဲ႕ အလုပ္ရွင္ကို အေၾကာင္းၾကားလုိက္တယ္။ အပတ္စဥ္ ၀င္ေငြရေနတဲ့ ဒီအလုပ္ကို သူ ႏွေျမာေပမယ့္ သူ နားခ်င္ၿပီ။ နားကို နားေတာ့မယ္လို႔ စိတ္ ဒုန္းဒုန္းခ်လိုက္တယ္။

အလုပ္ရွင္ဟာ လူေတာ္တစ္ေယာက္ ဆံုး႐ႈံးရမွာကို အရမ္းႏွေျမာေနတယ္။ သူ႔ဆီကေန အလုပ္ထြက္သြားတာကိုလည္း သူ မလိုလားဘူး။ အရမ္းလည္း ၀မ္းနည္းမိတယ္။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ အိမ္တစ္လံုးေတာ့ ေဆာက္ေပးပါဦးလို႔ ေတာင္းပန္ၿပီး ဆြဲထားလိုက္တယ္။ အလုပ္ရွင္က ေတာင္းဆိုေနေတာ့ သူ ေခါင္းညိတ္လိုက္ရေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ စိတ္မပါလွတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြက အေတာ္ေလးကို သိသာေနတယ္။ သူနားခ်င္တာ မနားရေတာ့ အလုပ္ရွင္အေပၚမွာလည္း ၿငိဳျငင္မိေနတယ္။ ခါတိုင္း အႏုစိတ္ၿပီး တိတိက်က် လုပ္တတ္သမွ် အခုေတာ့ အိမ္တစ္လံုး ျမန္ျမန္ၿပီးဖုိ႔ ဆိုတာပဲ အေတြးက ရွိတယ္။ သူနားခ်င္ၿပီ။ ဒီအလုပ္ၿပီးရင္ သူ႔အလုပ္ရွင္က ေပးနားမယ္။ ဒီေတာ့ ျမန္ျမန္ ၿပီးရမယ္ေပါ႔။ သူ႔ဘ၀ရဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈမွာ ဒါ သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး လက္ရာ ျဖစ္က်န္ေနမယ္ဆိုတာကို သူ လံုးလံုး သတိမရွိႏိုင္ေတာ့ဘူး။


လက္သမားဆရာႀကီးဟာ သူရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအိမ္ေလးကို ေဆာက္လုိ႔ ၿပီးသြားေတာ့ အလုပ္ရွင္ဟာ အိမ္ကို လာစစ္ေဆးပါေရာ။ အေသအခ်ာ စစ္ေဆးၿပီး အလုပ္ရွင္ဟာ အိမ္တံခါးကို ပိတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ တံခါးေသာ့ကို လက္သမားႀကီးရဲ႕ လက္ထဲ ထည့္လိုက္ၿပီး တည္ၿငိမ္တဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။
"ဒီေန႔ကေန စၿပီး ဒါ ဆရာႀကီးရဲ႕ အိမ္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ဒါ က်ေနာ္ရဲ႕ လက္ေဆာင္ပါ။"

ဒီစကားလည္း ၾကားလုိက္ေရာ လက္သမားဆရာႀကီး ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္သြားတယ္။

ရွက္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ။ တကယ္လို႔ သူ ေဆာက္ေနတဲ့ အိမ္ဟာ သူ႔ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ ဆိုတာသိခဲ့ရင္ သူ ဒီလို လုပ္ပါ႔မလား။ ဒီေလာက္ ပစၥလက္ခတ္ ေဆာက္ပါ႔မလား။
xxxxxxxx xxxxxxxx

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြဟာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ဘ၀ေတြကို က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္တုိင္ တည္ေဆာက္ေနရတာ မဟုတ္လား။ ဒါေပမယ့္ တခါတခါ က်ေနာ္တို႔ စြမ္းအား ရွိသေလာက္ ဒီ ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ ထုတ္မသံုးျဖစ္ဘူးေနာ္။ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ္တို႔ ေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္မွာ ေနရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလုိက္ရတဲ့ အခ်ိန္က်မွ က်ေနာ္တို႔ အႀကီးအက်ယ္ ျပာယာခတ္ကုန္တယ္။ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ၿပီး ျပန္လည္တည္ေဆာက္ခြင့္ ရွိရင္ေတာ့ အရင္ကထက္ ထူးထူးျခားျခား လုပ္မိၾကမယ္ထင္တယ္။

တကယ္တမ္းေကာ က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ျပန္သြားလို႔ ရပါ႔မလား။ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ဘ၀ကို ပံုေဖာ္ေနတဲ့ လက္သမားဆရာေတြပါ။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် သံ႐ိုက္ၾကတယ္၊ နံရံကို တည့္မတ္ၾကတယ္၊ အမိုးမိုးေနၾကတယ္။ ဒီေန႔ လုပ္လိုက္တဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အျပဳအမူ၊ ေရြးခ်ယ္မႈနဲ႔ ကိုယ္က်င့္တရားဟာ မနက္ျဖန္ က်ေနာ္တုိ႔ေနဖို႔ အိမ္အတြက္ ကုန္ၾကမ္းေတြပါ။ အေထာက္အပံ့ေတြပါ။

ဒါေၾကာင့္ ဉာဏ္ပညာ ရွိရွိနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ၾကပါစို႔လား။

ေဆးလိပ္ သူငယ္ခ်င္း (၀တၳဳ)

ျဖတ္မရေအာင္ သူ ေဆးလိပ္စဲြေနတာ ၾကာျပီ။ ေဆးလိပ္နံ႔ မၾကိဳက္တဲ့ သူမေၾကာင့္ ေဆးလိပ္ကို သူခိုးခိုးေသာက္ေနရတယ္။ သူမ သိလည္း မသိသလို ေနတတ္တယ္။ တစ္ခါတေလ ၾကည့္မရရင္ေတာ့ သူမရဲ႕ အဆူကို သူခံရတတ္တယ္။

"ေဆးလိပ္ေသာက္လို႔ ေကာင္းလား" မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ျပီး သူမ အျမဲေမးတတ္တယ္။

"မေကာင္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ မေသာက္ရရင္ မေနႏိုင္ဘူး"

"ကြ်န္မနဲ႔ေဆးလိပ္ ဘယ္အရာကို ေရြးမလဲ"

"ႏွစ္ခုစလံုးယူမယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚ မေကာင္းမွန္းသိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မခ်စ္ဘဲလည္း မေနႏိုင္သလို မေသာက္ဘဲလည္း မေနႏိုင္ဘူး"

သူမနဲ႔ သိစက သူဒီထက္ အေသာက္ၾကမ္းတယ္။ အားေနရင္ သူ႔လက္ခလယ္နဲ႔ လက္ညႇိဳးၾကားမွာ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ အျမဲရွိေနတတ္တယ္။ မိုးလင္းေပါက္ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ ညဆို ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ ေဆးလိပ္ေသာက္ပဲြ က်င္းပေနလားလို႔ ထင္ရတယ္။ ေဆးလိပ္နံ႔ေၾကာင့္ သူမကို ေခ်ာင္းေတြဆိုးေစခဲ့တယ္။ သူမနဲ႔ အတူေနျပီးေနာက္ပိုင္း သူအေသာက္ နည္းနည္းေလွ်ာ့လာခဲ့တယ္။

ေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြ တစ္ခုခုလုပ္ျပီးဆိုရင္ အျမဲတမ္း ပဲြတစ္၀က္ကေန သူမ မသိေအာင္ အိမ္သာမွာ သူေဆးလိပ္ သြားခိုးေသာက္တတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္ေပၚ စဲြကပ္လာတဲ့ ေဆးလိပ္နံ႔က သူမကို အသိေပးသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သူနဲ႔သူမ ၾကည္ႏႈးေနတဲ့အခ်ိန္၊ ရိုမန္တစ္ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္၊ သူ႔ရင္ခြင္ၾကားထဲ သူမ တိုး၀င္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔ကိုယ္ေပၚက ေဆးလိပ္နံ႔ရရင္ သူမ စကားလံုး၀ မေျပာေတာ့ဘူး။ သူမ စိတ္ေကာက္တဲ့ ေသြးေအးစစ္ပဲြက ရက္အေတာ္ ၾကာတတ္တယ္။

"ဘာလို႔ တိတ္ဆိတ္ေနရတာလဲ"

"ေဆးလိပ္ေသာက္ခဲ့တယ္ မဟုတ္လား"

"ေသာက္.. ေသာက္.. တယ္" လွ်ာခလုတ္တိုက္ျပီး သူျပန္ေျဖေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔ကို တြန္းထုတ္ျပီး တစ္ဖက္ကို သူမ ေက်ာေပးထိုင္ေနလိုက္တယ္။

"တစ္လိပ္ထဲပါ.. မလိမ္ပါဘူး"

"ကြ်န္မအတြက္ ရွင္ အဲဒီတစ္လိပ္ေလးဆိုတာကို မျဖတ္ေပးႏိုင္ဘူးလား"

ၾကည္ႏႈးဖို႔ ျပင္ေနဆဲ သူမစိတ္တိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ပ်က္ျပီေပါ့။

"ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ အခ်ိန္ေလး ေပးပါဦးလားကြာ"

"ကြ်န္မက ရွင့္အတြက္ ေျပာေနတာ။ ဒါကို ရွင္သိလား"

သူနဲ႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ၃ႏွစ္ျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အေနနဲ႔ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ တစ္ခုကို သူတို႔ သြားလည္ၾကတယ္။ ကားေပၚအတက္ ကားကူရွင္ေပၚက ေဆးလိပ္ဘူးကို သူမျမင္သြားတယ္။ သူနဲ႔အတူ ေဆးလိပ္ဘူးက အျမဲရွိေနတတ္တာ ဆန္းေတာ့ မဆန္းဘူး။ သူမ စိတ္မဆိုးဘူး။ ဒါေပမဲ့ ႏႈတ္ခမ္းဆူျပီး ေဆးလိပ္ဘူးကို သိမ္းသြားတယ္။ သူမစိတ္ဆိုးျပီး အစီအစဥ္ ပ်က္သြားမွာစိုးလို႔ တစ္ေန႔လံုး ေဆးလိပ္မေသာက္ဘဲ သူမအလိုကို သူလိုက္ေလွ်ာေနခဲ့တယ္။ ညေန သူမကို အိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့ သူ႔အတြက္ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ ထုတ္ေပးတယ္။

"ကြ်န္မကို ဂတိေပးပါ။ ေနာက္ဆံုး ၃လိပ္ေသာက္ျပီးရင္ လံုး၀ မေသာက္ေတာ့ဘူးလို႔"

သူ စိတ္ထိခိုက္ျပီး ဘာေျပာရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ခ်က္ခ်င္း ဘယ္လိုျဖတ္ရမလဲ..? ဒါေပမဲ့ ခ်စ္စိတ္ေၾကာင့္ သူမ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ ေခါင္းသြင္သြင္ ညိတ္လိုက္မိတယ္။

ေဆးလိပ္ကို ခ်က္ခ်င္းျဖတ္လို႔ မရမွန္း သူမလည္း သိေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕ မတင္မက် ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို သူမ အေကာင္အထည္ေဖာ္ျပီး သူ႔ကို ေဆးလိပ္ကူျဖတ္ေပးတယ္။ ေဆးလိပ္ျဖတ္ ခ်ဳိခ်ဥ္၊ ေဆးလိပ္ျဖတ္ ေဆးေတြ သူ႕အတြက္ ၀ယ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရာမေရာက္ခဲ့ဘူး။

"ကြ်န္မ ေဆးလိပ္ေသာက္သင္မယ္။ ေနာက္ျဖတ္မယ္။ ျဖတ္ျပီး ကြ်န္မ ဘယ္လိုျဖတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ရွင့္ကို ျပန္ေျပာျပမယ္ေလ"

"မ အ ပါနဲ႔ကြာ.. ဘယ္သူက အဲလို လုပ္ဖူးလို႔လဲ"
သူမေခါင္းကို ျငင္သာစြာေခါက္ရင္း သူေျပာတယ္။

"အသံုး၀င္မယ္ ထင္လို႔ပါ"

"ေဆးလိပ္နံ႔ ခံႏိုင္တာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ဇြတ္မလုပ္ခ်င္ပါနဲ႔ကြာ"

"ဒါဆို ရွင္ဘယ္အခ်ိန္မွ လံုး၀ျဖတ္လို႔ရမွာလဲ"

"အတတ္ႏိုင္ဆံုး ျဖတ္ေနတာပဲ" သူမေခါင္းကို ပြတ္သပ္ရင္း သူေျဖတယ္။

"ရွင့္ကို ကြ်န္မအရမ္းခ်စ္တယ္။ ရွင့္ကို ကြ်န္မ မဆံုး႐ႈံးခ်င္ဘူး" ေျပာရင္း သူမ ငိုတယ္။

"မငိုပါနဲ႔... ကြာ"

တစ္ခါက ျမိဳ႔ထဲ သူတို႔ထြက္လည္ၾကေတာ့ လမ္းေဘးက ဓာတ္ပံုရိုက္စက္မွာ သူ႔ကိုအတင္းဆဲြျပီး ပံုႏွစ္ပံုရိုက္ခဲ့တယ္။ တစ္ပံုကို သူ႔ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ ကပ္ေပးရင္း....

"ေဆးလိပ္ေသာက္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း ပံုထဲက ကြ်န္မကိုၾကည့္ေနာ္"

ဒီလိုနဲ႔ ေဆးလိပ္ျဖတ္မယ္၊ မျဖတ္ဘူး ဆိုတာနဲ႔ပဲ လြန္ဆဲြေနမိတယ္။ လမ္းခဲြစကားကို သူမ စေျပာလာတယ္။ ဖုန္းတစ္ဖက္မွာ တစ္ညလံုး တိတ္တဆိတ္ သူတို႔ ငိုေၾကြးခဲ့ၾကတယ္။ သူမ အိပ္ရာ၀င္မွ သူဖုန္းခ်ျပီး သူတို႔ရဲ႕ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းကို အဆံုးသတ္ခဲ့ၾကတယ္။

အလုပ္ထဲမွာပဲ သူ႔ဘ၀ကို နစ္ျမဳပ္လိုက္တယ္။ ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ ဆိုတာကို သူ မၾကိဳးစားေတာ့ဘူး။ သူနဲ႔ လမ္းခဲြျပီးေနာက္ သူမကေတာ့ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့သလိုပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေဘးမွာ တစ္ခုခု လိုေနတာကို သူမခံစားမိတယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္သူေတြ ေတြ႔တိုင္း၊ ေဆးလိပ္နံ႔ ႐ႈမိတိုင္း သူ႔ကိုယ္ေပၚက၊ သူ႔ရင္ခြင္က ေဆးလိပ္နံ႔ကို သူမ သတိရေနမိတယ္။ ေဆးလိပ္နံ႔က သူမအတြက္ သူ႔ကို သတိရေစတဲ့အနံ႔ ျဖစ္ခဲ့တယ္။

သူမ ေဆးလိပ္စေသာက္ေနမိျပီ။
ပထမတစ္လိပ္ သူ႔ကို ပိုသတိရသြားတယ္။
ဒုတိယတစ္လိပ္ အေငြ႔ေတြကို တစ္ခန္းလံုးလႊမ္းေအာင္ မႈတ္ထုတ္မိတယ္။ တစ္လိပ္ျပီး တစ္လိပ္.... အိပ္ရာခင္းေတြကအစ အရင္က သူမ မႏွစ္သက္ခဲ့တဲ့ သူ႔အိပ္ရာခင္းလိုျဖစ္ေအာင္ အေငြ႔ေတြ မႈတ္ထုတ္မိတယ္။ ေဆးလိပ္ေငြ႔ေတြ ႐ႈျပီး မူးေနာက္လာမွ သူမ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္။

သူမ ေဆးလိပ္ မေသာက္ရ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အသည္းကဲြလို႔ ထြက္ေပါက္ရွာတာလား..? အရဲြ႕တိုက္ခ်င္လို႔လား..?သူမ ဘာမွ ေသခ်ာမသိေတာ့ဘူး။ သူမသိတာက ေဆးလိပ္ေသာက္ဖို႔ပဲ။

ႏွစ္တစ္ႏွစ္ ကုန္သြားခဲ့တယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေနရာေဟာင္းမွာ သူတို႔ျပန္ဆံုၾကတယ္။ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ကဲြကြာေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းလိုပဲ ကမ္းစပ္ေဘးကို သူတို႔ေရာက္သြားျပန္တယ္။ ရုပ္က်သြားတဲ့ သူမကိုေတြ႔ေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္ရတယ္ဆုိျပီး သူစိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ သူမ ေဆးလိပ္တစ္လိပ္ ထုတ္ျပီး မီးညႇိလိုက္တယ္။

"ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္" အံ့ၾသတဲ့ ပံုစံနဲ႔ သူေမးတယ္။
"အင္း.. ေသာက္ပါဦး"
"ေတာ္ျပီ... ကြ်န္ေတာ္ ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္ျပီ"
"ေအာ္.. ဘယ္တုန္းကလဲ" သူေဆးလိပ္ျဖတ္ႏိုင္တာကုိ သူမ အံ့ၾသမိတယ္။

"ႏွစ္၀က္ေလာက္ရွိျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေၾကာင့္"

သူမ ႏႈတ္ဆိတ္သြားမိတယ္။ လက္ၾကားမွာ ညႇပ္ထားတဲ့ ေဆးလိပ္က တုန္ခါေနတယ္။ အရင္က သူေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ သူမေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဖူးတယ္။ အခု သူမကိုယ္တိုင္ ေဆးလိပ္စဲြေနတယ္။ က်ဆံုးျခင္း၊ ဆံုး႐ႈံးျခင္းစတဲ့ ေ၀ဒနာေတြက သူမရင္၀ကို လာေဆာင့္တယ္။ ဘာဆက္ေျပာရမွန္း မသိလို႔ လက္ထဲက က်န္ေနတဲ့ ေဆးလိပ္ပိုပဲ သူမ ဆက္ေသာက္ေနမိတယ္။

"ဘယ္တုန္းက ေဆးလိပ္စေသာက္တာလဲ"

"ႏွစ္၀က္ရွိျပီ။ ကြ်န္မ သိပ္ခ်စ္တဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေၾကာင့္"

"သူ႔ကို ေဆးလိပ္ျဖတ္ေစခ်င္လို႔ လိုက္ေသာက္တာလား"

သူမမွာ ေနာက္ထပ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ အထင္နဲ႔ သူေမးလိုက္တယ္။

"မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကိုယ္ေပၚက ေဆးလိပ္နံ႔ကို ကြ်န္မ တမ္းတေနမိိလု႔ိ"

သူတစ္ခ်က္ ေတြေ၀သြားတယ္။ သူ႔ေၾကာင့္လား... ပိုက္ဆံအိတ္ကို သူဖြင့္ျပီး အေရာင္လႊင့္စျပဳေနတဲ့ ဓာတ္ပံုကို သူၾကည့္လိုက္တယ္။

"ဒီဓာတ္ပံုထဲက ေကာင္မေလးေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္တာ။ သူမအနားမွာပဲ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေနခ်င္လို႔ ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္တာ"

သူ႔ကို သူမ ေငးၾကည့္မိတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက ပါးျပင္ထက္ ေလွ်ာက်လို႔လာတယ္။

"ကြ်န္ေတာ္ ေဆးလိပ္ျဖတ္လိုက္ျပီ။ ကြ်န္ေတာ္ဘယ္လို ျဖတ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ျပန္ေျပာျပမယ္ေလ"

သူ႔စကားေၾကာင့္ သူမ ျပံဳးလိုက္မိပါတယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း၊ ၾကည္ႏႈးျခင္းကို တကယ္သိတတ္ နားလည္တတ္ရင္ ရယူဖို႔ဆိုတာ လြယ္ကူပါတယ္္။ လြယ္ကူလြန္းလို႔ တစ္ခါတရံမွာ မယံုၾကည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ျပီး လက္လႊတ္ဆံုး႐ံႈးမိတတ္တယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္တာ၊ မေပ်ာ္ရႊင္တာေတြ ကိုယ့္အတြက္ ခ်န္မထားပါနဲ႔...

တစ္ခါက ထမင္းစားခ်ိန္မွာ စိတ္ညစ္စရာေတြ ေခါင္းထဲဝင္လာလို႔ ထမင္းစားေနရင္း ကြ်န္မ မ်က္ရည္က်ခဲ့မိတယ္။ အနားမွာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက "ေပ်ာ္ရႊင္တာ၊ မေပ်ာ္ရႊင္တာေတြကို ကိုယ့္အတြက္ ခ်န္ထားသင့္တယ္" လို႔ ေျပာပါတယ္။ သူ႔စကားအဓိပၸါယ္က ကြ်န္မကို ႏွစ္သိမ့္တဲ့ စကားလား! ဆံုးမတဲ့စကားလား ဆိုတာကို ကြ်န္မနားမလည္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူမွန္ပါတယ္။

ကိုယ္ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အခါ တစ္ျခားလူကို ထုတ္ေဖာ္ၾကြားဝါစရာ မလိုသလို ဝမ္းနည္းတဲ့အခါ တစ္ျခားလူကို ရင္ဖြင့္ညည္းတြားျပစရာ မလိုဘူး။ လူတိုင္းမွာ စိတ္ညစ္စရာ ကိုယ္စီရွိတတ္ၾကလို႔ တစ္ျခားလူေတြရဲ႕ စိတ္ညစ္စရာေတြကို ကိုယ္က ထပ္လြယ္ပိုး ခံထားရဦးမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ဟာ အရမ္းသနားစရာ ေကာင္းသြားပါလိမ့္မယ္။
999999999999999999999999 999999999999999999999999

အဲဒီေန႔က ကြ်န္မ အရမ္းစိတ္ညစ္ခဲ့လို႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ဖုန္းေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ဆီက စိတ္ေျပစရာ အၾကံဥာဏ္ေကာင္းေလး ေတာင္းယူႏိုင္ေအာင္ ဖုန္းဆက္ခဲ့တာျဖစ္တယ္။ သူက အလုပ္ေတြ ေတာင္လိုပံုေနတဲ့ ရံုးခန္းထဲမွာမို႔ စကားသံုးေလးခြန္းေျပာျပီး ကြ်န္မ အားနာေနမိခဲ့တယ္။

"မေျပာတာဘဲ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္"

"ေျပာပါ! ကိစၥမရွိဘူး။ ငါ နားေထာင္ေနတယ္" ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႔ သူျပန္ေျပာပါတယ္။

ေနာက္ဆံုး အရမ္းတန္ဖိုးရွိတဲ့ အၾကံတစ္ခ်ဳိ႕ ကြ်န္မကို သူေပးခဲ့တယ္။

ဟုတ္ပါတယ္။ လူတိုင္းမွာ စိတ္ညစ္စရာ ကိုယ္စီရွိၾကတယ္။ တစ္ျခားသူ ရင္ဖြင့္လာတဲ့ စိတ္ညစ္စရာေတြကို ကိုယ္နားေထာင္ေပးလိုက္တဲ့အခါ ကိုယ့္စီက စိတ္ညစ္စရာလည္း ေျပေလွ်ာ့သြားသလို ထင္ရပါတယ္။

ကိုယ္ေပ်ာ္တဲ့အခါ ကိုယ့္အေပ်ာ္ေတြကို တစ္ျခားလူနဲ႔မွ်ေဝမွ ပိုအဓိပၸါယ္ရွိသလို ကိုယ္စိတ္ညစ္တဲ့အခါ ကိုယ္ရင္ဖြင့္တာကို နားေထာင္ေပးတဲ့လူ၊ ႏွစ္သိမ့္တဲ့လူရွိမွ ျဖစ္လာတဲ့ျပႆနာ၊ စိတ္ညစ္စရာေတြကို ကြ်န္မတို႔က သတၱိရွိရွိ ရင္ဆိုင္ရဲမွာျဖစ္တယ္။

"ေပ်ာ္ရႊင္တာ၊ မေပ်ာ္ရႊင္တာေတြကို ကိုယ့္အတြက္ ခ်န္ထားသင့္တယ္" ? ဆိုတဲ့ စကားက အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ စကားျဖစ္ေပမယ့္ လူကို အထီးက်န္ဆန္ေစပါတယ္။ ဒီစကားအတိုင္းေတာ့ ကြ်န္မ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

ကိုယ္ေပ်ာ္တဲ့အခါ ကိုယ့္အေပ်ာ္ေတြကို တစ္ျခားလူနဲ႔ မွ်ေဝမွ ပိုအဓိပၸါယ္ရွိသလို ကိုယ္စိတ္ညစ္တဲ့အခါ ကိုယ္ရင္ဖြင့္တာကို နားေထာင္ေပးတဲ့လူ၊ ႏွစ္သိမ့္တဲ့လူရွိမွ ျဖစ္လာတဲ့ျပႆနာ၊ စိတ္ညစ္စရာေတြကို ကြ်န္မတို႔က သတၱိရွိရွိ ရင္ဆိုင္ရဲမွာျဖစ္တယ္။

ဒီစကားကို ကြ်န္မ အရမ္းသေဘာက်မိတယ္။

တစ္ခါတေလမွာ သိတတ္လိမၼာလြန္းရင္ လူကို ပိုအထီးက်န္ဆန္ေစပါတယ္။ စိတ္ညစ္စရာေတြ၊ အဆင္မေျပတာေတြကို တစ္ျခားလူဆီ ရင္ဖြင့္ရဲခဲ့ရဲ႕လား? ဒါမွမဟုတ္ တစ္ျခားလူရင္ဖြင့္တဲ့ စိတ္ညစ္စရာေတြကို နားေထာင္ ကိုယ္ခ်င္းစာေပးႏိုင္ခဲ့ရဲ႕လား?

သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ... ကိုယ့္ကို အထီးက်န္ေအာင္ မဖန္းဆင္းပါနဲ႔ေနာ္...

အျမဲတမ္း ရွိေနပါတယ္

လူတစ္ခ်ဳိ႕ ကိုယ့္ဘဝထဲ ဝင္လာၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕က ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ထြက္ခြါသြားၾကတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က ခဏေလး ရပ္နားေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕က ၾကာၾကာရပ္နားျပီး ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ရင္ဘတ္မွာ လွပတဲ့ အမွတ္တရေျခရာေတြ ထြင္းရစ္ခဲ့ၾကတယ္။ (picture from :google image)

တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္အတြက္ ဂုဏ္ယူၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို သတိရၾကတယ္၊ ဂရုစိုက္ၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔ စကားေျပာခ်င္ၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က အခက္အခဲ တြင္းနက္ထဲ ကိုယ္ျပဳတ္မက်ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္ကူညီခဲ့တာကို ေက်းဇူးတင္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က အရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ဖို႔ ကိုယ့္ကို ဆုေတာင္းေပးၾကတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္လက္ကို ဆုတ္ကိုင္ခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို အကာအကြယ္ေပး ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ဒီေလာကမွာ ကိုယ္အသက္ရွင္ ရွိေနမွန္း အသိအမွတ္ျပဳေပးတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို လက္ေဆာင္တစ္ခုေပးႏိုင္ဖို႔ ဆႏၵရွိေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ဂုဏ္ယူျပီး ေပြ႔ဖက္ခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က သူ႔အတြက္ ကိုယ္ဟာ အေကာင္းဆံုးလက္ေဆာင္လို႔ ထင္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို သိပ္မေအး၊ သိပ္မပူဘဲ သက္ေတာင့္သက္သာ ေနႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္အေၾကာင္းကုိ ေတြးျပီး ျပံဳးေနတတ္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔သာဆိုရင္ ဘာမဆို ရင္ဆိုင္ရဲသတဲ့။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ရဲ႕ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္မႈကို အားက်တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ပုခံုးထက္မွာ ခိုမွီနားေနခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ အေပ်ာ္ေတြ မွ်ေဝခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ရဲ႕ခြင့္လြတ္ျခင္းကို ေတာင့္တေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္ခြင့္လြတ္လိုက္လို႔ ေပ်ာ္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရယ္ေမာေနခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္နဲ႔ေတြ႔ရဖို႔ အခ်ိန္ေတြကို မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို မွတ္မိေနျပီး သူ႔တို႔ေဘးမွာ ကိုယ္အျမဲ ရွိေနေစခ်င္ခဲ့တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္စိတ္ဝိညာဥ္ကိုေတာင္ တန္ဖိုးထားတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကိုယ္ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကိုသူဘယ္ေလာက္ ျမတ္ႏိုးေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ သူ႔အိပ္မက္ကို မွ်ေဝခံစားေစခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ ရွိေနတဲ့အခါ အခ်ိန္ကို ရပ္တန္႔ထားခ်င္ခဲ့တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က သူ႔ကိုကိုယ္သတိထားမိဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ေၾကာင့္ တစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔အတူ အျမဲတမ္း ရွိေနခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေထြးေပြ႔ထားခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ္နဲ႔သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္ခ်င္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကုိယ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနလို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို ပိုနားလည္ခ်င္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို ယံုၾကည္တယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈကို လိုေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ဒီစာကိုဖတ္ျပီး ၾကည္ႏူးေနတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕က မ်က္ရည္ဝဲေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ဆီက ဒီလိုအီးေမးလ္မ်ဳိးကို ေမွ်ာ္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္အားေပးတာကို လိုအပ္ေနတယ္။
တစ္ခ်ဳိ႕က ကိုယ့္ကို အားေပးေနတယ္။
တစ္ခါတေလမွာ ကိုယ္ေမ့ေနခဲ့ျပီလား...!
တစ္ခါတေလမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔အားငယ္ေနခဲ့ျပီလား..!
တကယ္ေတာ့ အျမဲတမ္း ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္၊ အေလးထားတဲ့လူေတြက ကိုယ့္ေဘးမွာ ရွိေနျပီးသားပါ...

ေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာ တန္ဖိုးထား...

ေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာ မိုးရြာခ်င္ရြာေနမယ္၊ ေနသာခ်င္သာေနလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ၊ အေပ်ာ္ေတြ ကိုယ္စီရွိေနၾကတယ္။

ျမိဳ႕က အက်ယ္ၾကီး၊ ကမာၻၾကီးကလည္း မေသးဘူး။
ဒီလို ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ ေနရာမွာ အခ်င္းခ်င္းေတြ႔ဆံုဖို႔ ဆိုတာကို
တစ္ခါမွ မေတြးခဲ့မိဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို သိဖို႔လြယ္ေပမယ့္ ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုတာ
ခက္ခဲလြန္းတယ္။ တစ္ေနရာစီမွာ ရွိေနၾကတဲ့ အစက္ေလး ႏွစ္စက္အတြက္
ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ကူခဲ့ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္... ေတြးၾကည့္ခဲ့ဖူးရဲ႕လား?
လူေတြ သိန္း၊ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ စုရံုးေနတဲ့ ၿဂိၤဳလ္ျပာၾကီးထဲမွာ
ဘာေၾကာင့္ ငါတို႔ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသလဲ?

ငယ္ငယ္တုန္းက နားေထာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ရာဇဝင္ပံုျပင္ထဲမွာ....
ေရသူမေလး ေရျပင္ေပၚဘြားခနဲ႔ ေပၚလာတဲ့အခ်ိန္ မင္းသားရဲ႕သေဘၤာလည္း
အဲဒီေနရာကို ျဖတ္သြားတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္။ ေတာထဲမွာ မင္းသား
လွည့္လည္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘဲ စႏိႈးဝိုက္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့တယ္။
ေတြ႔ဆံုျခင္းက ဒီေလာက္ပဲ တိုက္ဆိုက္ႏိုင္ခဲ့သလား? အဲဒီေတြ႔ဆံုျခင္းမွာ
နင္ရွိခဲ့တယ္၊ ငါရွိခဲ့တယ္။

တစ္ခ်ိန္တည္း၊ တစ္ေနရာတည္းမွာ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ျမင္ၾကျပီဆိုရင္ ....
ေတြ႔ဆံုျခင္းပါတဲ့။

ဂ်ပန္ကား "Now and Then" က ဇာတ္လိုက္ေတြက ဇာတ္လမ္းရဲ႕ေနာက္ဆံုးမွာ
ဖဲၾကိဳးရွည္ေတြ လြတ္ျပီး ဒီအခ်ိန္၊ ဒီေနရာမွာ ဒီလူေတြ
ရွိခဲ့ၾကတယ္ဆိုတာကို အထိမ္းအမွတ္ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူအမ်ားရဲ႕
ေတြ႔ဆံုျခင္းမွာ ႏႈတ္ဆက္ျခင္း၊ အထိမ္းအမွတ္ျပဳျခင္းေတြ မရွိခဲ့ၾကဘူး။
တစ္ခ်ဳိ႕ရဲ႕ေတြ႔ဆံုျခင္းက မ်ဥ္းၾကားမွာ လမ္းျဖတ္ကူးသလိုပဲ
ပုခံုးခ်င္းတိုက္ မ်က္ႏွာလဲႊခဲ့ၾကတယ္။ ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ဆိုတာ ေဝးလို႔
သူတို႔အနားမွာ ပုခံုးခ်င္း ပြတ္တိုက္သြားတဲ့ ေလစိမ္းေတြသာ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။

တကယ္ေတာ့ ေတြ႔ဆံုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္လွပါဘူး။ လံုးဝ မလြယ္လွပါဘူး။
တစ္ခါတေလမွာ ဒီလူ၊ ဒီလူနဲ႔ ဒီေနရာမွာ အရမ္းေတြ႔ခ်င္မိတယ္၊ တစ္ခါေလာက္
ဒီလူ၊ ဒီလူနဲ႔ ထပ္ဆံုခ်င္ေပမယ့္ ေတြ႔ဆံုျခင္းက ေဝး,ေဝးေနခဲ့တယ္။

ဒါေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာ တန္ဖိုးထားၾကျပီး ေႏြးေထြးမႈ၊
အၾကင္နာေတြ ပိုပါေစ။
ခဲြခြါခါနီးမွာ "see you"လို႔ ေျပာဖို႔ မေမ့ပါနဲ႔။
အျပံဳးေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုၾကမယ္၊ အျပံဳးေတြနဲ႔ ခဲြခြါၾကမယ္။
အျပံဳးေတြနဲ႔ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ေတြ႔ဆံုၾကစို႔....

အခ်စ္ရဲ႕တန္ဖိုး...........

"ေမာင္ ဒီေန႔ ျပန္လာဖို႔ အခ်ိန္ တကယ္မမီေတာ့ဘူးလားဟင္" တံခါးဝထိ လိုက္ပို႔တဲ့ ဇနီးက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မ်က္လံုးနဲ႔ သူ႔ကိုေမးတယ္။

"ဒီဧည့္သည္က အေရးၾကီးတယ္။ ေမာင္တို႔ ဟိုမွာပဲ တည္းျဖစ္လိမ့္မယ္။ ေမာင့္ကို မေစာင့္နဲ႔ေတာ့.. မနက္ျဖန္မွပဲ ေမာင္တုိ႔ထပ္က်င္းပၾကတာေပါ့"

"ဟုတ္ကဲ့ပါေမာင္.. ကားကို သတိထား ေမာင္းအုန္းေနာ္"

သူမကို သူတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္တယ္။ သူ႔အလုပ္အိတ္ကို သူမကားေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္။ ဒီေန႔က သူနဲ႔သူမရဲ႕ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ ျဖစ္တယ္။ သူမကို သူစေတြ႔တုန္းက သူမရဲ႕ ဖ်တ္လတ္မႈ၊ အလုပ္အကိုင္ ၾကိဳးစားမႈ၊ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ႏိုင္မႈ၊ စိတ္သေဘာထား ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔မႈေတြက သူ႔ကို ဖမ္းစားခဲ့တယ္။ ဒီေန႔အထိ သူမကို လက္ထပ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တဲ့ သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ မွန္ခဲ့တယ္ဆိုတာ သက္ေသျပေနပါတယ္။
သူမဟာ ကုန္သည္ရဲ႕ ဇနီးေကာင္းတစ္ဦးအျဖင့္ တာဝန္ေက်ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔အတြက္ စိတ္ဓာတ္ခြန္အားေတြ အားေပးကူညီသူျဖစ္ခဲ့တယ္။ မၾကာခဏ သူခရီးထြက္ေနရလို႔ အိမ္တာဝန္ကို တစ္ဦးတည္း ထိန္းသိမ္းခဲ့သူျဖစ္တယ္။ သားႏွစ္ေယာက္ကလည္း လိမၼာေရးျခား ရွိလွတယ္။ သားေလးေတြ ေမြးတုန္းက သူမ အနားမွာ သူမရွိႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘဝမွာ သူတို႔အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ ေန႔ရက္ဆိုလို႔ မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ေန႔နဲ႔ သူမ ဆံုးတဲ့ေန႔ျဖစ္တယ္။ အဲဒီႏွစ္ရက္ကို သူမပ်က္မကြက္ တက္ရမယ္လို႔ သူ႔ကို သူမ မၾကာခဏ စေနာက္တတ္တယ္။

သူမရဲ႕ အစအေနာက္ကို သူ ဂရုမစိုက္ခဲ့မိဘူး။ ခါတိုင္းလိုပဲ သူ႔စိတ္ကူး အိပ္မက္ေတြအတြက္ အလုပ္ေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ေနခဲ့တယ္။ သူ႔စိတ္ကူးအိပ္မက္၊ သူ႔ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ သူ႔သတၱိကို သူမအစကတည္းက နားလည္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီေလာကမွာ သူမဟာ သူ႔ကို နားလည္မႈ အေပးဆံုးလို႔လည္း သူသိထားတယ္။ သူ႔ၾကိဳးစားမႈေတြက သူမအတြက္၊ မိသားစုအတြက္ဆုိတာ သူမ သေဘာေပါက္ခဲ့ရင္ ဒီညႏွစ္ပတ္လည္ေန႔မွာ သူပ်က္ကြက္ခဲ့တာကို သူမခြင့္လြတ္လိမ့္မယ္လို႔ သူယံုၾကည္မိတယ္။
ကုမၸဏီသြားတဲ့ လမ္းတစ္ေနရာမွာ ပန္းအေရာင္းဆိုင္ တစ္ဆိုင္ကို သူေတြ႔လိုက္တယ္။ ကားရပ္ျပီး သူမၾကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီနီကို ၇ ဒါဇင္မွာလုိက္တယ္။ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္က တစ္လကုိယ္စားျပဳတယ္။ ၇ႏွစ္အတြက္ ႏွင္းဆီပန္းေတြမွာျပီး ေနအိမ္လိပ္စာကဒ္ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔ကိုယ္စား သူမအတြက္ ပန္းဆိုင္က သြားေရာက္ပို႔ေပးဖို႔ျဖစ္တယ္။ ပန္းမွာျပီး သူလွည့္အထြက္ တံခါးဝမွာ ပန္းအိုးတစ္လံုး ကိုင္ထားတဲ့ အဘိုးအိုတစ္ဦးနဲ႔ တိုက္မိခဲ့တယ္။

" ဟာ.. အဘိုး... ေဆာရီးပါ။ ဘယ္နား နာသြားပါသလဲ?"

ပ်ာပ်ာသလဲ ေတာင္းပန္တဲ့ သူ႔ကို အဘိုးအုိ ဂရုမစိုက္ဘဲ လက္ထဲ လြတ္က်ခါနီးတဲ့ ပန္းအိုးကိုပဲ အလွ်င္အျမန္ စစ္ေဆးေနတယ္။

"ေတာ္ေသးတယ္ .. ေတာ္ေသးတယ္။ ဘုရားသခင္ ကယ္ေပလို႔ ဒီစပယ္ပန္းအိုးေလး ကဲြမသြားတာ" အဘိုးအို တိုးတိုးေလး ေရရြတ္ေနတယ္။

အဘိုး.. အဆင္ေျပလား? ေဆးရံု လိုက္ပို႔စရာလိုပါသလား?" သူထပ္ေမးလိုက္ျပန္တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္က်မွ အဘိုးအိုက "မလိုဘူး.. ငါ့သား မလိုဘူး။ အဘိုးအရိုးေတြ မာေနေသးတယ္။ ဘာမွမျဖစ္ေလာက္ဘူး။ ဒီပန္းက အဘိုးမိတ္ေဆြ စုိက္ထားတာ။ အဘိုးမိန္းမက စပယ္ပန္း ၾကိဳက္တတ္မွန္းသိလို႔ လက္ေဆာင္ေပးထားတာ။ သူ႔ကို အဘိုး ျမန္ျမန္ယူသြားျပရမယ္။ ဒီေန႔က အဘိုးတို႔ရဲ႕ ၄၅ႏွစ္ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔ေလ။ သူ႔အရမ္းေပ်ာ္မွာပဲ"

ေျပာေျပာဆိုဆို ထြက္သြားတဲ့ အဘုိးအိုရဲ႕ေနာက္ေက်ာကို သူေငးေနမိတယ္။ အသက္အရြယ္ အိုမင္းခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ဇနီးအေပၚထားတဲ့ ခံစားခ်က္၊ သံေယာဇဥ္ ေမတၱာေတြက ျပည့္ႏွက္ေနဆဲပါလား...

ကုမၸဏီဝင္ျပီး ညေနမွာ ဧည့္သည္နဲ႔ ခ်ိန္းထားတ့ဲေနရာကို သူထြက္လာခဲ့တယ္။ ကားအသြားအလာရွင္းျပီး လမ္းေတြ မပိတ္ခဲ့ေပမယ့္ လမ္းေဘးသခၤ်ဳိင္း တစ္ေနရာက ျမင္ကြင္းတစ္ခုက သူ႔ကားကို ရပ္တန္႔ေစခဲ့တယ္။ ပန္းအေရာင္ဆိုင္ေရွ႕က သူတိုက္ခဲ့မိတဲ့ အဘိုးအိုမွာ အုတ္ဂူတစ္လံုးေရွ႕ ထိုင္ျပီး ျမက္ေတြရွင္းေနတာကို ေတြ႔လိုက္မိတယ္။ စပယ္ပန္းအိုးကို အုတ္ဂူေပၚမွာ တင္ထားတာ ေတြ႔လိုက္တယ္။သူ ဘာမွ စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ ကားကို ျပန္ေကြ႔လိုက္တယ္။ ပန္းဆိုင္ေရွ႕ ကားရပ္ျပီး ဆိုင္ထဲ သူအေျပးဝင္သြားခဲ့တယ္။

"ကြ်န္ေတာ္မွာထားတဲ့ပန္း ပို႔လိုက္ျပီလား ခင္ဗ်ာ"

"မပို႔ရေသးပါဘူး"

"ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ပဲ ယူသြားပါ့မယ္"

ကိုယ့္အနားရွိေနခ်ိန္မွာ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း မသိဘဲ ဆံုး႐ႈံးသြားမွ လူေတြက ႏွေျမာတတ္ၾကတယ္။ ဒီလို ႏွေျမာျခင္းေတြ ကိုယ့္ဆီမွာ မျဖစ္ပြါးဖို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ပင္ပန္းေနပါေစ၊ အလုပ္မ်ားေနပါေစ ကိုယ့္ခ်စ္တဲ့သူအတြက္ အခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ ခ်န္ထားေပးဖို႔ မေမ့သင့္ပါဘူး။ ဘဝဆိုတာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္လာလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ ေနာင္ဘဝ.. ေနာင္ဘဝသာရွိခဲ့ရင္ ဒီထက္ပိုခ်စ္ျပမယ္လို႔ ဂတိေတြေပးေနမယ့္အစား ဘာျဖစ္လို႔ ဒီဘဝမွာ ေကာင္းေကာင္းတန္ဖိုးထားျပီး မခ်စ္ၾကသလဲ? ေရြးခ်ယ္မႈေတြ မ်ားေနလို႔လား? ေရြးခ်ယ္မႈေတြ မ်ားေနခဲ့လို႔ပဲ ဘယ္သူ၊ ဘယ္အရာကို တန္ဖိုးထား ခ်စ္ရမယ္မွန္းမသိဘဲ ေတြေဝခဲ့လို႔လား?

ဖတ္မိတဲ့ စာေလးတစ္ပုဒ္က ဒီလိုရွိပါတယ္။ တစ္ခါက ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးမွာ ဇနီးက ေယာက္်ားကို ေမးခဲ့တယ္။

"ဒီတသက္မွာ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ ကားတစ္စီးပဲ ဝယ္မယ္။ ေနာက္ထပ္သစ္လည္း လဲလို႔ မရဘူးဆိုရင္ ကားကို ဘယ္လိုထိန္းသိမ္းမလဲ?"

"အေကာင္းဆံုး စက္ဆီကို သံုးမယ္၊ အခ်ိန္ျပည့္ ဂရုစိုက္မယ္၊ အျမဲတမ္း ေဆးေက်ာမယ္......" ေယာက္်ားျဖစ္သူက အေကာင္းဆံုးျဖစ္ႏိုင္မယ့္ အရာေတြကို တသီၾကီး ေျပာခဲ့တယ္။

"ဒီလိုဆိုရင္ တစ္သက္မွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ပဲယူရမယ္၊ လဲလို႔မရဘူးဆိုရင္ေကာ....?"

ဇနီးရဲ႕အေမးေၾကာင္း ေယာက္်ားျဖစ္သူ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး နီရဲသြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ ဇနီးလက္ကို ဆုတ္ကိုင္ျပီး "ငါအေျဖသိျပီ" လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ဇနီးကို ၾကည့္တဲ့ သူ႔အၾကည့္မွာ အၾကင္နာအခိုးေတြ ပိုျပည့္လွ်ံသြားခဲ့တယ္။

....................................................................................................................................
အားလုံးပဲကိုယ္ခ်စ္တဲ႕သူကိုတန္ဖုိးထားႏိုင္ၾကပါေစ..........

အခ်စ္ကို နားလည္ေသာ ...

ဟိုးတစ္ခ်ိန္က ကၽြန္းေလးတစ္ကၽြန္းမွာ ခံစားခ်က္ေတြ အားလံုး ေနထုိင္ၾကတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ ေၾကကြဲမႈ၊ ခ်မ္းသာျခင္း၊ အသိပညာ စသျဖင့္ေပါ႔။ အခ်စ္လည္း
ေနပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူတုိ႔ စုေပါင္းေနၾကတဲ့ ကၽြန္းဟာ မၾကာခင္မွာ
ပင္လယ္ထဲကို ျမဳပ္ေတာ့မယ္လို႔ သတိေပးေၾကျငာခ်က္ ထြက္လာတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ
အားလံုးကိုယ္စီကိုယ္စီ ေလွေတြ လုပ္ၾကၿပီး အဲဒီကၽြန္းကေန
ထြက္ခြာသြားၾကေတာ့တယ္။ အခ်စ္က လြဲလို႔ေပါ႔။

သူက ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ထိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးတယ္ေလ။ ကၽြန္းႀကီးတစ္ခုလံုး
ျမဳပ္ခါနီးၿပီဆိုမွ အခ်စ္က သူ႔ကိုလာကယ္ဖို႔ အကူအညီ ေတာင္းမယ္လို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။

ခ်မ္းသာျခင္းကို ေလွနဲ႔ ျဖတ္သြားတာ ျမင္လိုက္ေတာ့ အခ်စ္က
"ဗ်ဳိ႕ ... ကိုခ်မ္းသာ၊ က်ေနာ့္ကို ခင္ဗ်ားနဲ႔ အတူလိုက္ခြင့္ ေပးပါလား။"
လို႔ လွမ္းအကူအညီ ေတာင္းလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ ခ်မ္းသာျခင္းက
"ဝမ္းနည္းပါတယ္ အခ်စ္ရာ။ ေလွေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ေရႊေတြ ေငြေတြနဲ႔
ျပည့္ေနတယ္။ မင္းအတြက္ ေနရာမရွိဘူး။" လို႔ ျငင္းလိုက္တယ္။
ေဘးနား ေရာက္လာတဲ့ မာနကို လွမ္းအကူအညီေတာင္းေတာ့လည္း အေျဖက မထူးဘူး။
"ကိုယ္ မင္းကို မကူညီႏိုင္ဘူး အခ်စ္။ မင္း တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ရႊဲလို႔
ငါေလွ ပ်က္သြားလိမ့္မယ္။ မျဖစ္ပါဘူး။"

ေၾကကြဲမႈကို လွမ္းျမင္လိုက္ေတာ့ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္။ "ေၾကကြဲမႈ၊
က်ေနာ့္ကိုလည္း ေခၚသြားပါဦး။"
"အို ... အခ်စ္၊ ငါ တအား ဝမ္းနည္းေနလို႔ပါကြာ။ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေအးေဆး
ေနပါရေစ။" လို႔ ပူေဆြးေနတဲ့ အသံနဲ႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေဘးနားက ျဖတ္သြားတာ ျမင္ေတာ့ လွမ္းေခၚလိုက္ေပမယ့္ သူ႔ဖာသာ
အေပ်ာ္လံုးနဲ႔ စို႔ေနေတာ့ ေခၚေနတာေတာင္ မၾကားႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။

အဲဒီလို အားကိုးရာမဲ့လို႔ အားငယ္ေနခ်ိန္မွာ ႐ုတ္တရက္ ဆိုသလို "လာ အခ်စ္။
ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့။" ဆိုတဲ့ အသံတစ္သံ ထြက္လာတယ္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ အသက္ေတာ္ေတာ္
ႀကီးေနပါၿပီ။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေလ။ အခ်စ္ခမ်ာ တအား ေပ်ာ္သြားၿပီး ေလွေပၚ
ခုန္တက္လိုက္တယ္။ ကယ္တင္ရွင္ေတြ႕ၿပီ ဆိုၿပီး အေပ်ာ္လြန္လိုက္တာ
အဘိုးအိုကို ဘယ္သြားမလို႔လဲ ဆိုတာေတာင္ မေမးလုိက္မိဘူး။ ေနာက္ ကမ္းေျခ
တစ္ေနရာလည္း ေရာက္ေရာ အခ်စ္ကို ခ်ၿပီးၿပီးခ်င္း ဘာမွ မေျပာဘဲ
ေလွေလွာ္ၿပီး ထြက္သြားေလရဲ႕။

ေက်းဇူးတင္ခ်င္တာေတာင္ ဘယ္သူ႔ တင္ရမွန္း မသိတဲ့ ဘဝ။ ဒါနဲ႔ တျခားအဘိုးအို
တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဦးပညာကို သြားေမးေတာ့တယ္။
"က်ေနာ္ကို ဘယ္သူ ကူညီသလဲဆိုတာ သိလား အဘ"
"အဲဒါ အခ်ိန္ ကြဲ႕" လို႔ အဘိုးအို ျပန္ေျဖေတာ့ "အခ်ိန္" လို႔ ပါးစပ္ကေန
ေရရြတ္ရင္း စဥ္းစားေနမိတယ္။ အခ်စ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာ အမူအရာကို အကဲခတ္မိတဲ့
ဘိုးပညာက တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
"ေအးကြဲ႕။ ေလာကမွာ အခ်စ္ရဲ႕ တန္ဖိုးကို နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိတာ အခ်ိန္ပဲ
ရွိတယ္မဟုတ္လား အေမာင္ရဲ႕"

xxxxxx ဝဝဝဝဝဝ xxxxxx

ဒီ ပံုျပင္ေလး ဖတ္ၿပီးသြားေတာ့ အေတာ္ေလး ေတြးေနျဖစ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္
အခ်စ္နဲ႔ ဒုကၡပင္လယ္ ေဝေနခ်ိန္မွာ ဘာကမွ အေဖာ္မျပဳႏိုင္ဘူး ဆိုတာကို
ေကာင္းေကာင္းႀကီး သ႐ုပ္ေဖာ္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ကၽြန္းေပၚမွာသာ
သူ႔လိုပဲ ေနာက္ထပ္ အခ်စ္ တစ္ေယာက္ ထပ္ရွိေနရင္ေကာလို႔ ေတြးမိျပန္တယ္။
ဒါဆိုလည္း ဒီကၽြန္းေပၚမွာပဲ ေရနစ္ၿပီး ေသခ်င္ေသပါေစလို႔
ေျပာင္းေတြးသြားမလား ဆိုတာလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပဲေနာ္။ အခ်စ္အေၾကာင္းကို
ဖတ္ရတိုင္း စဥ္းစားမိတိုင္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေျပာခဲ့တာကို
အမွတ္သြားသြား ရေနမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ စကားေလးကို အေတြးပြားႏိုင္ဖုိ႔ တင္ျပရင္း
.....
"အခ်စ္ဆိုတာ ၾကက္သြန္ လွီးတဲ့အခါ က်တဲ့ မ်က္ရည္လိုပဲ။ လွီးေနတုန္းေတာ့
က်ေနမွာေပါ႔ကြာ။ လွီးၿပီးသြားေတာ့လည္း ဘယ္က်ေတာ့မလဲ။ လွီးၿပီးတဲ့အခ်ိန္
မ်က္ရည္က်တဲ့ အေၾကာင္းကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ရယ္ခ်င္စရာႀကီးကြ။
ထပ္လွီးၾကည့္ ထပ္က်ဦးမွာပဲ။ လံုးဝ မက်ခ်င္ရင္ေတာ့ မလွီးနဲ႔ေပါ႔ကြာ။"

ႏုပ်ိဳေအာင္ ဘယ္လိုေနမလဲ

1. အေရးမပါတာေတြကို ေဘးဖယ္ထားလိုက္ပါ။ အဲဒီ အေရးမပါတာေတြဆိုတဲ့

အရာေတြထဲမွာ အသက္ရယ္၊ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ရယ္၊ အရပ္အျမင့္ရယ္လည္းပဲ

ပါ၀င္ပါတယ္။ ဆရာ၀န္ေတြရွိတာပဲ။ ဒီကိစၥအတြက္ ပူေနစရာ မလိုပါဘူးဗ်ာ။

ဒါေၾကာင့္လည္း ဆရာ၀န္ေတြကို မ်ားမ်ားေလးေပးရတာေပါ့ေလ။



2. ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပဲ ေပါင္းပါ။ တစ္ခ်ိန္လံုး

ညည္းညဴေနျခင္းက သင့္ကိုဖ်က္ဆီးေနရာ ေရာက္ပါလိမ့္မယ္။ သင္ကိုယ္တိုင္လည္း

ညည္းညဴေနတတ္သူတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ ဒီအခ်က္ကေလးကို သတိရလိုက္ပါေနာ္။







3. အၿမဲတမ္း သင္ယူေလ့လာေနပါ။ ကြန္ပ်ဴတာအေၾကာင္း၊

ဥယ်ာဥ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္းအေၾကာင္း၊ လက္မႈပညာအေၾကာင္း၊ ဘာကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္

သင္ယူေလ့လာေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ အနားမေပးပါနဲ႔။

စကားပံုေတာင္ ရွိေသးတယ္ မဟုတ္လား.. ဘာတဲ့ An idle mind is the devil's

workshop တဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲအေနနဲ႔ကေတာ့ The devil's name is Alzheimer's!

ပဲေပါ့



4. ရိုးရိုးေလးေတြနဲ႔ပဲ ေနတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ။



5. ရယ္ေမာပါ၊ အၾကာႀကီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ကို ရယ္ေမာပလိုက္ပါ။

ရယ္လြန္းလို႔ ပင့္သက္ရိႈက္ရတဲ့အထိကိုေပါ့။ သင့္မွာ သင့္ကို

ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ လုပ္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္သာရွိမယ္ဆိုရင္

သူနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနလိုက္တာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။







6. သင္ခ်စ္တတ္တဲ့ အရာေတြသင့္အနားမွာ ရွိေနပါေစ။ သင့္မိသားစု၊ သင္ခ်စ္တဲ့

တိရစၦာန္၊ သင္၀ါသနာပါတဲ့အလုပ္၊ သင္ႏွစ္သက္တဲ့ သီခ်င္းေတြ ဘာပဲျဖစ္ေန

ျဖစ္ေန ဒါေတြနဲ႔အတူ ရွိေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ သင္နားခိုဖို႔ ေနရာတစ္ေနရလည္း

ရွိေနရမယ္ေနာ္။ ေနာက္ၿပီး ဘုရားသခင္နဲ႔လည္း တည့္ေအာင္ေနေပါ့ဗ်ာ။



7. မ်က္ရည္က်ေလာက္တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေတြ ႀကံဳလာခဲ့ရင္.. ႀကံ့ႀကံ့ခံပါ၊

၀မ္းနည္းပူေဆြးေနလိုက္ပါ၊ ၿပီးရင္ေတာ့ စိတ္ထဲကေန ထုတ္လိုက္ပါေတာ့။

ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ကိုယ္နဲ႔အတူရွိေနမွာက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ပဲေလ။ ဒီေတာ့

ကိုယ္အသက္ရွင္ေနစဥ္အတြင္းမွာ ရွင္သန္ေအာင္ ေနထိုင္ပါ။



8. ကိုယ့္အသက္ကိုယ္ တန္ဘိုးထား ျမတ္ႏိုးပါ။ က်န္းမာေရး မေကာင္းရင္

ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမွာေပါ့။ မၾကာခဏေနမေကာင္း ျဖစ္ေနရင္လည္း

ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္တတ္ရမယ္ေလ။ အင္း.. ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဘယ္လိုမွ

မကယ္ႏိုင္တဲ့ အဆံုးေတာ့ တစ္ျခားသူေတြရဲ႕ အကူအညီကို ယူရေတာ့မွာပါပဲ။



9. မသြားခ်င္တဲ့ ခရီးေတြကို မသြားနဲ႔ေလ။ ေမာလ္ေတြကို ေရွာ့ပင္ထြက္ပါ။

အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကို သြားလည္ပါ။ ေနာက္.. တစ္ျခားေသာ ႏိုင္ငံျခား

တိုင္းျပည္ေတြထိေတာင္ ေရွာ့ပင္ထြက္လိုက္ပါအံုး။ ဒါေပမယ့္.. စိတ္လြတ္

ကိုယ္လြတ္မဟုတ္တဲ့.. စႏိုးစေနာင့္ ခရီးမ်ိဳးေတာ့ မျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ေလ။





10. ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ သူေတြကို အသက္ရွင္ေနတုန္း၊ အခြင့္အေရးရတုန္းမွာ

ခ်စ္တယ္လို႔ ဖြင့္ေျပာလိုက္ပါ။

သ၀န္တိုၿခင္း

-အခ်စ္ရဲ႕ အတိမ္အနက္ၿပ သေကၤတ အၿဖစ္ သ၀န္တိုမႈကို
ခ်စ္သူမ်ားကေဖာ္ၿပေလ့ရွိသည္ကိုသိရသည္။
ခ်စ္သူ မိန္းကေလးသည္ ေယာက်္ားေလးအေပၚ
အၿခားမိန္းကေလးနွင့္ပတ္သတ္ၿပီး၊သ၀န္တိုမႈမ်ားေလေလ
အခ်စ္ၾကီးေလေလဟုယူဆၾကသည္။
ေယာက်္ားေလးကလည္းသ၀န္တိုၿခင္းသည္ သူ႔ကိုခ်စ္ၿခင္းေၾကာင့္ၿဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္...။

-ဤသေဘာထားသည္ လြဲမွားသည့္သေဘာထားၿဖစ္၏။
အမွန္စင္စစ္အားၿဖင့္ သ၀န္တိုသူတို႔၏ အခ်စ္သည္ အားနည္းသည့္အခ်စ္သာလွ်င္ၿဖစ္သည္။
အခ်စ္ၾကီးၿခင္းေၾကာင့္ သ၀န္တိုၿခင္းကားမဟုတ္၊ရင့္က်က္ေသာ
စိတ္မရွိၿခင္းေၾကာင့္သာ သ၀န္တိုၿခင္းၿဖစ္သည္။
တစ္နည္းအားၿဖင့္ သ၀န္တိုအခ်စ္သည္ အတၱအခ်စ္ပင္ၿဖစ္သည္။

-သ၀န္တိုတတ္သူတို႔တြင္ မုန္းတီးစိတ္နွင့္ အၿပစ္စြဲစိတ္မ်ားရွိေနတတ္သည္။
ထိုစိတ္မ်ားကို ခ်စ္သူအေပၚထင္ဟပ္ၿပီး စြပ္စြဲေနၿခင္းၿဖစ္သည္။အခ်စ္စိတ္
ေလ်ာ့နည္းလာၿခင္းသည္ သူမဟုတ္ ခ်စ္သူသာလွ်င္ၿဖစ္သည္ဟု သူထင္မွတ္ေနသည္။
သူ႕စိတ္တြင္ရွိေနသည့္ ခ်ဳိ႕တဲ့သည့္စိတ္ထားမ်ားကို ခ်စ္သူအေပၚ
ထင္ဟပ္လာသည့္ အခါတြင္၊သူ႔တြင္ မနာလို ၀န္တိုသည့္စိတ္မ်ား ေပၚေပါက္လာေတာ့သည္။

-လြဲမွားသည့္စိတ္ထားမ်ားသည္လည္း သ၀န္တိုသူတို႔တြင္ရွိေနတတ္သည္။
သူသည္ ခ်စ္စရာမေကာင္းေသာေၾကာင့္ သူ႔ကို သူ႕ခ်စ္သူက နွစ္နွစ္ကာကာ
မခ်စ္ဟု ယုံၾကည္တတ္ၾကသည္။သူသည္ မုန္းစရာေကာင္းသူ ၿဖစ္သည္ဟုလည္း
ယူဆတတ္သည္။အခ်ဳိ႕မွာ သူတို႔တြင္ရွိေနသည့္ မုန္းတီးစိတ္ကို မနာလို
သ၀န္တိုစိတ္အၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲနိုင္မွသာ အခ်စ္စိတ္ေပၚေပါက္လာနိုင္ၾကသည္။

-သ၀န္တိုတတ္သူတို႔မွာ အလိုအေလ်ာက္ ခ်စ္တတ္ၾကသူမ်ားမဟုတ္ၾက၊ၿပိဳင္ဘက္
တစ္ဦးဦးေပၚေပါက္လာမွသာ အၿခားသူအေပၚ စိတ္၀င္စားမႈရွိလာ
နိုင္သူမ်ားၿဖစ္ၾကသည္။သူတို႔၏ဆက္ဆံေရးကို ၿခိမ္းေၿခာက္မႈ မရွိေသးသ၍
ခ်စ္စိတ္ ခင္စိတ္ေပၚေပါက္လာနိုင္မည္မဟုတ္ေပ....။
သူငယ္ခ်င္းအားလုံး စစ္မွန္ေသာအခ်စ္၊ သ၀န္တိုၿခင္းကင္းေသာအခ်စ္ ရရွိၾကပါေစ။ ။

စိတ္၏ အကြာအေဝး

တစ္ေန႔တြင္ ဆရာက ေက်ာင္းသားမ်ားကို 'လူေတြက ဘာျဖစ္လို႔ ေဒါသထြက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာ္ျပီး ေျပာၾကတာလဲ' ဟု ေမးေလသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားက အခ်ိန္အၾကာၾကီး စဥ္းစားေနၾကသည္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က 'စိတ္တည္ျငိမ္မႈေတြ ေပ်ာက္ကုန္လို႔ ေအာ္တာပါ ဆရာ' ဟု ေျဖသည္။

ဆရာက 'ဒါေပမ့ဲ တစ္ဘက္လူက ကိုယ့္ေဘးမွာ ရွိေနတာကို ေအးေအးေဆးေဆး ေျပာလို႔ရပါလွ်က္နဲ႔ ဘာလို႔ ေအာ္ေျပာၾကတာလဲ' ဟု ျပန္ေမးသည္။ ေက်ာင္းသားမ်ားက တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ေျဖၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ ေက်နပ္ေသာ အေျဖကို ဆရာ မရခဲ့ပါ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဆရာက ရွင္းျပသည္။

'လူႏွစ္ေယာက္ စိတ္တို ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္ဟာ အရမ္းကြာေဝးေနတယ္။ အဲဒီေဝးေနတဲ့ အကြာအေဝးေၾကာင့္ ေအာ္မွ ၾကားႏိုင္မယ္ထင္ျပီး ေအာ္ၾကတယ္။ ေအာ္ေလေလ ေဒါသပိုထြက္ေလေလ၊ ေဒါသထြက္ေလေလ စိတ္ရဲ႔ အကြာအေဝးဟာ ေဝးေလေလ၊ စိတ္ကြာေဝးေလေလ ေအာ္ၾကေလေလပဲ' ဆရာက ဆက္ျပီး....

'လူႏွစ္ေယာက္ သမီးရည္းစားျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုျဖစ္တတ္ၾကလဲ သိလား... အခုလို႔ ေဒါသထြက္ေနတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဖက္ေပါ့။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ရည္းစားျဖစ္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္ေတြက အရမ္းနီးေနတယ္။ စိတ္တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုဟာ ထပ္တူနီးနီးက်ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ရည္းစားျဖစ္ေနသူ ႏွစ္ေယာက္ဟာ စကားေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ တီးတိုးတီးတိုးပဲ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ စိတ္အကြာအေဝး နီးေလေလ၊ ပိုခ်စ္ၾကေလေလ။ ေနာက္ဆံုး စကားေျပာစရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘဲ အမႈအရာခ်င္း၊ မ်က္လံုးခ်င္း အခ်စ္ေတြကို ဖလွယ္ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ စိတ္အကြာအေဝးဆိုတာ လံုးလံုး မရွိေတာ့ဘူး။ တစ္ထပ္တည္းက်သြားျပီ'

'လူႏွစ္ေယာက္ ျငင္းခံု၊ ရန္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ စိတ္ေတြကို မကြာေဝးေစနဲ႔။ စိတ္ကြာေဝးေစတဲ့ စကားမ်ဳိး မေျပာသင့္ဘူး။ စိတ္ေတြေျပၾကမွ စိတ္ရဲ႔ကြာေဝးမႈ မရွိေတာ့မွ ျပႆနာကို ေျပေျပလည္လည္ ေဆြးေႏြးၾကေပါ့' ဟု ဆရာက ေနာက္ဆံုး ရွင္းျပခဲ့သည္။

အခ်စ္နဲ႔ခင္မင္မႈ ရဲ့ စကားေျပာျခင္း

တစ္ရက္ အခ်စ္က ခင္မင္မႈ နဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ " ဒီကမာၻမွာ ငါ႐ွိေနၿပီပဲ နင္ဘာလို႔႐ွိေနေသးတာလဲ"

ခင္မင္မႈက ရီၿပီး

"အခ်စ္က လူကို မ်က္ရည္က်ေစၿပီး ခင္မင္မႈကေတာ့ မ်က္ရည္ေတြကို သုတ္ေပးတယ္…

တစ္ခါတစ္ရံ မင္းအတြက္ စိတ္ပူတယ္၊ ဂ႐ုစိုက္တယ္၊ ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္၊ ျဖဴစင္တဲ့ေမတၱာနဲ႔ ပါ….. နာက်င္ခံစားေနခ်ိန္မွာ ငါ့ကို ရင္ဖြင့္လုိ႔ရတယ္…. သူသာတယ္ကိုယ္နာတယ္ဆိုတာ မ႐ွိဘဲ ေခၚခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေခၚလို႔ရတယ္…. ဖ်ားနာရင္လည္း အေၾကာင္းၾကားလိုက္ပါ… ဘာပဲလုပ္လုပ္ မေမ့ပါနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ… ဒီေလာက္တင္လံုေလာက္ပါၿပီ…………………"

သူတို႔ေျပာတဲ့ အခ်စ္

(၁) လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ရမယ္။ ကိုယ့္အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္သလို သူ႔အ
တြက္လဲ ေပ်ာ္ရမယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့လူဟာ အလွပဆံုးျဖစ္တယ္။ ဆဲြေဆာင္မူ အ
ရွိဆံုးျဖစ္တယ္။ ေယာက္်ားေလးေတြ အသက္ရွင္တာ ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းကို လက္
ကိုင္ထားလို႔။ မိန္းကေလးေတြ အသက္ရွင္တာ မွတ္သားျခင္းကို လက္ကိုင္
ထားလို႔။ ............Socrates

(၂) လင္မယားဆိုတာ ကပ္ေၾကးတစ္လက္နဲ႔တူတယ္။ ထက္ျမက္တဲ့ အသြား
ႏွစ္ခုဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မခဲြဘူး။ ဆန္႔က်င္ဖက္ ျဖစ္ေနပါေစ ၾကား၀င္လာတဲ့
ပစၥည္းကိုေတာ့ အသြားႏွစ္ဖက္ေပါင္းျပီး ညွပ္ပစ္လိုက္ႏိုင္တယ္။..S. Smith

(၃) လူငယ္ေတြရဲ႔ အိပ္မက္ဟာ အခ်စ္၊ ေငြေၾကးနဲ႔ က်န္းမာေရးတဲ့။ ဒါေပမဲ့
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာေတာ့ က်န္းမာေရး၊ ေငြေၾကးနဲ႔ အခ်စ္လို႔ ေျပာင္းလဲသြားတာကို
သူတို႔ သတိျပဳမိၾကလိမ့္မယ္။.....Paul Jiruidi

(၄) မိန္းကေလးေတြဟာ စကားေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို လ်စ္လ်ဴရွဴထား
တဲ့ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ေျပာရင္ အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ေျပာတယ္။ သူတို႔ကို ေပ်ာ္
ေအာင္ စိတ္လွဳပ္ရွားေအာင္လုပ္တဲ့ ေယာက္်ားေတြနဲ႔ ဆိုရင္ အသံတိုးတိုးနဲ႔
ေျပာတယ္။ သူတို႔တကယ္ခ်စ္တဲ့ ေယာက္်ားေလးနဲ႔က်ေတာ့ အသံတိတ္ေန
တတ္တယ္။......George Eliot

(၅) ေယာက္်ားေလးေတြအတြက္ လက္ထပ္ျခင္းဆိုတာ သူတို႔ရဲ႔ လြတ္လပ္မူ
နဲ႔ ေလာင္းကစားလုပ္တာပဲ။ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ သူတို႔ရဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းနဲ႔
ေလာင္းကစားလုပ္တာပဲ။....W. Somerset Maugham
အဂၤလိပ္စာေရးဆရာ W. Somerset Maughamနဲ႔ အခ်ဳိ႔စာေရးဆရာရဲ႔ စာ
အခ်ဳိ႔ကို ဒီထဲမွာ ၾကည့္ႏိုင္ပါေသးတယ္။

(၆) အခ်စ္ဆိုတာ မီးတအိမ္နဲ႔ တူတယ္။ အတြင္းစိတ္မွာရွိတဲ့ ဆီနဲ႔ ထြန္းညွိ
မွသာ မီးရဲ႔ အလင္းေရာင္ဟာ မမွိန္ႏိုင္ဘူး။ မညိမ္းႏိုင္ဘူး။
Henry H. Hansa

(၇) ေယာက္်ားေလးေတြ စီးကရက္တလိပ္ ေသာက္ျပီး စိတ္ေျဖတာဟာ မိန္း
ကေလးေတြ တခါေလာက္ အားရပါးရ ငိုလိုက္တာနဲ႔ ညီမွ်တယ္။
Edwards.Mbowe Reighton

(၈) မိန္းကေလးေတြရဲ႔ ႏုပ်ဳိတဲ့ လွ်ိဳ႔၀ွက္ခ်က္ကို ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္ျပီ။ အဲဒါ
ကေတာ့ အသက္လိမ္ျခင္းပဲ။........ Shakespeare

(၉) အခ်စ္ကို မ်က္စိနဲ႔ မခံစားဘူး။ အခ်စ္ကို ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားတာ။
Shannon Fafe

(၁၀) မိန္းကေလးတိုင္း ေရြးခ်ယ္မူတခုကို ရင္ဆိုင္ရမွာပဲ။ လူခ်စ္လူခင္ေပါတဲ့
ေယာက္်ားေလးကိုလက္ထပ္ရင္ စိတ္မခ်ဘူး။ လူခ်စ္လူခင္နည္းတဲ့ေယာက္်ား
ေလး က်ျပန္ေတာ့ စိတ္မပါဘူး။..........Mark Twain

(၁၁) အခ်စ္ဆိုတာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးေဘးမွာ ေပါက္ေနတဲ့ ပန္းတပြင့္နဲ႔တူတယ္။
အဲဒီပန္းကို ခူးဖို႔ရာ သတၱိေတြရွိရမယ္။......Shakespeare

(၁၂) အခ်စ္ဟာ ဘ၀ကို ေလာင္ျမိဳက္ေစတယ္။
အခ်စ္ဟာ ရွင္သန္ျခင္းကို စိုေျပေစတယ္။.....Johann W. Goethe

(၁၃) လူေတြရဲ႔ အခ်စ္ကို မခံရတာ ၾကီးမားတဲ့ ေ၀ဒနာဆိုးတရပ္ ခံရတာနဲ႔တူ
တယ္။ လူေတြကို မခ်စ္ႏိုင္တဲ့သူဟာ ရွင္လွ်က္နဲ႔ ေသေနတာနဲ႔ တူတယ္။
Gelinbeier

(၁၄) အခ်စ္ကို နားမလည္ခင္မွာ မိန္းကေလးဟာ မိန္းကေလး မဟုတ္သလို
ေယာက္်ားေလးဟာလဲ ေယာက္်ားေလးမဟုတ္ဘူး။.....History Myers

(၁၅) ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာဆိုတာ လူ႔ဘ၀မွာ ပ်ံ႔ႏွ႔ံေနတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမရွိရင္
ဘာသာ၊ သမိုင္း၊ စိတ္ကူးယဥ္မူနဲ႔ အႏုပညာဆိုတာလဲ ရွိမွာမဟုတ္ဘူး။
Honore de Balzac

(၁၆) ေငြေၾကးေၾကာင့္ လက္ထပ္တဲ့လူေလာက္ ယုတ္မာတာ မရွိဘူး။
အခ်စ္တခုတည္းအတြက္နဲ႔ လက္ထပ္တဲ့လူေလာက္ မိုက္မဲတာ မရွိဘူး။
Johnson

(၁၇) သာယာတဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးဆိုတာ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္မွာ တူညီတဲ့ခံစားမူေတြ
ရွိရမယ္။ တေယာက္လြတ္လပ္မူကို တေယာက္က ၀င္မစြက္ဖက္ရဘူး။ေပါင္း
ဖက္ရျခင္းကို တန္ဖိုးထားရမယ္။ ခ်စ္ခင္မူကို ထိန္းသိမ္းရမယ္။ ဒီအခ်က္ေတြ
ကို လက္ကိုင္ထားရင္ လက္ထပ္ျခင္းဆိုတာ ေယာက္်ားေလးနဲ႔ မိန္းကေလး
အတြက္ အလွဆံုးနဲ႔ အေရးပါဆံုးျဖစ္မယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ ယံုၾကည္တယ္။
Bertrand Russell

(၁၈) အခ်စ္ကို ပိုင္ဆိုင္ဖူးသလို အခ်စ္ကို ဆံုးရွံဳးဖူးတာက တခါမွ မခ်စ္ဖူးတာ
ထက္စာရင္ ေကာင္းေသးတယ္။ Alfred Tennyson

(၁၉) အိမ္ဆိုတာ လူေတြရဲ႔ အဆိုးအျပစ္နဲ႔ က်ဆံုးျခင္းေတြ သို၀ွက္ထားတဲ့
တခုတည္းေသာ ေနရာျဖစ္သလို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ခ်ဳိျမိန္မူေတြကို သိုေလွာင္
ထားတဲ့ ေနရာလည္းျဖစ္တယ္။ Bernard Shaw

(၂၀) လူ....လူ...လူ...လူဆိုတာ ရယ္ေမာျခင္းနဲ႔ မ်က္ရည္ၾကားက ခ်ိန္သီးတစ္
လံုးျဖစ္တယ္။ Lord Byron

အခ်စ္.....အခ်စ္.....အခ်စ္ရဲ႔ ရင္ခုန္သံဟာ အေကာင္းဆံုး အိပ္ရာ၀င္ေတး
တစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္။

Answer...???

ညေနခင္းေလးတစ္ခု... လွပတဲ့ ဆည္းဆာေနေရာင္က ေလာကတစ္ခြင္ကို ျဖန္႔ၾကက္ထားတယ္။ ရွည္လွ်ားတဲ့ လမ္းမထက္က စက္ဘီးေလး တစ္စီးေပၚမွာ ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို တင္နင္းထားတယ္။

"ငါ့ကုိ ဘယ္အခ်ိန္ထိ ခ်စ္မွာလဲ! "

ေကာင္ေလးခါးကို ေပြ႔ဖက္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးေက်ာကို မွီျပီး ခပ္တိုးတိုးေလး ေမးတယ္။ ေကာင္ေလးရဲ႕အေျဖက ေကာင္မေလး စိတ္ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ အမွတ္ျပည့္အေျဖ မဟုတ္မွန္း ေကာင္မေလးသိေနခဲ့တယ္။

"ခ်စ္စရာ စကားေလးေတြနဲ႔ ေျဖဖို႔ အခြင့္အေရးေပးမယ္" ေကာင္မေလးက ခဲြ်ႏဲြ႔ျပီးေျပာေတာ့ ေကာင္ေလးက စိတ္ပါလက္ပါ စဥ္းစားလိုက္တယ္။

မီးနီေနတုန္း ေကာင္ေလးက ေကာင္မေလးကို လက္"တစ္"ေခ်ာင္းေထာင္ျပျပီး အေျဖေပးလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးက ဝမ္းသာအားရ "တစ္သက္လံုး! " လို႔ ေျပာတယ္။

ေကာင္ေလးရီလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ အေျပာမွန္သြားလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္မေလးဆီက အေပ်ာ္ေတြ ကူးစက္သြားလို႔ျဖစ္တယ္။ မီးစိမ္းေတာ့ ေကာင္ေလးက စက္ဘီးကိုဆက္နင္းျပီး ေကာင္မေလးကို တိုးတိုးေလး ေျပာတယ္။

"နင့္ကိုငါ ဒီလိုအေျဖမ်ဳိးေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီလိုအေျဖမ်ဳိးက လူတိုင္းေျဖတတ္တဲ့အတြက္ မစစ္မွန္သလိုပဲ... ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ပါအုန္း"

ေကာင္ေလးစကားကို ေကာင္မေလးက ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံရင္း "ဒီလိုဆိုရင္ တစ္ရက္လား?"

"ဟား..ဟား ငါတို႔ခ်စ္တာေတာင္ ႏွစ္လေက်ာ္ေနျပီ။ တစ္ရက္၊ တစ္ပတ္၊ တစ္လဆိုတဲ့ အေျဖမ်ဳိးက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေလ"

ေကာင္ေလးအေျပာမွာ ေကာင္မေလးေရာေယာင္ ရီရင္း " တခဏေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူးေနာ္" လို႔ အသံက်ယ္ၾကီးနဲ႔ ေမးတယ္။

ေကာင္မေလးအေျပာေၾကာင့္ စက္ဘီးလဲမတတ္ ေကာင္ေလးေအာ္ရီမိတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ဒီလို ရြတ္ေနာက္ေနာက္အေျပာနဲ႔ ၾကည္လင္တဲ့ ရယ္သံေတြကို ေကာင္ေလး အရမ္းခ်စ္ခဲ့တယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕လက္ကို ေကာင္ေလးတင္းတင္းေလး ဆုတ္ကိုင္ထားလိုက္တယ္။

"ဒီလိုဆိုရင္ တစ္ႏွစ္လား?" ေကာင္ေလး ေခါင္းခါျပလိုက္တယ္။

"ဒီလိုဆိုရင္ ႏွစ္တစ္ရာကြာ... ငါ့ကို ႏွစ္တစ္ရာခ်စ္ရင္ ရျပီ" ေကာင္မေလးက စိတ္မရွည္ဘဲ ေျပာေနေပမယ့္ မ်က္ႏွာေပၚမွာ အေပ်ာ္ရိပ္ေတြ သမ္းေနခဲ့တယ္။

"ႏွစ္တစ္ရာ! မတိုလြန္းဘူးလားကြာ.. ႏွစ္တစ္ရာနဲ႔ ငါနင့္ကို ခ်စ္လို႔ မဝႏိုင္ဘူး" ေကာင္ေလးရဲ႕ စကားလက္နက္က ေကာင္မေလးရဲ႕ႏွလံုးသားထဲ စူးစူးနစ္နစ္ ထိုးစိုက္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ တိုးညႇင္းညႇင္းရီသံက ေကာင္ေလးကို မီးနီျဖတ္ေမာင္းရဲတဲ့ အင္အားေတြ ေပးခဲ့တယ္။

"အေျဖကို သိခ်င္ျပီလား?" ေကာင္ေလး ေျဖခ်င္ေနျပီ။

"ငါ့ကို ဘယ္အခ်ိန္ထိ ခ်စ္မွာလဲ?" ေကာင္မေလးလည္း အေျဖကို ၾကားခ်င္ေနျပီ။

ေကာင္ေလးက လက္တစ္ေခ်ာင္းေထာင္ျပရင္း "နင္ငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့တ့ဲ တစ္ေန႔အထိ ငါခ်စ္ေနမယ္"

ေကာင္ေလးစကားေၾကာင့္ ေကာင္မေလး ေငးငိုင္သြားခဲ့ရတယ္။

နင္ငါ့ကို မခ်စ္ေတာ့တ့ဲ တစ္ေန႔အထိ ငါခ်စ္ေနမယ္!

အဲဒီတစ္ေန႔က ဘယ္ေလာက္ၾကာႏိုင္မလဲ? တိုႏိုင္သလို ၊ ရွည္ႏိုင္တယ္။ ထာဝရ၊ တခဏလဲ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ တိက်တဲ့ အေျဖျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

လီမြန္တီး

ေကာ္ဖီဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာ စံုတဲြတစ္တဲြ မုန္တိုင္းထန္ ေနတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႔ မ်က္၀န္းမွာ တိမ္ေတြ ညိဳေနတယ္။ ေကာင္ေလးက ေလထန္ေနတယ္။ ခဏေနေတာ့ ေလျငိမ္သြား တယ္။ မိုးေတြ တရေဟာ ရြာခ်ပါေလေရာ.... ေကာင္မေလးက စိတ္တိုတိုနဲ႔ ေရွ႔မွာ ခ်ထားတဲ့ လီမြန္တီးကို အားနဲ႔ ေမႊပစ္လိုက္တယ္။ အခြံပါတဲ့ လီမြန္က ေကာင္မေလးရဲ႕ ေဒါသဇြန္းေအာက္မွာ မြမြေၾကလို႔.. ေကာက္ေသာက္ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ လီမြန္တီးက ခါးသက္သက္... စားပဲြထိုးတစ္ေယာက္ကို လက္ျပလိုက္တယ္။ စကားမေျပာဘဲ စူပုပ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာအမႈအရာနဲ႔ လီမြန္တီးကို ေမးဆတ္ျပလိုက္တယ္။ ေနာက္တစ္ခြက္လဲေပးဆုိတဲ့ အမႈအရာနဲ႔... လီမြန္တီး ေနာက္တစ္ခြက္ လာခ်ျပန္တယ္။ အခြံပါတဲ့ လီမြန္က ေကာင္မေလးရဲ႔ ေဒါသကို ျပန္ဆြေပးလိုက္တယ္။ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေဒါသကို စားပဲြထိုးဆီ ဦးတည္လိုက္တယ္။ "အခံြမပါတဲ့ လီမြန္ထည့္ပါလို႔႔ ေျပာလိုက္တာ မင္း မၾကားဘူးလား" စားပဲြထိုးက ေကာင္မေလးကို ေသခ်ာၾကည့္တယ္။ ျပီးေတာ့... " အစ္မေလး.. မေလာနဲ႔ေလ... အခြံပါတဲ့ လီမြန္က တီးထဲ ေပ်ာ္၀င္ျပီး ခ်ဳိျမျမ အရသာနဲ႔ ေသာက္သူကို လန္းဆန္းေစႏိုင္တယ္။ အခုခ်ိန္မွာ အစ္မလိုေနတဲ့ အရသာမ်ဳိးေပါ့။ လီမြန္ကို အခ်ိန္တိုအတြင္း တီးထဲေပ်ာ္၀င္ေအာင္ဆိုျပီး သြားမေမြ၊ မဖိလိုက္နဲ႔။ အဲဒီလိုလုပ္ရင္ ခါးတဲ့ အရသာေတြပဲ ထြက္လာျပီး တီးကိုလဲ ေနာက္ေစတယ္" ေကာင္မေလး တစ္ခ်က္ေတြသြားတယ္။ စားပဲြထိုးကို ျပန္ၾကည့္ျပီး... "ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေစာင့္မွ လီမြန္ရဲ႔အရသာေတြက တီးထဲ ေပ်ာ္၀င္ေစမလဲ"
"၁၂ နာရီ.... စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ၁၂ နာရီေလာက္ေစာင့္မွ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အေကာင္းဆံုး အရသာကိုရမွာ" စားပဲြထိုးက ျပံဳးျပီးေျဖတယ္။ ဆက္ျပီး...
"တကယ္ဆိုရင္ တီးေဖ်ာ္တာတင္ မဟုတ္ဘူး။ ဘ၀မွာ စိတ္ညစ္စရာေတြ ၾကံဳရင္လဲ အခ်ိန္ယူျပီး သည္းခံ ေစာင့္စားလိုက္ရင္ စိတ္ညစ္စရာေတြက ကိုယ္ထင္သေလာက္ မၾကီးက်ယ္ပါဘူး" "မင္းဘာကို ဆိုလိုခ်င္သလဲ" ေဒါသမ်က္ေစာင္းက ဟုန္းခနဲ... " ကြ်န္ေတာ္က အစ္မကို လီမြန္တီး ေဖ်ာ္နည္းေလး ေျပာျပတာပါ။ တီးေဖ်ာ္နည္းနဲ႔ ဘ၀ကိုလည္း ေကာင္းတဲ့ တီးတစ္ခြက္ျဖစ္ေအာင္ ေဖ်ာ္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ေျပာျပတာပါ" ေဒါသ မ်က္ေစာင္းေအာက္မွာ ျပာက်သြားမွာ စိုးလို႔ စားပဲြထိုးက ကိုယ္ကို ကိုင္းညႊတ္ျပီး ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးရဲ႕ ေရွ႔မွာေတာ့ လီမြန္တီးရဲ႔ မ်က္ႏွာျပင္က ျငိမ္သက္လို႔...
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လီမြန္တီးတစ္ခြက္ကို သူေဖ်ာ္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ၀ိုင္းစက္စက္ လီမြန္ကို လွီးျပီး တီးထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ လီမြန္ေတြ ဖန္ခြက္ေအာက္ တျဖည္းျဖည္း နစ္၀င္သြားတယ္။ အသက္႐ွဴသလို လီမြန္ဖတ္ေတြ တီးထဲမွာ ေပ်ာ္၀င္ေနတာကို ျငိမ္ျငိမ္ေလး ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ လီမြန္မွ်င္ေလးေတြမွာ တီးေတြ တဲြခိုေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လီမြန္ရဲ ႔ အရသာေတြ၊ ၀ိညာဥ္ေတြ တီးထဲ ေပ်ာ္၀င္ကုန္တယ္။ ၁၂ နာရီ ၾကာေတာ့ တီးကို သူ ေသာက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူတစ္ခါမွ မေသာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ လီမြန္တီးရဲ ႔ အရသာက လွ်ာကို လာထိတယ္။ ဒါဟာ လီမြန္ရဲ ႔ ၀ိညာဥ္ေတြ တီးထဲ အကုန္ေပ်ာ္၀င္လို႔ ထြက္ေပၚလာတဲ့ အရသာဆိုတာကို သူသေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ လီမြန္တီးကို အရသာခံ ေသာက္ေနတုန္း လူေခါင္းဘဲလ္က ျမည္လာတယ္။ တံခါးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွင္းဆီပန္းေတြ ေပြ႔ထားတဲ့ ေကာင္ေလးကို တံခါး၀မွာ ေတြ႔လိုက္တယ္။ "၀င္ခဲ့လို႔ ရလား" ...."အင္း" ေကာင္မေလး ေခါင္းညိတ္ျပီး ျပံဳးျပလိုက္တယ္။ လီမြန္တီးကို ေကာင္ေလးေရွ႕တြန္းပို႔ေပးလိုက္ရင္း... "ဘယ္လို စိတ္ညစ္စရာပဲ ေတြ႔ေတြ႔ ေနာက္ဆို ငါတို႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ စိတ္မဆိုး၊ စိတ္မေကာက္ၾကဘဲ ဒီလီမြန္တီး ရဲ ႔ အတုကို ငါတို႔ယူၾကရေအာင္ေနာ္" ...." ဘာျဖစ္လို႔ လီမြန္တီး ကိုအတုယူရမလဲ" ေကာင္ေလးက သေဘာမေပါက္ဟန္နဲ႔ ေမးတယ္။ "ဒီလို ေကာင္းတဲ့ အရသာကို ရဖို႔ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သည္းခံျပီး ေစာင့္ရလို႔ေပါ့" ေနာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးက လီမြန္တီးေဖ်ာ္နည္း လွ်ဳိ႔၀ွက္ခ်က္ကို ဘ၀ထဲ သယ္လာခဲ့တယ္။ ျပႆနာ တစ္ခုကို ကမူးက႐ူး မဆံုးျဖတ္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ စိတ္ရွည္သည္းခံျပီး ေစာင့္ခဲ့တယ္။ လီမြန္တီးရဲ႔ အေကာင္းဆံုး အရသာကို ေသာက္ရင္း ဘ၀ရဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အရသာကိုလည္း ျမည္းစမ္းေနခဲ့တယ္။ စားပဲြထိုး ေကာင္ေလးေျပာတဲ့ စကားကိုေတာ့ သူဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ခဲ့ပါဘူး။

"လီမြန္ကို အခ်ိန္တိုအတြင္း တီးထဲ ေပ်ာ္၀င္ေအာင္ဆိုျပီး သြားမေမြ၊ မဖိလိုက္နဲ႔။ အဲဒီလိုလုပ္ရင္ ခါးတဲ့ အရသာေတြပဲ ထြက္လာျပီး တီးကိုလဲ ေနာက္ေစတယ္"

တစ္ခါပဲျဖစ္ခြင့္ရတဲ့ ဘ၀မွာ လုပ္ခြင့္ရတဲ့ အခြင့္အေရးဟာလဲ တစ္ခါပဲရွိတယ္...

ပန္းက တစ္သက္မွာ တစ္ခါပဲပြင့္ျပီး ပန္းပြင့္ခ်ိန္ ၄. ၅ နာရီသာ
ၾကာျမင့္တဲ့ ပန္းမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ တစ္သက္မွာတစ္ခါ ဖူးပြင့္ရတဲ့
တိုေတာင္းခ်ိန္ကို သူဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ဖူးပြင့္ရဲတဲ့ အစြမ္းသတိၱကိုပဲ
သူထုတ္ျပခဲ့တယ္။

ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့ လူနဲ႔ဆံုတဲ့အခါ သူနဲ႔တစ္သက္သာ လက္တဲြႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားပါ။
သူမရွိေတာ့ရင္ အရာအားလံုးက ေႏွာင္းသြားလိမ့္မယ္။

ကိုယ္ယံုၾကည္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သင့္ျမတ္ေအာင္
ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားပါ။
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ ကိုယ္နဲ႔သေဘာထားခ်င္း တိုက္ဆိုင္သူနဲ႔ ဆံုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္လွဘူး။

ကိုယ့္ဘ၀ကို ကူညီတဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သူ႔ေက်းဇူးကို မွတ္ထားပါ။
သူဟာ ကိုယ့္ဘ၀ကို လွည့္ေျပာင္းေပးခဲ့သူ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ျပံဳးျပျပီး ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ အခ်စ္ကို ပိုနားလည္ေစခဲ့လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္မုန္းခဲ့ဖူးတဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ျပံဳးျပျပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုၾကံ့ခိုင္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္နဲ႔အတူေနေနတဲ့၊ ကိုယ့္ကို အေဖာ္ျပဳေနသူကို လံုး၀ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏႈးမႈနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ကိုယ္ရေနလို႔ပါပဲ။

ကိုယ့္ကို သစၥာေဖာက္သြားသူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ေခၚေျပာႏႈတ္ဆက္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ ေလာကၾကီးအေၾကာင္းကို ကိုယ္နားလည္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္တိတ္တခိုးခ်စ္ခဲ့ဖူးသူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သူေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ ေတာင္းဆုျပဳပါ။
သူ႔ကို ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့စဥ္က သူေပ်ာ္ေနတာကိုပဲ ကိုယ္ျမင္ခ်င္ခဲ့လို႔ပါ။

ကိုယ့္ကို ထားခဲ့တဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာပါ။
ကိုယ့္ဘ၀မွာ အမွတ္တရ အတိတ္ေျခရာေလးေတြ ထင္က်န္ေအာင္ သူ နင္းေလွ်ာက္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

တစ္ခါပဲျဖစ္ခြင့္ရတဲ့ ဘ၀မွာ လုပ္ခြင့္ရတဲ့ အခြင့္အေရးဟာလဲ တစ္ခါပဲရွိတယ္။

"U"

How can I spell S_CCESS without "U"?
I can't even have F_N or any good L_CK without "U".
Look like I just can't S_RVIVE without "U".

Janpanese Songs

Baby Boy

So nice

Welcome To My Life



Lemon Tree



Blame on Me



Heal The World



Because of you



I'm yours

ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ...

>
>1. ေရမ်ားမ်ားေသာက္ပါ
>
> 2. မနက္စာကို ဘုရင္လိုစား၊ ေန႔လည္စာကိုေတာ့ မင္းသားေလးလိုစား၊ ညစာကိုေတာ့
> သူေတာင္းစားလို စားပါတဲ့။ (အားလံုး နားလည္ၾကမွာပါေနာ္)
>
> 3. သစ္ပင္ေပၚက ရတဲ့ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ေတြကို မ်ားမ်ားစားေပးပါ၊
>
> 4. ဘ၀မွာ 3 E နဲ႔ ရွင္သန္ ေနထိုင္ပါ — Energy, Enthusiasm နဲ႔ Empathy
> တို႔ျဖစ္ပါတယ္။
>
> 5. တရားထိုင္ျခင္း၊ ေယာဂ က်င့္ျခင္း၊ ဘုရားရွိခိုးျခင္း တို႔ကိုလည္း
> ျပဳလုပ္ေပးသင့္ပါတယ္။
>
> 6. ကစား ခုန္စားလည္း မ်ားမ်ား ျပဳလုပ္ေပးဖို႔ လိုအပ္တယ္။
>
> 7. သင္ 2008 ခုႏွစ္မွာ ဖတ္ခဲ့တဲ့ စာအုပ္အေရအတြက္ထက္ ဒီႏွစ္မွာ မ်ားမ်ားပိုဖတ္ပါ။
>
> 8. တစ္ရက္မွာ 10 မိနစ္ေလာက္ ဆိတ္ဆိတ္ေနၾကည့္ဖို႔ကိုလည္း ႀကိဳးစားၾကည့္သင့္တယ္။
>
> 9. တစ္ရက္မွာ 7 နာရီေလာက္ေတာ့ အနည္းဆံုး အိပ္သင့္ပါတယ္။ (ကၽြန္မဆို 10
> နာရီေလာက္ အိပ္တာ)
>
> 10. တစ္ရက္မွာ 10 မိနစ္ကေန နာရီ၀က္ေလာက္ထိ လမ္းေလွ်ာက္သင့္ပါတယ္။
> လမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္မွာလည္း မ်က္ႏွာေလးကို ခပ္ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေနေပးရမယ္ေနာ။
> (အရူးလို႔ေတာ့ မထင္ေလာက္ပါဘူးေနာ္..: P)
>
>
> Personality:
>
> 11. ကိုယ့္ဘ၀ကို သူမ်ားေတြနဲ႔ မယွဥ္ပါနဲ႔။ သူတို႔ ဘာလမ္းေၾကာင္းကို
> ေလွ်ာက္လမ္းေနတယ္ဆိုတာ သင္ မသိႏိုင္ဘူးေလ။
>
> 12. ကိုယ္မထိမ္းခ်ဳပ္ႏိုင္တဲ့ အရာေတြေပၚမွာ မေကာင္းျမင္စိတ္ေတြ
> မထားပါနဲ႔။ အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္လည္း စိတ္ဆင္းရဲ မေနပါနဲ႔။ လက္ရွိ
> ကိုယ့္မွာရွိေနတာေလးကို တန္ဘုိးထားၿပီး ဒါေတြကိုပဲ ပိုေကာင္းေအာင္
> လုပ္လိုက္ပါ။
>
> 13. အလုပ္ေတြကိုလည္း အလြန္ အကၽြံ မလုပ္ပါနဲ႔.. Limit တစ္ခုထိပဲ လုပ္တာ ေကာင္းပါတယ္။
>
> 14. ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိပ္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ႀကီး မခိုင္းေစပါနဲ႔။ ဘယ္သူမွလဲ
> ဒါမ်ိဳးမလုပ္ပါဘူး။ သက္ေတာင့္ သက္သာေလးသာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။
>
> 15. ကိုယ့္ရဲ႕ တန္ဘိုးရွိတဲ့ စြမ္းအင္ေတြကို အတင္းေျပာျခင္းျဖင့္ မကုန္ဆံုးပါေစနဲ႔။
>
> 16. အိပ္ေနစဥ္မွာထက္ ႏိုးေနခ်ိန္ေတြမွာ အိပ္မက္ ပိုမက္ပါ။
>
> 17. မနာလို ၀န္တိုျဖစ္ေနတာဟာ အခ်ိန္ျဖဳန္ျခင္း တစ္မ်ိဳးပါပဲ။ သင့္မွာ
> ရွိသင့္ရွိထိုက္တာေတြ အားလံုးရွိေနပါတယ္။
>
> 18. အတိတ္က ျပသနာေတြကို ေမ့လိုက္ပါ့ေတာ့။ ကိုယ့္ရဲ႕ လက္တြဲေဖာ္၊
> ၾကင္ေဖာ္ေတြမွာ အတိတ္က အရိပ္ေဟာင္းေတြ ရွိေနရင္လည္း ျပန္မေဖာ္ပါနဲ႔ေတာ့။
> ဒါေတြက လက္ရွိဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကို ဖ်က္ဆီးလိမ့္မယ္။
>
> 19. ဘ၀ဟာ သိပ္တိုေတာင္းပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို မုန္းဖို႔ ဆိုတဲ့
> အခ်ိန္ေတာင္ ရွိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္ျခားလူေတြကို မမုန္းပါနဲ႔။
>
> 20. ပစၥဳပၸန္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔အတြက္ အတိတ္ေတြနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူလိုက္ပါ။
>
> 21. ကိုယ့္ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြရဲ႕ သခင္ဟာ ကိုယ္မွလြဲလို႔ ေနာက္တစ္ေယာက္
> မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
>
> 22. ဘ၀ဆိုတာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္တယ္။ သင္က အဲ့ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွာ
> ပညာသင္ရမယ့္ ေက်ာင္းသားေလးေပါ့။ ျပသနာဆိုတာက သင္ရိုးညႊန္းတမ္း တစ္ခုရဲ႕
> အစိတ္အပုိင္းမွ်သာ ျဖစ္တယ္။ အကၡရာ သခ်ၤာေတြကို တြက္ခ်က္သလို
> ေျဖရွင္းႏိုင္သြားမွာပါ။ အဲ့ဒါေတြရဲ႕ သင္ခန္းစာကေတာ့
> သင့္ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုးအတြက္ အေရးပါေနမွာေပါ့။
>
> 23. မ်ားမ်ားၿပံဳးပါ၊ မ်ားမ်ားရီပါ။
>
> 24. အျငင္းအခံုေတြတိုင္းမွာ သင္ခ်ည္းပဲ အႏိုင္ရေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ သင္
> သေဘာမတူတာေတြကို သေဘာတူေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္လိုက္ပါလား။
>
>
> Society:
>
> 25. သင့္မိသားစုနဲ႔ မၾကာခဏ ဖုန္းေျပာပါ။ အေ၀းေရာက္ေနတယ္ဆိုရင္ေပါ့။
> တူတူေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေႏြးေထြးတဲ့ ဆက္ဆံေရးေလးျဖစ္ေအာင္ တည္ေဆာက္ပါ။
>
> 26. အမ်ားသူငွာအတြက္ ေကာင္းမႈတစ္ခု ေန႔စဥ္ျပဳၾကည့္ပါ။
>
> 27. လူတိုင္းကို အရာအားလံုးအတြက္ ခြင့္လြတ္တတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ။
> (သိပ္စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းတယ္ ကိုယ္ေတြ႔ပါပဲ)
>
> 28. အသက္ 70 ေက်ာ္ ဘိုးဘိုး ဘြားဘြားေတြ၊ အသက္ 6 ႏွစ္ေအာက္ ကေလးေတြနဲ႔
> အခ်ိန္မ်ားမ်ား ပိုျဖဳန္းပါ။
>
> 29. တစ္ေန႔မွာ လူသံုးေယာက္ေလာက္ကို ကိုယ့္ေၾကာင့္ ၿပံဳး ရီ သြားေအာင္
> ႀကိဳးစားၾကည့္ပါလား။
>
> 30. တစ္ျခား သူေတြ သင့္ကို ဘာပဲ ထင္ထင္။ ဒါသင့္အလုပ္ မဟုတ္ဘူး။
>
> 31. သင့္ရဲ႕ အလုပ္က သင္ေနမေကာင္းျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သင့္ကို လာျပဳစုမွာ
> မဟုတ္ဘူး။ သင့္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ မိသားစု၀င္ေတြကသာ သင့္အနားမွာ
> ရွိေနၾကလိမ့္မယ္။ သူတို႔ေတြနဲ႔ မ်ားမ်ား ထိေတြ႔ေနဖို႔ လိုအပ္တယ္။
>
>
> Life:
>
> 32. မွန္ကန္တဲ့ အရာကိုသာ လုပ္ပါ။
>
> 33. အသံုးမ၀င္တဲ့၊ ႏွစ္လိုဖြယ္မရွိတဲ့၊ ၾကည္ႏူးဖြယ္ မေကာင္းတဲ့
> အရာမွန္သမွ်ကို သင့္စိတ္ထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္ပါ။
>
> 34. ဘုရား သခင္က အရာအားလံုးကို ေစာင့္ေရွာက္လိမ့္မယ္။
>
> 35. ေကာင္းတာပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန၊ ဆိုးတာပဲ ျဖစ္ေန ျဖစ္ေန မၿမဲပါဘူး။ အၿမဲ
> ေျပာင္းလဲေနမွာ ပါပဲ။
>
> 36. ကိုယ္ဘာေတြပဲ ခံစားေနရ ေနရ၊ ကိစၥ မရွိပါဘူး။ ကဲ… လာ သြားစို႔..
> အလွျပင္လိုက္၊ ရိႈးထုတ္လိုက္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနရမွာေပါ့။
>
> 37. အေကာင္းဆံုးေတြဆိုတာ ျဖစ္လာအံုးမွာပါ။
>
> 38. နံနက္တိုင္းမွာ အသက္ရွင္ အႏၱရာယ္ ကင္းၿပီး ႏိုးထလာတာတိုင္းအတြက္
> ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္လိုက္ပါ။
>
> 39. ကိုယ့္ရဲ႕ အတြင္း စိတ္သႏၱန္ဟာ အၿမဲေပ်ာ္ရႊင္ေနရမယ္။ ဒါေၾကာင့္
> ေပ်ာ္ေပ်ာ္သာေနပါ။